مطالعه جدید پردازش حسی در کودکان اوتیستیک را روشن می کند

نتایج یک مطالعه اخیر در مورد توانایی های حسی در کودکان اوتیستیک ممکن است پیامدهای مثبتی بر نحوه حمایت از آنها داشته باشد و به افزایش کیفیت زندگی آنها کمک کند.

رایان استیونسون، استاد روانشناسی دانشگاه وسترن و نیکول شیرر، همکار فوق دکترای وسترن BrainsCAN، بخشی از مطالعه ای بودند که توانایی های حسی 599 کودک اوتیستیک را بررسی کرد. نتایج، ماه گذشته در اوتیسم مولکولی، دریافت که توانایی های حسی را می توان به پنج فنوتیپ یا دسته دسته بندی کرد و الگوهای پردازش حسی مختلف را آشکار کرد. این دسته‌ها همچنین برای پیش‌بینی ویژگی‌های رفتاری اوتیسم یافت شدند.

Scheerer، نویسنده اول این مطالعه، گفت: «ما به دنبال الگوهایی بودیم تا ببینیم آیا برخی از ویژگی‌ها تمایل به همراهی دارند یا خیر. اگر فردی به صدا حساس تر باشد، آیا به نور نیز حساس تر خواهد بود؟ سبک؟”

رویدادهایی که افراد روزانه با آنها روبرو می شوند شامل پردازش حسی در مغز است. این تجربیات شامل بینایی، صدا، بویایی، لامسه و در مورد غذا خوردن، طعم و بافت است. برای بسیاری، پردازش این اطلاعات حسی باعث ناراحتی نمی شود، اما برای کسانی که دارای اختلال طیف اوتیسم، یک وضعیت عصبی رشدی است که با چالش های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری مشخص می شود، تجربه آنها می تواند کاملا متفاوت باشد.

نحوه پردازش لامسه، چشایی، بویایی، صدا و سایر اطلاعات حسی افراد اوتیستیک می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. این تفاوت‌های حسی، ایجاد یک محیط یک‌اندازه برای همه را غیرممکن می‌سازد که نیازهای افراد اوتیستیک را برآورده کند.

این مطالعه برای درک بهتر این تفاوت های حسی انجام شد.

پنج دسته شناسایی شده پردازش حسی در اوتیسم عبارت بودند از: حساسیت به طعم و بوی. عدم پاسخگویی و احساس طلبی؛ مشکلات حرکتی با انرژی کم؛ مشکل کمی در پردازش حسی؛ و مشکلات در تمام زمینه های پردازش حسی.

با شناسایی این پنج ترکیب از الگوهای پردازش حسی، محققان توانستند این دسته بندی ها را با ویژگی های رفتاری که معمولاً در افراد اوتیستیک مشاهده می شود، مرتبط کنند. این رفتارها شامل مشکلات اجتماعی شدن، مسائل ارتباطی، تکرار یا اجبار، همراه با ویژگی های بالینی موجود در اختلال نقص توجه و بیش فعالی و اختلال وسواس فکری-اجباری بود.

استیونسون، نویسنده ارشد این مطالعه و یکی از اعضای اصلی مؤسسه مغز و ذهن وسترن، می‌گوید: «مسائل حسی می‌توانند بر سایر توانایی‌های شناختی و تظاهرات بالینی تأثیر بگذارند، چیزهایی مانند ارتباطات اجتماعی و رفتارهای تکراری که دو مورد از تعیین‌کننده‌های اوتیسم هستند». “کودکان با الگوهای پردازش حسی متفاوت نیز تفاوت هایی در رفتارهای انطباقی و مهارت های زندگی روزمره نشان دادند. این نشان می دهد که تفاوت های حسی می تواند تاثیر زیادی بر تجربیات روزمره کودکان اوتیستیک داشته باشد.”

Scheerer افزود: “کودک اوتیستیک ممکن است در کلاس عملکرد ضعیفی داشته باشد، نه به این دلیل که مشکلات شناختی دارد. بلکه به دلیل اینکه آنها اطلاعات حسی را متفاوت از همسالان خود پردازش می کنند، محیط حسی در کلاس آنها ممکن است در توانایی آنها برای تمرکز و عملکرد شناختی اختلال ایجاد کند.” . “این واقعاً نشان می دهد که برای کمک به کودکان اوتیستیک و ایجاد تغییر در زندگی آنها، ما باید روی ایجاد محیط های حسی دوستانه سرمایه گذاری کنیم و کار بهتری برای برآوردن نیازهای حسی انجام دهیم.”

با درک بهتر مقوله‌های حسی، محققان امیدوارند که این کار به آگاهی بیشتر از تجربیات حسی مختلف کودکان اوتیستیک و رویکردی مناسب‌تر برای حمایت از آنها منجر شود.

استیونسون می‌گوید: «برای تغییر محیط حسی کودک اوتیستیک کارهای زیادی می‌توان انجام داد». “اگر کودکی وجود داشته باشد که به دنبال احساسات است، تحریک بیشتر یا اجازه دادن به او ممکن است برخی از رفتارهایی را که یادگیری کودک را مختل می کند کاهش دهد. درک اینکه چه چیزی باعث رفتارهای متفاوتی می شود که باعث ایجاد استرس در کودک می شود، می تواند به ما کمک کند تا از آنها حمایت کنیم. آنها نیاز دارند و کیفیت زندگی خود را افزایش می دهند.”

Scheerer افزود: «هرچه بیشتر چالش‌هایی را که کودکان اوتیستیک تجربه می‌کنند درک کنیم، می‌توانیم از نظر ایجاد محیط‌هایی که آنها را در خود جای دهد بهتر باشیم.»