ما یاد آنها را گرامی می داریم. ما در هیبت مقاومت بازماندگان ایستاده ایم. آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد در یک پیام ویدئویی در یک رویداد مجازی به مناسبت گرامیداشت بیست و هشتمین روز بین‌المللی تأمل در نسل‌کشی 1994 علیه توتسی‌ها در رواندا، گفت و ما به شکست‌های خود به‌عنوان یک جامعه بین‌المللی فکر می‌کنیم.
او به شرکت کنندگان یادآوری کرد که نسل کشی “عمدی، سیستماتیک – و در روز روشن انجام شد.”
“انسانیت را انتخاب کن”
دبیرکل سازمان ملل متحد یادآور شد که اگرچه هیچ‌کسی که امور جهانی را دنبال می‌کرد یا اخبار را تماشا می‌کرد، نمی‌توانست وقوع «خشونت بیمارکننده» را انکار کند، تعداد بسیار کمی صحبت کردند و حتی کمتر تلاش کردند تا مداخله کنند.
«خیلی بیشتر می‌توانست – و باید – انجام می‌شد. یک نسل بعد از حوادث، لکه ننگ پابرجاستوی تاکید کرد.
آقای گوترش به همه یادآوری کرد که “ما همیشه یک انتخاب داریم” و از آنها خواست “انسانیت را به جای نفرت انتخاب کنند. شفقت بر ظلم؛ شجاعت در برابر رضایت و آشتی بر سر خشم.»
گام برداشتن، اقدام کردن
سپس دبیرکل توجه خود را به اصل مسئولیت حفاظت جلب کرد. فراخوان او برای اقدام، که حقوق بشر را در قلب سازمان قرار می دهد. از طریق مشاور ویژه در پیشگیری از نسل کشی گفت:من دستور کار پیشگیری را در مرکز کار خود قرار داده ام“.
او همچنین به کل اساس عدالت کیفری بین‌المللی اشاره کرد که نشان می‌دهد “مجرمان دیگر نمی‌توانند مصونیت از مجازات را بپذیرند”.
او گفت: «کار قابل توجه دادگاه کیفری بین‌المللی رواندا – اولین دادگاه در تاریخ که یک فرد را به نسل کشی محکوم کرد – در این تلاش مؤثر بود، این نشان داد که چگونه عدالت برای صلح پایدار ضروری است.»
عهد شفا
“رواندا امروز به عنوان گواهی قدرتمندی از توانایی روح انسان برای التیام عمیق ترین زخم ها و بیرون آمدن از تاریک ترین اعماق برای بازسازی جامعه ای قوی تر است.“، او اضافه کرد.
او خاطرنشان کرد که زنان رواندا پس از تحمل “خشونت ناگفتنی مبتنی بر جنسیت”، اکنون 60 درصد کرسی های پارلمان را در اختیار دارند.
و رواندا چهارمین شرکت بزرگ حافظ صلح سازمان ملل است که به گفته آقای گوترش به دیگران کمک می‌کند، «دردی که خودشان می‌دانند».
آینده کرامت
نسل کشی سوالات اساسی در مورد نقش شورای امنیت، اثربخشی حفظ صلح، نیاز به پایان دادن به مصونیت از مجازات جنایات بین المللی، اهمیت پرداختن به ریشه های خشونت، و شکنندگی مدنی ایجاد کرده است.
دبیرکل سازمان ملل اوکراین را در آتش توصیف کرد. درگیری های قدیمی و جدید در خاورمیانه، آفریقا و فراتر از آن – در حالی که شورای امنیت “بیشتر مخالفت” را می پذیرفت.
جنگ‌ها بیداد می‌کنند، «نابرابری‌ها گسترش می‌یابد، و فقر افزایش می‌یابد، و همه زمینه‌هایی برای ایجاد رنجش، اضطراب و خشم هستند».
دبیرکل سازمان ملل متحد با هشدار نسبت به «خطرات نابردباری، غیرمنطقی و تعصب در هر جامعه‌ای» ادامه داد: «در عین حال، ما شاهد سخنان نفرت‌انگیز – از جمله اطلاعات نادرست انسانی، افراط‌های نژادپرستانه، انکار و تحریف نسل‌کشی هستیم که هم در فضای مجازی و هم آفلاین گسترش می‌یابد».
دبیرکل در حالی که “با پشیمانی” به گذشته نگاه می کند، از همه خواست که “با عزم راسخ” به آینده نگاه کنند و متعهد شوند که “همیشه هوشیار باشند” و هرگز فراموش نکنند.
“بیایید به روانداهایی که با ساختن آینده ای با کرامت، بردباری و حقوق بشر برای همه جان باختند ادای احترام کنیم.او در پایان گفت.
برخاستن از خاکستر
عبدالله شهید، رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از «سخنان و تبلیغات تنفرآمیز» به دلیل تبدیل دوستان و همسایگان به دشمن انتقاد کرد.
در طی مراسم شمع افروختن، او از شرکت کنندگان خواست تا «در برابر نژادپرستی، سخنان نفرت پراکنی، بیگانه هراسی، و همه اشکال تبعیض بایستند» و اجازه دهند نور «درخشنده تر از تاریکی نفرت و خشونت بسوزد».
“امروز، رواندا از خاکستر تراژدی و ویرانی وحشتناک بازسازی شده استکه شاهد تحولات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آن است.
با قدم گذاشتن در مسیری بهتر، پایه و اساس این دستاوردها را بنا نهاد. بخشی از بخشش و آشتی، پشت سر گذاشتن کینه های گذشته و اذعان به انسانیت مشترک همه.»
آقای شهید از بازماندگانی که “قدرت و شجاعت خود را برای سرپیچی از شانس ها به دست آوردند” تجلیل کرد و گفت که شجاعت و پایداری آنها به عنوان “چشمه امید برای مردم رواندا و بسیاری دیگر در سراسر جهان” است.
شهادت دادن
Providence Umugwaneza متولد رواندا، 11 ساله بود که نسل کشی آغاز شد. او پنجمین فرزند یک خانواده هشت نفره بود که پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، عموها و عموهایش «حضور دائمی» در زندگی او داشتند.
ما خانواده شادی بودیم تا زمانی که نبودیم. در جریان نسل کشی 1994 علیه توتسی ها، خانواده من بی رحمانه کشته شدند او در شهادت ضبط شده خود گفت که توسط Interahamwe، سازمان بدنام شبه نظامی هوتو.
خانم اوموگوانزا گفت که چگونه در کودکی تفاوت بین هوتو و توتسی را درک نمی کرد تا اینکه یک روز بهترین دوستش به او برچسب توتسی زد، زیرا او “قد بلند و لاغر و بینی دراز” بود.
«آنجا بود که متوجه شدم تغییرات فیزیکی جزئی مرا از نظر همکلاسی ها و معلمان هوتو متفاوت کرده است…[and] من را در معرض خطر قرار دهد».
UNTV
پراویدنس اوموگوانزا، بازمانده، در مراسم بزرگداشت روز جهانی تأمل در نسل‌کشی 1994 علیه توتسی‌ها در رواندا، شهادت می‌دهد که بی‌رحمانه خانواده‌اش را کشتند.
تهدیدها به خشونت تبدیل می شوند
وقتی او به اندازه کافی بزرگ شد که لیست های ارسال شده در خارج از هر کلاس را که در آن نام، مذهب و قومیت دانش آموزان نوشته شده بود، بخواند، تهدیدهای خفیف به خشونت تبدیل شد.
بچه ها شروع به طعنه زدن به خانم اوموگوانزا کردند که به عنوان یک اقلیت، نابود کردن او “وقتی زمانش برسد” کار سختی نخواهد بود.
او گفت: «اگر در عید پاک به خانه عمه ام سفر نمی کردم، امروز اینجا نبودم.
فقط خاطرات زنده هستند – بازمانده از نسل کشی
وقتی زمان بازگشت به خانه فرا رسید، اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه هواپیمای حامل رئیس جمهور سرنگون شد و همه سرنشینان آن کشته شدند.
بازمانده ادامه داد: «در عرض چند ساعت آینده، همه چیز به سرعت و برای همیشه تغییر کرد.
«هیچ یک از بچه‌ها، عموها و عمه‌های من از قتلی که برای مدت طولانی آماده شده بود، در امان نبودند. در خانواده بزرگ من هیچ کس زنده نماند. همه آنها کاملاً از بین رفتند. فقط خاطرات زنده می شوند.»
برای تماشای کامل این مراسم اینجا را کلیک کنید.