تفاوت میکروبیوتای روده در افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است به دلیل ترجیحات غذایی باشد –


تحقیقات نشان داد که اختلال طیف اوتیسم (ASD) ممکن است حداقل تا حدی ناشی از تفاوت در ترکیب میکروبیوتای روده باشد، بر اساس این مشاهده که انواع خاصی از میکروب ها در افراد مبتلا به اوتیسم شایع تر هستند. اما مقاله ای که در 11 نوامبر در مجله منتشر شد سلول نشان می دهد که این پیوند در واقع ممکن است برعکس عمل کند: تنوع گونه های موجود در روده کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است به دلیل ترجیحات غذایی محدود آنها در ارتباط با اوتیسم باشد، نه به دلیل علائم آنها.

Jacob Gratten، نویسنده ارشد، از Mater Research با همکاری دانشگاه کوئینزلند در بریزبن، استرالیا، می‌گوید: «علاقه‌های زیادی در مورد نقش میکروبیوم روده در اوتیسم وجود دارد، اما شواهد محکم زیادی وجود ندارد. “مطالعه ما، که بزرگترین مطالعه تا به امروز است، برای غلبه بر برخی از محدودیت های کار قبلی طراحی شده است.”

در طول دهه گذشته، از آنجایی که توالی‌یابی نسل بعدی گونه‌های میکروبی در روده، تجزیه و تحلیل میکروبیوم را خودکارتر و زمان‌برتر کرده است، تعدادی از مطالعات ارتباط بین گونه‌های خاصی از میکروب‌ها در روده و سلامت روان را بررسی کرده‌اند. . محور روده-مغز نه تنها با ASD بلکه با اضطراب، افسردگی و اسکیزوفرنی نیز مرتبط است. امکان هدف قرار دادن میکروبیوتا یک حوزه تحقیقاتی رو به رشد برای درمان های جدید است.

در سلول در این مطالعه، محققین نمونه‌های مدفوع را از 247 کودک بین 2 تا 17 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نمونه‌ها از 99 کودک مبتلا به ASD، 51 زوج خواهر و برادر تشخیص داده نشده و 97 کودک غیرمرتبط و تشخیص داده نشده جمع‌آوری شد. آزمودنی‌هایی که در تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، از بانک زیستی اوتیسم استرالیا و پروژه مغز نوجوانان دوقلوی کوئینزلند بودند.

محققین نمونه ها را با توالی یابی متاژنومی تجزیه و تحلیل کردند، که به جای بارکدهای ژنتیکی کوتاه (مانند تجزیه و تحلیل 16S) به کل ژنوم گونه های میکروبی نگاه می کند. همچنین اطلاعات سطح ژن را به جای اطلاعات سطح گونه ارائه می دهد و نمایش دقیق تری از ترکیب میکروبیوم را نسبت به تجزیه و تحلیل 16S ارائه می دهد، تکنیکی که در بسیاری از مطالعات قبلی که میکروبیوم را به اوتیسم مرتبط می کند استفاده می شود.

کلویی یاپ، نویسنده اول، دانشجوی دکترای دکترا که با گراتن کار می‌کند، می‌گوید: «ما همچنین رژیم غذایی را در تمام تجزیه و تحلیل‌هایمان، به همراه سن و جنس، به دقت در نظر گرفتیم. میکروبیوم به شدت تحت تأثیر محیط قرار می گیرد، به همین دلیل است که ما مطالعه خود را با دو گروه مقایسه طراحی کردیم.

بر اساس تجزیه و تحلیل خود، محققان شواهد محدودی برای ارتباط مستقیم اوتیسم با میکروبیوم پیدا کردند. با این حال، آنها ارتباط بسیار قابل توجهی بین اوتیسم با رژیم غذایی پیدا کردند و تشخیص اوتیسم با رژیم غذایی کم تنوع و کیفیت غذایی ضعیف تر همراه بود. علاوه بر این، معیارهای روان‌سنجی درجه صفات اوتیستیک (شامل علایق محدود، مشکلات ارتباط اجتماعی و حساسیت حسی) و نمرات چند ژنی (نماینده یک نماینده ژنتیکی) برای ASD و رفتارهای تکانشی/اجباری/تکراری نیز با رژیم غذایی کم‌تنوع مرتبط بودند.

Yap می‌گوید: «در مجموع، داده‌ها از یک مدل بسیار ساده و شهودی پشتیبانی می‌کنند که به موجب آن ویژگی‌های مرتبط با اوتیسم ترجیحات غذایی محدود را ترویج می‌کنند. این به نوبه خود منجر به کاهش تنوع میکروبیوم و مدفوع بیشتر شبیه اسهال می شود.

محققان چندین محدودیت را برای کار فعلی تصدیق می کنند. یکی این است که طراحی این مطالعه نمی تواند مشارکت میکروبیوم را قبل از تشخیص ASD رد کند، و همچنین این احتمال را ندارد که تغییرات مرتبط با رژیم غذایی در میکروبیوم اثر بازخوردی بر رفتار داشته باشد. مورد دیگر این است که آنها فقط می توانند تأثیر احتمالی آنتی بیوتیک ها بر میکروبیوم را با حذف کسانی که این داروها را در زمان جمع آوری مدفوع مصرف می کنند، توضیح دهند. در نهایت، در حال حاضر هیچ مجموعه داده قابل مقایسه ای برای تایید یافته ها موجود نیست.

گراتن می‌گوید: «امیدواریم یافته‌های ما دیگران را در جامعه تحقیقاتی اوتیسم تشویق کند تا به‌طور معمول متاداده‌ها را در مطالعات «omics» جمع‌آوری کنند تا عوامل مخدوش‌کننده بالقوه مهم (اما اغلب نادیده گرفته‌شده) مانند رژیم غذایی را در نظر بگیرند. “نتایج ما همچنین بر تغذیه کودکان مبتلا به اوتیسم که از نظر بالینی مهم است (اما ناشناخته) در سلامت و تندرستی کلی نقش دارد.”

محققان قصد دارند داده های جدیدی را در نمونه بزرگتری تولید کنند تا یافته های خود را تکرار کنند.

نویسندگان از حمایت مالی مرکز تحقیقات تعاونی برای زندگی با اوتیسم (Autism CRC)، که تحت برنامه مراکز تحقیقاتی تعاونی دولت استرالیا تأسیس و حمایت می شود، قدردانی می کنند. حمایت مالی اضافی توسط شورای ملی تحقیقات پزشکی و بهداشت استرالیا، شورای تحقیقات استرالیا و دانشگاه کوئینزلند ارائه شد.

منبع داستان:

مواد ارائه شده توسط پرس سلولی. توجه: محتوا ممکن است برای سبک و طول ویرایش شود.