درمان طیف گسترده ای از بیماری ها ممکن است به لطف تکنیک جدید ویرایش اپی ژنتیک پیشرفت کند —

تمام سلول های بدن هر فرد دارای کد ژنتیکی یکسانی هستند. خواندن و نوشتن این کد – “روشن کردن” و “خاموش” ژن های خاص در سلول های خاص است که به سلول ها هویت می دهد. برای مثال، وضعیت فاجعه‌باری را تصور کنید که در آن ژن‌هایی که آنزیم‌های گوارشی معده را رمزگذاری می‌کنند، در سلول‌های شبکیه چشم روشن می‌شوند و شروع به بلعیدن بافت اطراف می‌کنند. یکی از راه هایی که سلول از طریق آن ژن های خاص را خاموش می کند، افزودن برگشت پذیر به DNA یک ماده شیمیایی کوچک به نام گروه متیل در محل دقیق آن ژن خاص است.

دانشمندان می‌دانند که ژن‌هایی که بیشتر از این «متیلاسیون DNA» دارند، تمایل دارند «خاموش» شوند و ژن‌هایی که این متیلاسیون کمتری دارند، «روشن» می‌شوند. اما از آنجایی که تاکنون امکان دستکاری سطوح متیلاسیون DNA در ژن‌های خاص وجود نداشته است، سؤالات زیادی در مورد اینکه نمونه‌های خاصی از متیلاسیون DNA چه می‌کنند، چگونه به عملکرد طبیعی سلولی کمک می‌کنند و چگونه بی‌نظمی آن‌ها به بیماری کمک می‌کند، وجود دارد.

در یک مطالعه اخیر، منتشر شده در ارتباطات طبیعت، محققان دانشگاه مک گیل نشان می‌دهند که چگونه موفق شده‌اند نمونه‌های خاصی از متیلاسیون DNA را در ژن‌های خاص در سلول‌های موش و انسان رشد داده شده در فرهنگ با استفاده از فناوری ویرایش ژنوم CRISPR/Cas9 حذف کنند. آن‌ها نشان می‌دهند که این فعالیت «دی‌متیلاسیون» DNA را می‌توان به هر نقطه از DNA – هر ژن مورد علاقه – بدون ویرایش کد ژنتیکی و بدون فعالیت خارج از هدف در مکان‌های نامطلوب در DNA هدف قرار داد. محققان همچنین رویکردهای مورد نیاز برای حذف کامل علائم متیل DNA را توصیف می‌کنند به این امید که دانشمندان در سراسر جهان بتوانند از این روش جدید برای شروع کشف موارد عملی استفاده کنند که در آن ژن‌هایی که باید روشن باشند توسط متیلاسیون DNA خاموش شده‌اند. به عنوان مثال، ژن انسولین در دیابت – و از این تکنیک برای ایجاد پارادایم های جدید برای درمان بیماری استفاده کنید.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط دانشگاه مک گیل. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.