نارساخوانی شواهدی فراتر از خواندن بر پردازش بصری کودکان تأثیر می گذارد

بر اساس تحقیقات جدیدی که فراتر از توانایی خواندن، فرآیندهای مغزی تحت تأثیر نارساخوانی قرار می‌گیرند، کودکان مبتلا به نارساخوانی کندتر در پردازش اطلاعات بصری عمل می‌کنند.

این مطالعه، منتشر شده در JNeurosci و اولین کسی که روش‌های جدیدی را برای درک پردازش بینایی و فعالیت مغز در نارساخوانی ترکیب کرد، گروهی از کودکان شش تا ۱۴ ساله را به چالش کشید تا میانگین جهت حرکت توده‌ای از نقاط متحرک را شناسایی کنند، در حالی که فعالیت مغز آنها اندازه‌گیری می‌شد.

این نشان داد که کودکان مبتلا به نارساخوانی برای جمع آوری شواهد بصری زمان بیشتری طول می کشد و نسبت به همسالان در حال رشد خود دقت کمتری داشتند و تفاوت های رفتاری در تفاوت در فعالیت مغز منعکس می شود.

اگرچه شناخته شده است که توانایی خواندن تحت تأثیر نارساخوانی قرار می گیرد، اما محققان هنوز مشخص نیستند که کدام فرآیندهای مغز تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. افزایش درک این موضوع به طور بالقوه می تواند منجر به حمایت موثرتری از افراد آسیب دیده شود.

دکتر کتی منینگ، محقق ارشد مرکز اوتیسم در دانشگاه ریدینگ، گفت: “این یافته‌ها نشان می‌دهد که مشکلاتی که کودکان مبتلا به نارساخوانی با آن‌ها مواجه می‌شوند به خواندن و نوشتن محدود نمی‌شود. در عوض، به‌عنوان یک گروه، کودکان مبتلا به نارساخوانی نیز محدود می‌شوند. تفاوت در نحوه پردازش اطلاعات بصری و تصمیم گیری در مورد آن را نشان می دهد.

تحقیقات آتی مورد نیاز خواهد بود تا ببینیم آیا این تفاوت‌ها در پردازش بصری و تصمیم‌گیری می‌تواند به منظور بهبود توانایی خواندن در کودکان مبتلا آموزش داده شود یا سرنخ‌هایی در مورد علل نارساخوانی ارائه شود.

نظارت بر فعالیت مغز با استفاده از EEG در این مطالعه نشان داد که فعالیت همزمان در نواحی مرکزی جداری مغز که در تصمیم‌گیری دخیل هستند، در تمام کودکان در طول کار تا زمانی که تصمیمی بگیرند، به طور پیوسته افزایش می‌یابد. با این حال، این به تدریج در کودکان مبتلا به نارساخوانی اتفاق افتاد.

این مطالعه از ارتباط بین پردازش حرکت و نارساخوانی پشتیبانی می‌کند، اگرچه دلایل آن هنوز شناخته نشده است.

اینکه آیا نارساخوانی در هسته خود یک اختلال پردازش بینایی است به شدت در میان محققان بحث می شود. با خواندن و نوشتن یک چالش کلیدی در میان کودکان مبتلا به نارساخوانی، افزایش درک تأثیرات آن بر مغز ممکن است به بهبود مداخلات موجود کمک کند.