مطالعه جدید نرخ بالاتری از دیابت نوع 2 تازه تشخیص داده شده را پس از ابتلا به COVID-19 خفیف نشان می دهد –

تجزیه و تحلیل سوابق سلامت از 1171 درمان عمومی و داخلی در سراسر آلمان که توسط پروفسور ولفگانگ راثمان و پروفسور الیور کوس از مرکز دیابت آلمان در دانشگاه هاینریش هاینه، دوسلدورف، آلمان و پروفسور کارل کوستف (IQVIA، فرانکفورت، آلمان) انجام شد، نشان داد که بزرگسالان به نظر می رسد افرادی که از کووید-19 عمدتاً خفیف بهبود می یابند نسبت به گروه کنترل مشابهی که سایر انواع عفونت های تنفسی را داشتند که اغلب توسط ویروس ها نیز ایجاد می شوند، به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دارند.

به گفته محققان، در صورت تایید، این نتایج نشان می دهد که غربالگری دیابت در افراد پس از بهبودی از اشکال خفیف COVID-19 باید توصیه شود. این ارتباط بالقوه بین COVID-19 و دیابت نیز در مطالعات مختلف در حال انجام، از جمله در رجیستری CoviDiab و سایر مطالعات مرتبط با به اصطلاح “کووید طولانی” مورد بررسی قرار گرفته است.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که التهاب ناشی از SARS-CoV?2 ممکن است به سلول‌های بتای تولیدکننده انسولین آسیب برساند و باعث مرگ آنها یا تغییر نحوه عملکرد آنها شود و در نتیجه منجر به هیپرگلیسمی حاد (گلوکز خون بالا) شود. واکنش کمتر بافت ها به انسولین به دلیل التهاب در بدن نیز یکی از دلایل احتمالی آن است. سبک زندگی بی تحرکی که به دلیل قرنطینه ها ایجاد می شود نیز می تواند نقش داشته باشد. این ممکن است توضیح دهد که چرا هیپرگلیسمی جدید و مقاومت به انسولین در بیماران COVID-19 بدون سابقه قبلی دیابت گزارش شده است.

با این حال، مشخص نیست که آیا این تغییرات متابولیک موقتی هستند یا افراد مبتلا به COVID-19 ممکن است در معرض افزایش خطر ابتلا به دیابت مزمن باشند. علاوه بر این، مطالعاتی در مورد بررسی بروز دیابت پس از بهبودی از COVID-19 در موارد خفیف وجود ندارد.

برای ارائه شواهد بیشتر، محققان سوابق سلامت الکترونیکی را از پایگاه داده Disease Analyzer تجزیه و تحلیل کردند که شامل اطلاعات 8.8 میلیون بزرگسالی بود که از 1171 مطب عمومی و داخلی در سراسر آلمان بین مارس 2020 تا ژانویه 2021 بازدید کردند. این شامل 35865 بیمار بود که مبتلا به کووید بودند. -19. بروز دیابت پس از COVID-19 با گروهی از افراد (میانگین سنی 43 سال؛ 46٪ زن) که در همان بازه زمانی با عفونت حاد دستگاه تنفسی فوقانی (AURI) تشخیص داده شد (اما نه COVID-19) مقایسه شد. مطابق با جنسیت، سن، پوشش بیمه درمانی، ماه شاخص COVID-19 یا AURI و بیماری های همراه (چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا، حمله قلبی، سکته). از مدل‌های رگرسیون برای محاسبه نسبت‌های میزان بروز (IRR) برای دیابت نوع 2 و سایر اشکال دیابت استفاده شد.

افراد با سابقه COVID-19 یا دیابت، و کسانی که از کورتیکواستروئیدها در 30 روز پس از تاریخ های شاخص استفاده می کردند، حذف شدند. طی یک پیگیری متوسط ​​119 روزه برای COVID-19 و 161 روز برای AURI، تعداد بستری شدن در بیمارستان در هر دو گروه مشابه بود (COVID-19: 3.2٪ در مقابل گروه کنترل: 3.1٪؛ تعداد متوسط ​​بستری شدن در بیمارستان: 1 در هر دو گروه. گروه ها).

محققان دریافتند که موارد جدید دیابت نوع 2 در بیمارانی که تست کووید-19 مثبت داشتند، بیشتر از بیماران مبتلا به AURI بود (15.8 در مقابل 12.3 در هر 1000 نفر در سال) که نسبت بروز (IRR) 1.28 است. به عبارت ساده، این بدان معناست که خطر نسبی ابتلا به دیابت نوع 2 در گروه کووید 28 درصد بیشتر از گروه AURI بود. IRR برای گروه COVID در سایر اشکال نامشخص دیابت افزایش نیافته است.

“عفونت COVID-19 ممکن است با تنظیم مجدد سیستم ایمنی پس از بهبودی منجر به دیابت شود، که ممکن است باعث اختلال عملکرد سلول های بتا پانکراس و مقاومت به انسولین شود، یا ممکن است بیماران به دلیل چاقی یا پیش دیابت، و استرس کووید، در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار داشته باشند. پروفسور ولفگانگ راتمان، نویسنده اصلی این مقاله، می‌گوید: 19 تن بدن خود را گذاشتند و سرعت آن را افزایش داد. “خطر افزایش غیرطبیعی قند خون در افراد مبتلا به کووید-19 به احتمال زیاد پیوسته است، بسته به عوامل خطر مانند آسیب به سلول های بتا، پاسخ التهابی اغراق آمیز، و تغییرات در افزایش وزن مرتبط با بیماری همه گیر و کاهش فعالیت بدنی.” پروفسور الیور کوس، نویسنده همکار، اضافه می کند.

پروفسور راثمان می‌افزاید: «از آنجایی که بیماران کووید-19 فقط برای حدود سه ماه پیگیری شدند، پیگیری بیشتر برای درک اینکه آیا دیابت نوع 2 بعد از کووید-19 خفیف موقتی است و می‌تواند پس از بهبودی کامل معکوس شود یا خیر، مورد نیاز است. آیا منجر به یک بیماری مزمن می شود.”

اگرچه دیابت نوع 2 احتمالاً برای اکثریت قریب به اتفاق افرادی که کووید-19 خفیف دارند مشکلی ایجاد نمی کند، نویسندگان توصیه می کنند هر فردی که از COVID-19 بهبود یافته است از علائم و نشانه های هشدار دهنده مانند خستگی، تکرر ادرار آگاه باشد. و تشنگی افزایش یافته و فوراً به دنبال درمان باشید.

نویسندگان به برخی محدودیت‌ها برای مطالعه خود اشاره می‌کنند، از جمله اینکه اطلاعات محدود در مورد بستری شدن در بیمارستان و افراد مبتلا به کووید-19 خارج از طب عمومی (به عنوان مثال در بیمارستان‌ها یا در مراکز آزمایش کووید-19) ممکن است دقت نتایج را محدود کند. به طور مشابه، آنها قادر به کنترل شاخص توده بدنی نبودند زیرا داده ها در دسترس نبود و بروز دیابت نوع 1 به دلیل تعداد کم موارد بررسی نشد. در نهایت، آنها خاطرنشان می کنند که یافته های آنها ممکن است قابل تعمیم به سایر جمعیت ها نباشد.