نوشیدن دو تا سه فنجان در روز با بیشترین فواید قلبی مرتبط بود –

از آنجایی که قهوه می‌تواند ضربان قلب را تسریع کند، برخی از مردم نگران هستند که نوشیدن آن می‌تواند باعث تحریک یا بدتر شدن برخی از مشکلات قلبی شود. توصیه‌های پزشکی عمومی برای توقف نوشیدن قهوه ممکن است از اینجا باشد. اما داده‌های ما نشان می‌دهد که مصرف روزانه قهوه نباید ناامید شود. پیتر ام کیستلر، دکتر، پروفسور و رئیس تحقیقات آریتمی در بیمارستان آلفرد و موسسه قلب بیکر در ملبورن، استرالیا، و کارشناس ارشد این مطالعه، گفت: اما بیشتر به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به بیماری قلبی و بدون آن گنجانده شده است. نویسنده. ما دریافتیم که نوشیدن قهوه یا یک اثر خنثی دارد – به این معنی که هیچ ضرری ندارد – یا با فوایدی برای سلامت قلب مرتبط است.

کیستلر و تیمش از داده های BioBank بریتانیا استفاده کردند، یک پایگاه داده آینده نگر در مقیاس بزرگ با اطلاعات سلامتی بیش از نیم میلیون نفر که حداقل به مدت 10 سال دنبال شده بودند. محققان سطوح مختلف مصرف قهوه را از یک فنجان تا بیش از شش فنجان در روز و رابطه با مشکلات ریتم قلب (آریتمی) را بررسی کردند. بیماری های قلبی عروقی، از جمله بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی و سکته؛ و مرگ و میر کلی و مرتبط با قلب در میان افراد با و بدون بیماری قلبی عروقی. بیماران بر اساس میزان مصرف قهوه در روز گروه بندی شدند: 0، <1، 1، 2-3، 4-5، > 5 فنجان در روز. نوشیدن قهوه از پرسشنامه های تکمیل شده پس از ورود به رجیستری ارزیابی شد. به طور کلی، آنها پس از کنترل ورزش، الکل، سیگار، دیابت و فشار خون بالا که می تواند در سلامت قلب و طول عمر نیز نقش داشته باشد، هیچ تاثیری یا در بسیاری از موارد کاهش قابل توجهی در خطر قلبی عروقی پیدا نکردند.

برای اولین مطالعه، محققان داده های 382535 فرد بدون بیماری قلبی شناخته شده را بررسی کردند تا ببینند آیا نوشیدن قهوه در ایجاد بیماری قلبی یا سکته در طول 10 سال پیگیری نقش داشته است یا خیر. میانگین سنی شرکت کنندگان 57 سال و نیمی زن بودند. به طور کلی، خوردن دو تا سه فنجان قهوه در روز با بیشترین فایده همراه بود که به معنی کاهش 10 تا 15 درصدی خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، نارسایی قلبی، مشکل ریتم قلب یا مرگ به هر دلیلی است. خطر سکته مغزی یا مرگ ناشی از قلب در میان افرادی که یک فنجان قهوه در روز می‌نوشیدند کمتر بود. محققان رابطه U شکل را با مصرف قهوه و مشکلات جدید ریتم قلب مشاهده کردند. بیشترین فایده در بین افرادی که دو تا سه فنجان قهوه در روز می‌نوشیدند و در بین افرادی که کم و بیش می‌نوشیدند، کمتر بود.

مطالعه دوم شامل 34279 فردی بود که در ابتدا به نوعی بیماری قلبی عروقی مبتلا بودند. مصرف دو تا سه فنجان قهوه در روز با احتمال کمتری برای مرگ در مقایسه با نخوردن قهوه همراه بود. نکته مهم این است که مصرف هر مقدار قهوه با خطر بالای مشکلات ریتم قلب، از جمله فیبریلاسیون دهلیزی (AFib) یا فلوتر دهلیزی مرتبط نیست، که کیستلر گفت که اغلب پزشکان نگران آن هستند. از 24111 نفری که در آنالیز شرکت کردند و در ابتدا آریتمی داشتند، نوشیدن قهوه با خطر کمتر مرگ همراه بود. به عنوان مثال، افراد مبتلا به AFib که یک فنجان قهوه در روز می‌نوشیدند، تقریباً 20 درصد کمتر از افرادی که قهوه نمی‌نوشیدند، احتمال مرگ داشتند.

کیستلر می‌گوید: «پزشکان معمولاً از افرادی که بیماری قلبی عروقی شناخته شده یا آریتمی‌های شناخته شده دارند و به نوشیدن قهوه ادامه می‌دهند، نگرانی دارند، بنابراین اغلب احتیاط می‌کنند و به آن‌ها توصیه می‌کنند که نوشیدن قهوه را به‌دلیل ترس از تحریک ریتم‌های خطرناک قلب به طور کامل متوقف کنند. . اما مطالعه ما نشان می دهد که مصرف منظم قهوه بی خطر است و می تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم برای افراد مبتلا به بیماری قلبی باشد.

اگرچه به نظر می رسید دو تا سه فنجان قهوه در روز به طور کلی مطلوب ترین است، کیستلر گفت که مردم نباید مصرف قهوه خود را افزایش دهند، به خصوص اگر باعث ایجاد احساس اضطراب یا ناراحتی در آنها شود.

وی گفت: طیف وسیعی از مکانیسم ها وجود دارد که از طریق آن قهوه ممکن است مرگ و میر را کاهش دهد و این اثرات مطلوب را بر بیماری های قلبی عروقی داشته باشد. قهوه خورها باید احساس اطمینان کنند که حتی در صورت ابتلا به بیماری قلبی می توانند به خوردن قهوه ادامه دهند. قهوه رایج ترین تقویت کننده شناختی است — شما را از خواب بیدار می کند، شما را از نظر ذهنی تیزتر می کند و جزء بسیار مهم زندگی روزمره بسیاری از افراد است. “

بنابراین دانه های قهوه چگونه می توانند برای قلب مفید باشند؟ مردم اغلب قهوه را با کافئین یکی می دانند، اما دانه های قهوه در واقع بیش از 100 ترکیب فعال بیولوژیکی دارند. کیستلر گفت: این مواد می توانند به کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب، بهبود حساسیت به انسولین، افزایش متابولیسم، مهار جذب چربی توسط روده و مسدود کردن گیرنده های شناخته شده در ریتم غیر طبیعی قلب کمک کنند.

در مطالعه سوم، محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا تفاوت‌هایی در رابطه بین قهوه و بیماری‌های قلبی عروقی بسته به اینکه کسی قهوه فوری یا آسیاب شده یا کافئین یا بدون کافئین می‌نوشد، وجود دارد یا خیر. آنها بار دیگر دریافتند دو تا سه فنجان در روز با کمترین خطر آریتمی، انسداد عروق قلب، سکته مغزی یا نارسایی قلبی، صرف نظر از اینکه قهوه آسیاب شده یا فوری مصرف کرده اند، مرتبط است. میزان مرگ و میر کمتری در تمام انواع قهوه مشاهده شد. قهوه بدون کافئین اثرات مطلوبی در برابر آریتمی اتفاقی نداشت، اما به استثنای نارسایی قلبی، بیماری قلبی عروقی را کاهش داد. کیستلر گفت که یافته‌ها نشان می‌دهد که قهوه کافئین‌دار در کل ارجحیت دارد و هیچ مزیت قلبی عروقی برای انتخاب قهوه‌های بدون کافئین نسبت به قهوه‌های کافئین‌دار وجود ندارد.

چندین محدودیت مهم برای این مطالعات وجود دارد. محققان قادر به کنترل فاکتورهای رژیمی که ممکن است در بیماری قلبی عروقی نقش دارند را کنترل کنند و همچنین قادر به تنظیم هیچ گونه خامه، شیر یا قند مصرفی نبودند. شرکت‌کنندگان عمدتاً سفیدپوست بودند، بنابراین مطالعات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این یافته‌ها به سایر جمعیت‌ها نیز گسترش می‌یابد، مورد نیاز است. در نهایت، مصرف قهوه بر اساس خود گزارشی از طریق پرسشنامه ای که در ورودی مطالعه قرار داده شده بود، بود. این باید هنگام تفسیر یافته های مطالعه در نظر گرفته شود، اگرچه کیستلر خاطرنشان کرد که تحقیقات نشان می دهد عادات غذایی افراد در بزرگسالی یا در طول زمان تغییر چندانی نمی کند. کیستلر گفت که نتایج باید در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده تایید شوند.

مطالعه “اثرات مصرف معمولی قهوه بر بیماری قلبی عروقی، آریتمی و مرگ و میر: یافته‌های UK BioBank” ارائه خواهد شد. در روز یکشنبه 3 آوریل.

دومین مطالعه مرتبط با عنوان “مصرف منظم قهوه با بهبود مرگ و میر در بیماری های شایع قلبی عروقی مرتبط است” به صورت مجازی ارائه خواهد شد. در روز شنبه 2 آوریل.

سومین مطالعه مرتبط، “قهوه آسیاب شده، فوری یا بدون کافئین؟ تاثیر انواع مختلف قهوه بر آریتمی، بیماری قلبی عروقی و مرگ و میر” ارائه خواهد شد. در روز یکشنبه 3 آوریل.