سند اجماع چارچوبی برای درک، ارزیابی و مدیریت برخی از عواقب کلیدی قلبی عروقی COVID-19 ارائه می دهد –

Ty Gluckman، MD، MHA، رئیس مشترک مسیر تصمیم گیری اجماع متخصصان، گفت: «بهترین وسیله برای تشخیص و درمان میوکاردیت و کووید طولانی پس از عفونت SARS-CoV-2 همچنان در حال تکامل است. این سند تلاش می‌کند تا توصیه‌های کلیدی را برای نحوه ارزیابی و مدیریت بزرگسالان با این شرایط ارائه دهد، از جمله راهنمایی برای بازگشت ایمن به بازی برای ورزشکاران رقابتی و غیررقابتی.

میوکاردیت

میوکاردیت یا التهاب قلب، وضعیتی است که با وجود علائم قلبی (درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب)، تروپونین قلب بالا (بیومارکر آسیب قلبی) و الکتروکاردیوگرافی غیرطبیعی (ECG)، تصویربرداری از قلب تعریف می شود. اکوکاردیوگرام، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب) و/یا یافته های بیوپسی قلب.

اگرچه نادر است، میوکاردیت همراه با کووید-19 بیشتر در مردان دیده می شود. از آنجایی که میوکاردیت با خطر بالاتری از عوارض قلبی همراه است، یک برنامه مدیریت پیشگیرانه باید برای مراقبت از این افراد در نظر گرفته شود. برای بیماران مبتلا به اشکال خفیف یا متوسط ​​میوکاردیت، بستری شدن در بیمارستان برای نظارت دقیق برای تشدید علائم، در حالی که تحت آزمایش و درمان بعدی قرار می گیرند، توصیه می شود. بیماران مبتلا به میوکاردیت شدید باید در مراکزی با تخصص در زمینه نارسایی قلبی پیشرفته، پشتیبانی مکانیکی گردش خون و سایر درمان های پیشرفته بستری شوند.

میوکاردیت به دنبال واکسیناسیون mRNA COVID-19 نیز نادر است. از 22 مه 2021، سیستم گزارش‌دهی رویدادهای نامطلوب واکسن ایالات متحده نرخ 40.6 مورد در میلیون را پس از دومین دوز واکسن در بین مردان 12 تا 29 ساله و 2.4 مورد در هر میلیون در میان مردان بالای 30 سال ذکر کرده است. نرخ متناظر در افراد زن به ترتیب 4.2 و 1 مورد در میلیون بود. اگرچه اکثر موارد میوکاردیت به دنبال واکسیناسیون mRNA COVID-19 خفیف هستند، باید مشابه میوکاردیت پس از عفونت COVID-19 تشخیص داده و درمان شود. واکسن‌های mRNA COVID-19 تأیید شده در حال حاضر بسیار مؤثر هستند و نسبت سود به خطر در همه گروه‌های جمعیتی که تاکنون ارزیابی شده‌اند بسیار مطلوب است.

کووید طولانی

عواقب پس از حاد عفونت SARS-CoV-2 (PASC)، که معمولاً به عنوان کووید طولانی نامیده می شود، وضعیتی است که توسط 10 تا 30٪ از افراد آلوده گزارش می شود. این بیماری با مجموعه ای از مشکلات سلامتی جدید، بازگشتی یا مداوم که توسط افراد چهار هفته یا بیشتر پس از ابتلا به COVID-19 تجربه می شود، تعریف می شود. در حالی که افراد مبتلا به این بیماری ممکن است علائم گسترده ای را تجربه کنند، تاکی کاردی، عدم تحمل ورزش، درد قفسه سینه و تنگی نفس برخی از علائمی هستند که توجه بیشتری را به سیستم قلبی عروقی جلب می کنند.

کمیته نگارش دو اصطلاح را برای درک بهتر علل بالقوه برای کسانی که علائم قلبی عروقی دارند پیشنهاد کرده است:

• PASC-CVD یا PASC-Cardiovascular Disease به گروه وسیعی از بیماری‌های قلبی عروقی (از جمله میوکاردیت) اشاره دارد که حداقل چهار هفته پس از عفونت کووید-19 ظاهر می‌شوند.
• PASC-CVS یا PASC-Cardiovascular Syndrome شامل طیف وسیعی از علائم قلبی عروقی بدون شواهد عینی بیماری قلبی عروقی به دنبال تست های تشخیصی استاندارد است.

به طور کلی، بیماران مبتلا به کووید و علائم قلبی عروقی طولانی باید با آزمایش‌های آزمایشگاهی، نوار قلب، اکوکاردیوگرام، مانیتور ریتم سرپایی و/یا آزمایش‌های ریوی اضافی بر اساس تظاهرات بالینی مورد ارزیابی قرار گیرند. مشاوره قلب و عروق برای نتایج آزمایش غیرطبیعی، همراه با ارزیابی اضافی بر اساس شرایط بالینی مشکوک (به عنوان مثال، میوکاردیت) توصیه می شود.

از آنجایی که عوامل متعددی احتمالاً زمینه ساز PASC-CVS هستند، ارزیابی و مدیریت ممکن است به بهترین وجه توسط علامت(های) قلبی عروقی غالب هدایت شود. برای کسانی که تاکی کاردی و عدم تحمل ورزش دارند، افزایش خوابیدن در رختخواب و/یا کاهش فعالیت بدنی ممکن است باعث بی شرایطی قلبی عروقی با بدتر شدن تدریجی علائم شود.

نیکول باوه، رئیس مشترک این مرکز گفت: “به نظر می رسد یک “مارپیچ رو به پایین” برای بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت وجود دارد. خستگی و کاهش ظرفیت ورزش منجر به کاهش فعالیت و خوابیدن در رختخواب می شود و به نوبه خود منجر به بدتر شدن علائم و کاهش کیفیت زندگی می شود.” مسیر تصمیم گیری اجماع کارشناسان کمیته نگارش یک ارزیابی اولیه قلبی ریوی را توصیه می کند تا مشخص شود که آیا مراقبت های تخصصی بیشتر و درمان رسمی پزشکی برای این بیماران نیاز است یا خیر.

برای بیماران PASC-CVS مبتلا به تاکی کاردی و عدم تحمل ورزش، ورزش های عمودی (پیاده روی یا آهسته دویدن) باید با ورزش های دراز کشیده یا نیمه خوابیده (قایقرانی، شنا یا دوچرخه سواری) جایگزین شود تا از تشدید خستگی جلوگیری شود. شدت و مدت ورزش در ابتدا باید کم باشد، با افزایش تدریجی مدت زمان ورزش در طول زمان. با بهبود علائم فرد می توان بازگشت به ورزش عمودی را انجام داد. مداخلات اضافی (افزایش مصرف نمک و مایعات، بالا بردن سر در هنگام خواب، جوراب ساق بلند) و درمان های دارویی (بتابلوکرها) باید به صورت موردی در نظر گرفته شوند.

بازگشت به بازی

مشاهده آسیب قلبی در میان برخی از بیماران بستری شده با COVID-19، همراه با عدم اطمینان در مورد عواقب قلبی عروقی پس از بیماری خفیف، به نگرانی اولیه در مورد ایمنی ورزش های رقابتی برای ورزشکارانی که از عفونت COVID-19 بهبود می یابند، دامن زد. داده های بعدی از رجیستری های بزرگ، شیوع کلی کم میوکاردیت بالینی را بدون افزایش نرخ عوارض جانبی قلبی نشان داده است. بر این اساس، راهنمایی های به روز شده با چارچوبی عملی و مبتنی بر شواهد برای هدایت از سرگیری ورزش های دو و میدانی و تمرین های ورزشی شدید ارائه شده است.

برای ورزشکارانی که از COVID-19 با علائم مداوم قلبی ریوی (درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب، سبکی سر) بهبود می یابند یا کسانی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان با افزایش شک به درگیری قلبی دارند، ارزیابی بیشتر با آزمایش سه گانه – ECG، اندازه گیری تروپونین قلبی و اکوکاردیوگرافی – باید انجام شود. برای کسانی که نتایج آزمایش غیرطبیعی دارند، ارزیابی بیشتر با تصویربرداری تشدید مغناطیسی قلب (MRI قلب) باید در نظر گرفته شود. افراد مبتلا به میوکاردیت بالینی باید سه تا شش ماه از ورزش خودداری کنند.

آزمایش قلب برای افراد بدون علامت به دنبال عفونت COVID-19 توصیه نمی شود. افراد باید به مدت سه روز از تمرین خودداری کنند تا اطمینان حاصل شود که علائم ایجاد نمی شود. برای کسانی که علائم غیر قلبی ریوی خفیف یا متوسط ​​دارند (تب، بی حالی، دردهای عضلانی)، تمرین ممکن است پس از رفع علائم از سر گرفته شود. برای افراد مبتلا به عفونت از راه دور (? سه ماه) بدون علائم قلبی ریوی مداوم، افزایش تدریجی ورزش بدون نیاز به آزمایش قلبی توصیه می شود.

بر اساس شیوع کم میوکاردیت مشاهده شده در ورزشکاران رقابتی مبتلا به کووید-19، نویسندگان خاطرنشان می کنند که این توصیه ها را می توان به طور منطقی برای ورزشکاران دبیرستانی (سن 14 سال بیشتر) و علاقه مندان به ورزش های تفریحی بزرگسالان اعمال کرد. با این حال، برای درک بهتر مدت زمان ادامه ناهنجاری های قلبی پس از عفونت COVID-19 و نقش تمرین ورزشی در طولانی مدت COVID-19، به مطالعه آینده نیاز است.

در مسیر تصمیم گیری اجماع کارشناسان ACC 2022 در مورد پیامدهای قلبی عروقی COVID-19: میوکاردیت، عواقب پس از حاد عفونت SARS-CoV-2 (PASC) و بازگشت به بازی در جلسه ای در کالج آمریکایی قلب 71 مورد بحث قرار خواهد گرفت^خیابان جلسه علمی سالانه در 3 آوریل ساعت 4:30 بعد از ظهر به وقت شرقی.