وقتی فردی که دچار ایست قلبی سفید رنگ است – ، تماشاگران به طور قابل توجهی CPR را بیشتر انجام می دهند

نزدیک به 1000 آمریکایی هر روز خارج از بیمارستان از ایست قلبی (زمانی که قلب ناگهان از کار می افتد) رنج می برند که بیشتر آنها در خانه اتفاق می افتد. افرادی که بلافاصله CPR دریافت می کنند، در مقایسه با افرادی که بلافاصله CPR دریافت نمی کنند، دو تا سه برابر بیشتر احتمال دارد که با عملکرد سالم مغز زنده بمانند. این مطالعه سراسری نشان داد که افراد سیاه‌پوست و اسپانیایی 41 درصد کمتر از سفیدپوستان در هنگام ایست قلبی در ملاء عام و 26 درصد کمتر احتمال دارد که CPR در هنگام ایست قلبی در خانه دریافت کنند.

پل اس چان، دکترای پزشکی، استاد پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه میسوری-کانزاس سیتی و دانشگاه سنت لوک می‌گوید: «درک اینکه چه کسی در اثر ایست قلبی توسط افراد حاضر CPR دریافت می‌کند و چگونه می‌توانیم این نرخ‌ها را بهبود ببخشیم بسیار مهم است. موسسه قلب آمریکا و نویسنده ارشد این مطالعه. “ما دریافتیم که میزان CPR تماشاچیان در جوامع سفیدپوست در مقایسه با جوامع سیاه‌پوست بسیار بالاتر است. علاوه بر این، تفاوت‌هایی در سطح بیمار در دریافت CPR تماشاگران بدون توجه به نوع جامعه‌ای که فرد در آن حضور داشت، وجود داشت، حتی اگر در همه افراد وجود داشت. در این موارد، رهگذرانی که می توانستند کمک و کمک کنند».

محققان بیش از 110000 ایست قلبی را که بین سال‌های 2013 تا 2019 در ایالات متحده رخ داده است، تجزیه و تحلیل کردند. همه وقایعی که در تجزیه و تحلیل گنجانده شده است در خارج از محیط بیمارستان رخ داده است اما توسط یک تماشاگر مشاهده شده است. محققان دریافتند زمانی که ایست قلبی در ملاء عام رخ می دهد، 46 درصد از سیاهپوستان و اسپانیایی تبارها در مقایسه با 60 درصد از سفیدپوستان، CPR دریافت می کنند. در خانه، 39 درصد از سیاهپوستان و اسپانیایی‌ها CPR در مقایسه با 47 درصد از سفیدپوستان دریافت کردند. الگوها بدون توجه به آرایش نژادی یا سطح درآمد در محله ای که ایست قلبی رخ داده یکسان بود.

چان گفت: «این نابرابری نه تنها در جوامع اکثریت سفیدپوست، بلکه در جوامع اکثریت سیاه‌پوست و اسپانیایی نیز وجود داشت. یک فرد سفیدپوست در جامعه‌ای که بیش از 50 درصد سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار بودند دچار ایست قلبی می‌شد، همچنان احتمال بیشتری داشت که CPR از افراد حاضر در آن جامعه بگیرد تا یک فرد سیاه‌پوست یا اسپانیایی تبار در آن جامعه.»

اگرچه این مطالعه عوامل خاصی را در پشت نرخ‌های CPR بررسی نکرد، محققان گفتند که دسترسی به آموزش CPR احتمالاً نقش دارد، زیرا اگر افراد در این زمینه آموزش دیده باشند، احتمال بیشتری دارد که CPR را انجام دهند. هزینه آموزش CPR و همچنین زمان و مکان ارائه آن ممکن است برای برخی از جوامع موانعی ایجاد کند.

چان گفت: «ما باید خلاقانه در مورد نحوه ارائه آموزش های CPR به جمعیت های آسیب پذیری که در طول تاریخ آموزش ندیده اند فکر کنیم و بر انجام آموزش های بیشتر در جوامعی که بیشترین اختلافات در آنها وجود دارد تمرکز کنیم. به عنوان مثال، ما می‌توانیم آموزش CPR را بدون هیچ هزینه‌ای در دسترس قرار دهیم و آن را در زمان‌ها و مکان‌هایی که راحت‌تر هستند، مانند کلیساهای سیاه‌پوستان یا مراکز اجتماعی اسپانیایی‌ها، انجام دهیم، یا به بسیاری از افراد اجازه دهیم به طور هم‌زمان آموزش ببینند، مثلاً به‌عنوان بخشی. مربوط به روز ژوئن یا مارتین لوتر کینگ جونیور.”

علاوه بر این، محققان گفتند که تنوع بالقوه در این که آیا اعزام کنندگان 911 به افراد حاضر در هنگام انتظار آمبولانس دستور می دهند CPR انجام دهند و نرخ CPR به کمک اعزام کننده نیز می تواند تحت تأثیر موانع زبانی قرار گیرد. چان گفت که سوگیری ضمنی یا صریح نیز می تواند باعث تمایل تماشاگران برای کمک به رنگین پوستان شود و افزود که این مهم است که تصاویر و آدمک های مورد استفاده در آموزش CPR منعکس کننده تنوع گروه های نژادی باشند.

محققان گفتند که میزان کلی CPR در همه گروه‌های نژادی در مطالعه نسبتاً پایین بود. حتی اگر در همه موارد افراد حاضر در محل حضور داشتند، داده ها نشان داد که CPR کمتر از نیمی از زمان انجام شده است.

چان گفت: “ما هنوز راه درازی در پیش داریم تا این پیام را که مردم باید CPR را شروع کنند و فقط با 911 تماس نگیرند.”

در دهه گذشته، توصیه‌ها به تمرکز روی CPR فقط با دست تغییر کرده است، که در آن فرد تماشاچی فشارهای قفسه سینه را با سرعت 100 تا 120 فشار در دقیقه انجام می‌دهد اما برای دادن دهان به دهان مکث نمی‌کند، در حالی که منتظر امدادگران است. رسیدن CPR برای هر کسی که به طور ناگهانی از بین می رود و پاسخ نمی دهد توصیه می شود. بررسی نبض دیگر قبل از شروع CPR ضروری نیست.

محققان قصد دارند تفاوت‌های نژادی در میزان CPR را در محیط‌های عمومی بررسی کنند تا دریابند که آیا نوع مکان (به عنوان مثال، باشگاه در مقابل محل کار) بر احتمال دریافت CPR تأثیر می‌گذارد یا خیر.