پزشکان زن بار سنگین را متحمل شدند

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این بیماری همه‌گیر چقدر بر پزشکانی که در خانه بچه دارند – به‌ویژه کسانی که مادر هستند، وارد کرده است.

نه تنها زندگی خانه و کار والدین پزشک و والدین زن را بیشتر مختل می‌کند، بلکه داده‌های درازمدت در مورد سلامت روانی آنها نشان می‌دهد که شکاف جنسی قابل‌توجهی در خطر افسردگی و اضطراب در مقایسه با همتایان مردشان بروز کرده است.

این مطالعه، منتشر شده در شبکه جاما باز، از داده‌های به دست آمده از یک مطالعه طولانی‌مدت بر روی پزشکان اولیه، از جمله اطلاعات مربوط به سلامت روانی قبل از همه‌گیری استفاده می‌کند.

تیم مطالعه توسط محققان دانشگاه میشیگان رهبری می‌شود که برای اولین بار بیش از یک دهه پیش، زمانی که پزشکان در اولین سال آموزش پس از تحصیل در مدرسه بودند و در مطالعه بهداشت کارورزی شرکت کردند، پزشکان را ثبت نام کردند. مطالعه پیگیری آنها را در سال های 2018 و 2020 مورد بررسی قرار داد.

این مطالعه نشان می‌دهد که از 215 پزشک و والدین کودکان زیر 18 سال که این نظرسنجی را در آگوست 2020 تکمیل کردند، پزشک-مادرها عبارت بودند از:

• احتمال از دست دادن مراقبت از کودک یا مدرسه حضوری برای فرزندانشان نسبت به پدران پزشک بسیار بیشتر است (84% در مقابل 66%).
• به احتمال زیاد مسئولیت اصلی مراقبت از کودک یا مدرسه را بر عهده دارند (25٪ در مقابل 1٪)
• به احتمال زیاد اکثر کارهای روزمره خانه را انجام می دهد (31٪ در مقابل 7٪)
• تقریباً دو برابر بیشتر احتمال دارد که در ماه‌های اولیه همه‌گیری از خانه کار کنند (41٪ در مقابل 22٪) – با تفاوت حتی بیشتر در زوج‌هایی که هر دو پزشک هستند (65٪ در مقابل 25٪)
• بیش از دوبرابر احتمال کاهش داوطلبانه ساعات کار خود در طول همه‌گیری (19 درصد در مقابل 9 درصد) وجود دارد، حتی اگر مادران پزشک در مقایسه با پزشکان و پدران قبل از همه‌گیری کمتر به‌طور تمام وقت کار کنند (73 درصد در مقابل 91 درصد). ٪. در زوج‌هایی که هر دو پزشک بودند و قبل از همه‌گیری تمام وقت کار می‌کردند، 26 درصد از زنان ساعات کاری خود را در مقابل 3 درصد از مردان کاهش دادند.
• با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد و تنظیم برای عوامل متعدد از جمله سن کودک، تخصص پزشکی و وضعیت شغلی شریک، احتمال بسیار بیشتری نسبت به مردان وجود دارد که تضاد بین کار و زندگی خانوادگی خود را گزارش کنند.

تفاوت های سلامت روان

با مقایسه نمرات سلامت روان پزشکان، محققان نشان دادند که پزشک-مادر در آگوست 2020 نمره قابل توجهی بالاتر از پزشک-پدر در علائم افسردگی و اضطراب کسب کردند.

برای هر دو جنس، خواب کمتر با نمرات بالاتر در هر دو معیار سلامت روان مرتبط بود.

محققان با تمرکز بر روی 180 پزشک در این مطالعه که در زمان انجام نظرسنجی پیش از همه گیری در سال 2018 والدین شده بودند، به یک اثر چشمگیر پی بردند.

در جایی که پزشک-مادرها و پزشک-پدرها در سطوح افسردگی قبل از همه گیری تقریباً یکسان بودند، تا آگوست 2020، زنان در مقیاس افسردگی به طور قابل توجهی بالاتر از مردان بودند.

محققان همچنین در سال 2018 یا 2020 والدین پزشک را با پزشکانی که والدین نبودند مقایسه کردند. در هر یک از این نظرسنجی ها، افراد غیر والدین هیچ شکاف جنسیتی در نمره افسردگی یا اضطراب نداشتند.

النا فرانک، Ph.D.، مدیر مطالعه سلامت کارورزی و دستیار محقق در موسسه علوم اعصاب میشیگان، خاطرنشان می کند که این مطالعه اولین مطالعه ای است که شواهدی ارائه می دهد که شرایط همه گیر به نابرابری های جنسیتی در تعارض کار و خانواده و سلامت روان کمک کرده است. وضعیت در بین پزشک و والدین این مطالعه همچنین گزارش‌های حکایتی را تأیید می‌کند که هزینه‌های عاطفی و شغلی ناشی از همه‌گیری برای مادران بیشتر از پدران است.

فرانک، نویسنده اول این مطالعه، گفت: «با افزایش باری که بر دوش پزشکان-مادر در طول همه‌گیری همه‌گیر گذاشته می‌شود، این یافته‌ها نیاز به اقدام فوری برای اطمینان از دسترسی آنها به حمایت کافی در محل کار و خانه را نشان می‌دهد.» ایجاد راه‌حل‌های نهادی و عمومی برای کاهش اثرات بلندمدت بر رفاه و شغل مادران پزشک نیز حیاتی خواهد بود، از جمله مسیری مناسب برای ادغام مجدد در پزشکی با خروج از همه‌گیری.»

سرجان سن، دکترای دکترا، می‌گوید: «مادران در تمام حرفه‌ها در طول همه‌گیری بین حرفه و زندگی خانگی خود درگیر شده‌اند. “خوشبخت بودیم که از قبل از همه گیری این پزشکان را دنبال کرده بودیم و به ما این امکان را می داد که بفهمیم زندگی آنها چگونه تغییر کرد. مادران در مشاغل دیگر احتمالاً تجربیات مشابهی داشتند.”

سن محقق اصلی مطالعه سلامت کارورز، مدیر مرکز افسردگی خانواده UM فرانسیس و کنت آیزنبرگ و استاد MNI و دپارتمان روانپزشکی است.

مطالعه بهداشت کارورزی، که همچنین در حال مطالعه تأثیر همه‌گیری بر پزشکانی است که در بسیاری از بیمارستان‌های آموزشی ایالات متحده و چین در سال‌های 2020 و 2021 تحت آموزش بودند، در اوایل دهه 2000 آغاز شد.

از آنجایی که ساکنان سال اول که کارآموز نامیده می شوند، همگی تجربه استرس زا و شدیدی را پشت سر می گذارند، این مطالعه از آنها به عنوان جمعیتی استفاده می کند که بینش هایی در مورد نقش خواب، استرس و ژنتیک بر سلامت روان ارائه می دهد.