بیماران سرطانی تومور جامد که واجد شرایط کارآزمایی‌های بالینی نیستند، ایمونوتراپی بیشتری دریافت می‌کنند اما ممکن است سودی نبرند

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا انجام شده است، بیماران سرطانی که واجد شرایط کارآزمایی‌های بالینی نیستند، نسبت به بیمارانی که واجد شرایط کارآزمایی هستند، علی‌رغم هیچ مزیتی برای بقا، از مهارکننده‌های ایمن بازرسی (ICI) دریافت می‌کنند. این مطالعه، منتشر شده در JAMA انکولوژی، نشان می دهد که نتایج مثبت برای شرکت کنندگان کارآزمایی بالینی فاز 3 دریافت کننده درمان ICI ممکن است به بیمارانی که به دلیل عواملی مانند اختلال عملکرد اندام واجد شرایط کارآزمایی نیستند، ترجمه نشود.

ICI، نوعی ایمونوتراپی، بخشی از استاندارد مراقبت برای بیماران مبتلا به بسیاری از تومورهای جامد پیشرفته است و به طور کلی با بهبود بقا همراه است. کارآزمایی‌های بالینی تصادفی فاز 3 ICI به طور سنتی بیماران سرطانی پیشرفته را به دلیل وضعیت عملکرد ضعیف – تخمینی از توانایی بیمار برای انجام فعالیت‌های روزانه – یا اختلال عملکرد ارگان مرتبط با بیماری که ممکن است خطر عوارض جانبی مرتبط با درمان ICI را افزایش دهد، کنار گذاشته‌اند. به دلیل عدم وجود داده‌های کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده که تأثیر درمان ICI را بر بیماران سرطانی پیشرفته که برای آزمایش‌ها واجد شرایط نیستند، مشخص می‌کند، محققان یک مطالعه گذشته‌نگر را برای بررسی نرخ‌ها و پیامدهای درمان برای این بیماران، در مقایسه با بیمارانی که داده‌های کارآزمایی برای آنها وجود دارد، انجام دادند. در دسترس.

مطالعه سراسری روی 34000 بیمار مبتلا به تومورهای جامد پیشرفته شامل بیماران مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک متاستاتیک یا عودکننده، سرطان سلول ادراری، سرطان سلول کلیه و کارسینوم کبدی بود. محققان تصمیم گرفتند تا تعیین کنند که آیا فراوانی استفاده و اثربخشی ICIs در این جمعیت بیمار مبتلا به بیماری پیشرفته‌تر مشابه بیماران با بیماری کمتر پیشرفته است، همانطور که در کارآزمایی‌های بالینی مورد مطالعه قرار گرفت. آنها دریافتند که استفاده از تک درمانی ICI در طول دوره مطالعه، بین سال‌های 2014 تا 2019، تا 30.2 درصد در میان بیمارانی که واجد شرایط آزمایش نیستند، در مقایسه با 19.4 درصد در میان بیمارانی که واجد شرایط کارآزمایی بودند، افزایش یافت.

Ravi B. Parikh، استادیار اخلاق پزشکی و سیاست سلامت و پزشکی گفت: “بیماران مبتلا به سرطان های پیشرفته نیاز مبرمی به گزینه های درمانی دارند و ایمونوتراپی رویکرد هدفمندی را ارائه می دهد که ارزش مطالعه بیشتر را دارد، به ویژه در بیمارانی که واجد شرایط کارآزمایی نیستند.” در پن “علیرغم کمبود شواهد و فواید برای این جمعیت آسیب پذیر، متوجه شدیم که انکولوژیست ها از ایمونوتراپی با نرخ های بیشتری برای بیمارانی که واجد شرایط کارآزمایی نیستند استفاده می کنند. با این حال، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بیمارانی که وضعیت عملکردی ضعیفی دارند یا اختلال عملکرد اندامی دارند، نباید تصور کنند که ایمونوتراپی نیز همین موضوع را ارائه می دهد. به عنوان جمعیت های مورد مطالعه در کارآزمایی ها سود می برند.”

محققان شواهدی مبنی بر مزیت بقا در میان بیماران فاقد شرایط آزمایشی دریافت‌کننده تک‌تراپی یا درمان ترکیبی ICI در مقایسه با سایر گزینه‌های درمانی پیدا نکردند، و این مطالعه استفاده محتاطانه از درمان ترکیبی ICI را برای بیماران فاقد شرایط آزمایشی به دلیل احتمال آسیب‌های اولیه نشان می‌دهد.

Ronac Mamtani، MD، MSCE، گفت: «در حالی که منطقی است که درمان‌های جدید مانند ایمونوتراپی برای بیماران فاقد شرایط کارآزمایی در نظر گرفته شود، ضروری است که هنگام استفاده از ICI هوشیار باشیم و با محدودیت‌های تحقیقات پشتیبانی فعلی صادق باشیم.» استادیار هماتولوژی-انکولوژی در مرکز سرطان آبرامسون در پن. اگرچه ICI ها نمایه عوارض جانبی بهتری برای اکثر بیماران دارند، نتایج مثبت در کارآزمایی های فاز 3 ممکن است لزوماً به بهبود کیفیت زندگی و بقا برای همه بیماران ترجمه نشود.