ایمونوتراپی ترکیبی بقای بیماران مبتلا به متاستازهای مغزی ملانومای بدون علامت را بهبود می بخشد

بر اساس نتایج مطالعه فاز دوم که امروز در منتشر شده است، درمان ترکیبی با مهارکننده‌های ایمن بازرسی نیولوماب و ایپلیموماب، بقای کلی بیماران مبتلا به ملانوم را نشان می‌دهد که به مغز گسترش یافته است. انکولوژی Lancet توسط محققان مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس.

نتایج نهایی حاصل از مطالعه CheckMate 204 پاسخ‌های بادوام از درمان ترکیبی را تأیید می‌کند – که بر اساس نتایج مطالعه فاز II به استاندارد خط اول مراقبت در این جمعیت تبدیل شد – با نرخ بقای کلی 71.9٪ در بیماران بدون علامت در سه سال. در میان افرادی که سرطان آنها در عرض 12 هفته به درمان پاسخ داد، بقای کلی 92٪ بود. در بیماران مبتلا به متاستازهای مغزی علامت دار یا تحت درمان با کورتیکواستروئید، پاسخ ها کمتر بود اما با دوام باقی ماندند، با 36.6٪ بقای کلی.

حسین طوبی، نویسنده اصلی، MD، Ph.D.، پروفسور انکولوژی پزشکی ملانوما و یکی از مدیران این پژوهش گفت: القای پاسخ داخل جمجمه ای با ایمونوتراپی ترکیبی تأثیر مستقیم و ماندگاری بر بقای بیمارانی دارد که ملانوم آنها به مغز سرایت کرده است. کلینیک متاستاز مغز در MD Anderson. ما نشان داده‌ایم که این درمان شانس بقای طولانی‌مدت را برای بیمارانی با پیش‌آگهی تاریخی وخیم ارائه می‌دهد.»

حدود 40٪ از بیماران مبتلا به ملانوم مرحله IV در هنگام تشخیص متاستاز مغزی دارند، در حالی که 75٪ در برخی مواقع متاستاز مغزی ایجاد می کنند. قبل از معرفی این ترکیب، میزان بقای یک ساله بیماران مبتلا به متاستازهای مغزی ملانوم حدود 20 درصد بود.

نقطه پایانی اولیه مطالعه، نرخ سود بالینی داخل جمجمه ای بود که به عنوان پاسخ کامل و جزئی و بیماری پایدار حداقل شش ماه تعریف شد. نرخ سود بالینی ارزیابی شده توسط محقق 57.4٪ و نرخ پاسخ عینی 53.5٪ در بیماران بدون علامت بود. این نتایج مشابه نرخ پاسخ در بیماران ملانوم متاستاتیک بدون متاستاز مغزی است.

سود بالینی و نرخ پاسخ عینی ارزیابی شده توسط محقق هر دو در بیماران علامت دار 16.7٪ بود. بقای بدون پیشرفت داخل جمجمه در سه سال در بیماران بدون علامت 1/54 درصد و در بیماران علامت دار 9/18 درصد بود.

پاسخ‌ها همچنین توسط بررسی مرکزی مستقل کور (BICR)، که برای مطالعات ارزیابی داروهای سرطان در بیماران مبتلا به متاستاز سیستم عصبی مرکزی توصیه می‌شود، ارزیابی شد. به طور کلی، ارزیابی های BICR و محقق مطابقت بالایی داشتند.

برخی از بیمارانی که به درمان پاسخ ندادند هنوز بقای کلی مطلوبی داشتند، که محققان پیشنهاد می‌کنند که می‌تواند به دلیل پرتو درمانی بعدی یا درمان سیستمیک باشد و ممکن است نشان دهد که پاسخ به ایمونوتراپی ترکیبی به طور کامل یا دقیق با تکنیک‌های تصویربرداری فعلی ارزیابی نمی‌شود.

توبی گفت: این نتایج تایید می کند که ایمونوتراپی ترکیبی موثر است و باید به عنوان یک گزینه خط مقدم برای بیماران بدون علامت مبتلا به متاستاز مغزی ملانوم در نظر گرفته شود. “این مطالعه همچنین نیاز مداوم به گزینه های موثر برای بیماران علامت دار و فرصت کمک بیشتر به این جمعیت را با کار بر روی راه هایی برای از بین بردن نیاز به استروئیدها برجسته می کند.”

مطالعه تک دستی با ثبت نام بیماران بدون علامت مبتلا به متاستازهای مغزی ملانوم (کوهورت A) آغاز شد و بعداً برای ثبت نام بیماران با علائم عصبی یا استفاده اولیه از کورتیکواستروئید (کوهورت B)، که اغلب برای کمک به کنترل علائم در بیماران تجویز می شود، اصلاح شد. با متاستازهای مغزی

در مجموع 101 بیمار در گروه A و 18 بیمار در گروه B در 28 سایت مطالعه در ایالات متحده ثبت نام کردند. میانگین زمان پیگیری در گروه A 34.3 ماه و در گروه B 7.5 ماه بود. میانگین سنی بیماران در گروه A 59 سال بود، 67.3٪ مرد و 98٪ سفید بودند. بیماران در گروه B میانگین سنی 59.5 سال داشتند، 72.2٪ مرد و 94.5٪ سفید بودند. بیماران nivolumab به همراه ipilimumab را هر سه هفته یک بار به مدت چهار دوز دریافت کردند و به دنبال آن یک مرحله نگهداری از nivolumab هر دو هفته یک بار تا دو سال انجام شد.

هیچ نگرانی ایمنی جدیدی شناسایی نشد و سمیت این ترکیب مشابه آزمایشات قبلی در بیماران ملانوم پیشرفته بدون متاستاز مغزی بود. در گروه A، 55.4 درصد از بیماران دارای عوارض جانبی درجه 3 یا 4 مرتبط با درمان بودند که منجر به قطع درمان در 28.7 درصد شد. در گروه B، 66.7٪ از بیماران عوارض جانبی مرتبط با درمان درجه 3 داشتند و 16.6٪ درمان را قطع کردند. هیچ رویداد درجه 4 در کوهورت B گزارش نشد.

شایع ترین عوارض جانبی جدی مرتبط با درمان کولیت، اسهال، التهاب هیپوفیز و افزایش آنزیم های کبدی بود. حوادث ناشی از سیستم ایمنی شامل هپاتیت، راش و کم کاری تیروئید بود. قبلاً مرگ یک بیمار به دلیل میوکاردیت مرتبط با درمان گزارش شده بود.

توبی گفت: «ایمونوتراپی ترکیبی همچنان یک رژیم درمانی بسیار سمی است، بنابراین یکی از حوزه‌های بعدی تمرکز ما توسعه درمان‌هایی است که برای بیماران ایمن‌تر هستند و همچنان به همان اندازه مؤثر هستند. از نظر تاریخی، بسیاری از بیماران مبتلا به متاستازهای مغزی از آزمایش‌های بالینی کنار گذاشته شده‌اند. اکنون، ما نشان می‌دهیم که می‌توان کارآزمایی‌هایی را به‌طور خاص برای این جمعیت اجرا کرد.»

کلینیک چند رشته ای متاستاز مغز MD اندرسون، که توبی به همراه فردریک لانگ، MD، رئیس جراحی مغز و اعصاب، و جینگ لی، MD، Ph.D.، دانشیار انکولوژی پرتوشناسی، آن را اداره می کند، در سال 2019 افتتاح شد تا زمان درمان را تسریع کند و ارائه دهد. مرکز انجام آزمایشات بالینی برای بیماران مبتلا به متاستاز مغزی.