سیستم پشتیبانی تصمیم بالینی خطر قلبی عروقی را در بیماران مبتلا به بیماری روانی جدی کاهش می دهد

این مطالعه که از طریق یک توافقنامه همکاری با مؤسسه ملی بهداشت پشتیبانی شده است، در مجله ظاهر می شود شبکه JAMA باز است.

“این مطالعه برجسته یکی از اولین کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده برای بهبود سلامت قلبی عروقی در جمعیت بزرگی از بیماران سرپایی ایالات متحده با SMI است. شیوه‌های مراقبت اولیه که به بیماران مبتلا به SMI خدمات می‌دهند، اکنون ابزاری عملی برای رسیدگی به یک علت اصلی مرگ‌ومیر زودرس این بیماران دارند. سوزان تی آزرین، دکترا، رئیس برنامه تحقیقاتی مرگ و میر زودرس در SMI در موسسه ملی سلامت روان گفت.

بیماری قلبی عروقی یکی از علل اصلی مرگ و میر برای افرادی است که مبتلا به SMI تشخیص داده شده است – یک اصطلاح جمعی که به اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوافکتیو و اختلال دوقطبی اشاره دارد. نرخ بالاتر بیماری های قلبی عروقی در افراد مبتلا به SMI تا حدی به دلیل میزان بالای سیگار کشیدن، چاقی، دیابت و دیس لیپیدمی است. علاوه بر این، داروهایی که گاهی برای درمان SMI استفاده می‌شوند، به دلیل تأثیرشان بر وزن، مقاومت به انسولین و متابولیسم لیپید، می‌توانند خطر قلبی متابولیک را افزایش دهند.

در این مطالعه، محققان به رهبری ربکا راسوم، MD، محقق ارشد تحقیقاتی در موسسه HealthPartners در مینیاپولیس، بررسی کردند که آیا استفاده از یک سیستم پشتیبانی تصمیم گیری بالینی برای کمک به ارائه اطلاعات فردی در مورد خطر قلبی عروقی می تواند این خطر را کاهش دهد و سلامت قلبی عروقی را در بیماران بزرگسال مبتلا به بیماری کاهش دهد. SMI.

این مطالعه شامل 76 کلینیک مراقبت های اولیه بود که بخشی از سه سیستم مراقبت بهداشتی بودند که به بیماران در مینه سوتا، داکوتای شمالی و ویسکانسین مراقبت می کردند. سایت های مراقبت های بهداشتی به طور تصادفی در یک گروه مداخله (42 کلینیک) یا یک گروه کنترل (34 کلینیک) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در محل‌های کنترل و مداخله شامل تقریباً 9000 بیمار بین 18 تا 75 سال بودند که با SMI تشخیص داده شد و حداقل یک عامل خطر قلبی عروقی داشتند که در محدوده هدف سالمی قرار نداشت. کلینیک‌های گروه مداخله از یک سیستم پشتیبانی تصمیم‌گیری بالینی استفاده کردند تا کارکنان مراقبت‌های بهداشتی خود را تشویق کنند که جزوه‌های تصمیم‌گیری مشترک را برای بیماران و پزشکان چاپ و توزیع کنند که شامل اطلاعات فردی درباره خطرات قلبی عروقی بیماران و ملاحظات درمانی احتمالی بود.

دکتر راسوم گفت: «پرینت‌های چاپی بیمار و پزشک به ابزارهای تصمیم‌گیری مشترک برای کمک به بیماران برای درک خطراتشان و کمک به پزشکان کمک می‌کند تا به سرعت اولویت‌های بیمار را برای رسیدگی به این خطرات استخراج کنند.» ما ابزارهای تصمیم گیری مشترک را برای به حداقل رساندن هرگونه اختلال در گردش کار کلینیک طراحی کردیم و به پزشکان مراقبت های اولیه یک دید کلی از خطر قلبی عروقی بیمار و اقدامات توصیه شده در یک نگاه ارائه دادیم.

محققان عوامل خطر قلبی عروقی قابل اصلاح را طی 12 ماه پس از ویزیت اولیه بیمار ارزیابی کردند. آنها دریافتند که بیماران در مکان های مداخله در مقایسه با بیماران در مکان های کنترل، به طور کلی 4 درصد افزایش کمتری در خطر قلبی عروقی قابل اصلاح داشتند. محققان تأثیرات قابل توجهی بر روی هیچ یک از عوامل خطر قابل اصلاح پیدا نکردند. در عوض، آنها دریافتند که ترکیبی از تغییرات در بین عوامل خطر به نظر می‌رسد باعث کاهش ریسک کل شود.

دکتر راسوم گفت: “در حالی که تفاوت در خطر قلبی عروقی قابل اصلاح ناشی از مداخله ممکن است کوچک به نظر برسد، در 4٪، از نظر بالینی قابل توجه است و به طور بالقوه از سه حمله قلبی یا سکته به ازای هر 1000 بیمار مبتلا به SMI جلوگیری می کند.” “تنها در گروه پزشکی من، ما بیش از 30000 بیمار مبتلا به SMI داریم، بنابراین می‌توانیم با این مداخله از 90 حمله قلبی یا سکته جلوگیری کنیم. علاوه بر آن، ما نمی‌دانیم که ادامه این مداخله چه مزایایی دارد. بیش از 12 ماه که ما آن را مطالعه کردیم.”

تغییرات در عوامل خطر برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، پس از آن افراد مبتلا به اختلال اسکیزوافکتیو و سپس افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بارزتر بود. در حالی که این مداخله برای مردان و زنان به یک اندازه خوب بود، برای بیماران جوان و میانسال (افراد 18-29 و 50-59) مؤثرتر بود. مشخص شد که این مداخله برای بیمارانی که خود را سیاه‌پوست یا سفیدپوست می‌شناسند سود می‌رساند، اما در بیمارانی که به‌عنوان آسیایی، بومی آمریکایی، اسپانیایی تبار یا نژادهای دیگر/ناشناخته شناخته می‌شوند، مفید نیست.

یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از یک سیستم پشتیبانی تصمیم‌گیری بالینی کم بار برای استفاده سریع از ابزارهای تصمیم‌گیری مشترک، مانند جزوه‌های مورد استفاده در این مطالعه، ممکن است منجر به تغییر درمان و شیوه زندگی شود که تأثیرات بزرگ‌تری بر بیماری‌های قلبی عروقی طولانی‌مدت دارد. سلامت در افراد مبتلا به SMI