سازمان بهداشت جهانی به دنبال افزایش آگاهی، تشدید اقدامات برای پیشگیری از نقایص مادرزادی است، ،

دهلی نو: سازمان بهداشت جهانی نقص های مادرزادی را به عنوان ناهنجاری های ساختاری یا عملکردی (به عنوان مثال، اختلالات متابولیک) که در طول زندگی داخل رحمی رخ می دهد، تعریف کرده است. آنها را می توان در دوران بارداری، هنگام تولد و در مواقعی شناسایی کرد که بعداً شناسایی می شوند. نقایص مادرزادی ممکن است ناشی از یک یا چند عامل ژنتیکی، عفونی، تغذیه ای یا محیطی باشد و یکی از مهم ترین علل مرگ و میر نوزادان و کودکان، بیماری های مزمن و ناتوانی است.

تخمین زده می شود که سالانه 303000 نوزاد در سراسر جهان به دلیل نقص مادرزادی جان خود را از دست می دهند. علاوه بر مرگ و میر، نقایص مادرزادی باعث ناتوانی طولانی مدت می شود که تأثیرات قابل توجهی بر افراد، خانواده ها، سیستم های مراقبت های بهداشتی و جوامع دارد. در روز جهانی نقایص مادرزادی، سازمان جهانی بهداشت و کشورهای عضو آن در منطقه آسیای جنوب شرقی و در سطح جهان صدای جمعی خود را برای افزایش آگاهی در مورد تمام نقایص مادرزادی و بهبود دسترسی به مراقبت و درمان با کیفیت بالا بردند.

به مناسبت آگاهی از این روز، دکتر پونام ختراپال سینگ، مدیر منطقه ای سازمان جهانی بهداشت در آسیای جنوب شرقی، بیانیه ای طولانی و آموزنده ارائه کرد که بسیاری از موضوعات مهم را برجسته کرد.

او در بیانیه خود گفت که در سال 2019 نقص های مادرزادی بیش از 530000 مرگ و میر را در سراسر جهان به خود اختصاص داده است که شامل بیش از 117000 مرگ در منطقه – حدود 22 درصد از کل جهان است. آنها سومین علت شایع مرگ و میر کودکان در منطقه و چهارمین علت شایع مرگ و میر نوزادان بودند که 12 درصد از کل مرگ و میر نوزادان را تشکیل می دهند. علاوه بر مرگ و میر، نقایص مادرزادی می تواند باعث عوارض و ناتوانی طولانی مدت شود که در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​باعث فشار بر سیستم بهداشتی و منابع اجتماعی و خانوادگی می شود.

وی افزود: «در همه کشورهای منطقه، سازمان جهانی بهداشت به تشدید تلاش‌ها برای افزایش پیشگیری، مراقبت، مراقبت و تحقیق از نقص مادرزادی ادامه خواهد داد و جنبش روز جهانی نقص مادرزادی (WBDD) را تسریع خواهد کرد.

وی در ادامه گفت: «در میان واکنش به کووید-19، سازمان جهانی بهداشت به حمایت از همه کشورهای منطقه برای حفاظت، دفاع و پیشبرد پیشرفت در همه زمینه‌های بهداشتی، از جمله تسریع کاهش مرگ‌ومیر مادران، نوزادان و کودکان زیر پنج سال ادامه می‌دهد. از سال 2014، یک اولویت شاخص است. همه کشورهای عضو برنامه‌های اقدام ملی برای پیشگیری و کنترل نقایص مادرزادی دارند و نظارت بر نقایص مادرزادی مبتنی بر بیمارستان را آغاز کرده‌اند. شش کشور عضو – بنگلادش، بوتان، هند، مالدیو، میانمار و نپال – ادامه می‌دهند. برای ارائه داده‌های باکیفیت به یک پایگاه داده نظارت آنلاین تحت حمایت WHO، که تا پایان سال 2021، بیش از 4 میلیون تولد، از جمله حدودا، ثبت کرده است.

سالانه 45000 نوزاد با نقص مادرزادی متولد می شوند. به عنوان بخشی از تلاش‌های منطقه‌ای برای حذف سرخک و سرخجه تا سال 2023 – یکی دیگر از اولویت‌های شاخص – همه کشورهای منطقه واکسیناسیون سرخجه را برای دختران معرفی کرده‌اند که به طور متوسط ​​83 درصد پوشش را گزارش می‌دهند. چندین کشور عضو اکنون غذاهایی مانند آرد گندم را با اسید فولیک، ویتامین B-12 و آهن غنی‌سازی کرده‌اند و مداخلاتی را برای مدیریت و مراقبت‌های رایج ناهنجاری‌های مادرزادی در برنامه‌های ملی سلامت کودک گنجانده‌اند.

برای دستیابی منطقه به اهداف و اهداف کلیدی – از جمله کاهش 35 درصدی نقایص لوله عصبی قابل پیشگیری با اسید فولیک، کاهش 50 درصدی تولدهای تالاسمی و حذف سیفلیس مادرزادی – باید به چندین اولویت پرداخته شود. اول، شکاف های ایمن سازی سرخجه باید بسته شود و دسترسی به مراقبت های دوران بارداری با کیفیت خوب بهبود یابد.

چنین مراقبت‌هایی باید شامل مشاوره‌هایی باشد که زنان باردار را تشویق می‌کند از داروهای غیرضروری و اشعه ایکس اجتناب کنند، از قرار گرفتن در معرض عناصر سمی محیطی جلوگیری کنند و از محصولات مضر مانند تنباکو و الکل اجتناب کنند.

دوم، دسترسی به فناوری های غربالگری قبل از تولد مانند سونوگرافی، علاوه بر غربالگری بالینی و آزمایشگاهی نوزادان و نوزادان باید افزایش یابد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اولیه باید برای حمایت از تشخیص و ارجاع آموزش ببینند که در اکثر سیستم های بهداشتی امکان پذیر است.

سوم، کیفیت خدمات درمانی پزشکی، جراحی، توانبخشی و مراقبت تسکینی باید افزایش یابد و مسیرهای ارجاع بهتر تعریف و مورد استفاده قرار گیرد. کودکان آسیب دیده و خانواده های آنها باید به طور مداوم به خدمات بهداشت روانی و حمایت های روانی- اجتماعی مناسب دسترسی داشته باشند و عاری از انگ و تبعیض باشند. چهارم، جمع آوری داده ها، نظارت و ارزیابی باید همچنان تقویت شود و سیاست ها و برنامه ها به طور مستمر ارزیابی شوند. برابری، کارآیی و تأثیر باید به تعریف همه کارهای ما ادامه دهد.

دکتر پونام بیانیه خود را با این جمله به پایان رساند: “جنبش WBDD ما باید به رشد خود ادامه دهد. نقایص مادرزادی رایج، پرهزینه و حیاتی هستند. در سراسر منطقه، آنها سهم فزاینده ای از مرگ و میر زیر پنج سال را تشکیل می دهند زیرا سایر علل همچنان رو به کاهش است. با هم، ما باید به ادغام مداخلات برای افزایش پیشگیری از نقص مادرزادی، نظارت، مراقبت و تحقیق در سراسر مناطق برنامه ادامه دهیم، و پیشرفت را به سمت اولویت‌های شاخص و «پایداری» تسریع کنیم. سرعت بخشیدن. در روز جهانی نقص مادرزادی، WHO تعهد خود را برای اطمینان از اینکه هر زن و کودکی می تواند زنده بماند و رشد کند و منطقه و جهان ما را متحول کند، مجدداً تأیید می کند.

منطقه آسیای جنوب شرقی سازمان جهانی بهداشت شامل 11 کشور عضو است: بنگلادش، بوتان، جمهوری دموکراتیک خلق کره، هند، اندونزی، مالدیو، میانمار، نپال، سریلانکا، تایلند و تیمور شرقی.