گزارش NFHS-5، ،

دهلی نو: شیوع اضافه وزن یا چاقی در میان مردان و زنان که می تواند نشان دهنده شیوع بیماری های غیر واگیر (NCD) باشد، در مقایسه با سطوح گزارش شده در سال 2015 تقریباً در حدود سه تا چهار درصد در طول سال های 2019-21 افزایش یافته است. -16.

با بهبود قابل توجه اقدامات کنترل جمعیت، میزان شیوع کلی پیشگیری از بارداری (CPR)، درصد زنان در سنین باروری یا همسرانشان از روش های پیشگیری از بارداری استفاده می کنند، به طور قابل توجهی از 54 درصد به 67 درصد در کشور طی سال 2019 افزایش یافته است. 21، طبق بررسی ملی سلامت خانواده (NFHS-5) که توسط وزارت بهداشت و رفاه خانواده (MoHFW) منتشر شده است.

در مقایسه با NFHS-4 (16-2015)، شیوع چاقی در اکثر ایالات/UTs در NFHS-5 افزایش یافته است.

در این گزارش آمده است: «در سطح ملی، این میزان در میان زنان از 21 درصد به 24 درصد و در میان مردان از 19 درصد به 23 درصد افزایش یافته است.

بیش از یک سوم زنان در کرالا، جزایر A&N، آندرا پرادش، گوا، سیکیم، مانیپور، دهلی، تامیل نادو، پودوچری، پنجاب، چاندیگار و لاکشادویپ (34 تا 46 درصد) دارای اضافه وزن یا چاق هستند.

به طور کلی CPR از 54 درصد به 67 درصد در کشور افزایش یافته است. استفاده از روش‌های مدرن پیشگیری از بارداری نیز تقریباً در همه ایالات/UT افزایش یافته است.

نیازهای برآورده نشده تنظیم خانواده شاهد کاهش قابل توجهی از 13 درصد به 9 درصد بوده است. نیاز برآورده نشده به فاصله، که در گذشته یک مسئله اصلی در هند باقی مانده بود، به کمتر از 10 درصد کاهش یافته است.

نسبت زنان باردار که در سه ماهه اول ویزیت مراقبت های قبل از زایمان (ANC) داشتند بین NFHS-4 و NFHS-5 از 59 به 70 درصد افزایش یافت. در اکثر ایالت ها با حداکثر افزایش 25 درصدی در ناگالند و پس از آن مادیا پرادش و هاریانا مورد توجه قرار گرفت.

در مقابل، گوا، سیکیم، پنجاب و چاتیسگر کاهش حاشیه ای را در بازدیدهای ANC سه ماهه اول نشان دادند. پیشرفت قابل توجهی در 4+ ANC در سطح ملی از 51 درصد در 2015-16 به 58 درصد در 2019-21 مشاهده شده است.

تولدهای سازمانی از 79 درصد به 89 درصد در هند افزایش یافته است. حتی در مناطق روستایی نیز حدود 87 درصد زایمان در مؤسسات انجام می شود و همین میزان در مناطق شهری 94 درصد است. تولدهای سازمانی حداکثر 27 درصد در آروناچال پرادش افزایش یافته است و پس از آن در آسام، بیهار، مگالایا، چاتیسگر، ناگالند، مانیپور، اوتار پرادش و بنگال غربی بیش از 10 درصد افزایش یافته است.

بیش از 91 درصد ولسوالی ها بیش از 70 درصد ولادت ها را در پنج سال گذشته در مراکز صحی داشته اند.

در NFHS-5، بیش از سه چهارم (77 درصد) کودکان 12-23 ماهه به طور کامل واکسینه شدند، در مقایسه با 62 درصد در NFHS-4. پوشش کامل واکسیناسیون در میان کودکان از 57 درصد در ناگالند تا 95 درصد در دادرا ناگار هاولی و دامن و داو متغیر است. اودیشا (91 درصد)، تامیل نادو (89 درصد) و بنگال غربی (88 درصد) نیز پوشش نسبتاً بالاتر ایمن سازی را نشان داده اند.

میزان کوتاهی کوتاهی در میان کودکان زیر پنج سال از 38 درصد به 36 درصد در هند از چهار سال گذشته کاهش یافته است. رشد کوتاهی در میان کودکان روستایی (37 درصد) بیشتر از مناطق شهری (30 درصد) در سال 2021-2019 است.

دامنه NFHS-5 با توجه به دور قبلی بررسی (NFHS-4) با افزودن ابعاد جدیدی مانند ثبت مرگ، آموزش پیش دبستانی، دامنه های گسترده ایمن سازی کودکان، اجزای ریز مغذی برای کودکان، قاعدگی گسترش یافت. بهداشت، فراوانی مصرف الکل و دخانیات، اجزای اضافی بیماری‌های غیرواگیر (NCDs)، دامنه سنی گسترده برای اندازه‌گیری فشار خون و دیابت در تمام سنین 15 سال به بالا، که ورودی‌های لازم را برای نظارت و تقویت برنامه‌های موجود و تکامل برنامه‌های جدید ارائه می‌دهد. استراتژی های مداخله در سیاست

بنابراین، NFHS-5 اطلاعاتی در مورد شاخص های مهمی ارائه می دهد که در ردیابی پیشرفت اهداف توسعه پایدار (SDGs) در کشور مفید هستند. به گفته MoHFW، برآوردهای NFHS-4 (16-2015) به عنوان مقادیر پایه برای تعداد زیادی از شاخص‌های SDG استفاده شد و NFHS-5 داده‌هایی را برای حدود 34 شاخص SDG در سطوح مختلف ارائه می‌کند.

هند در دوره اخیر پیشرفت چشمگیری در اقدامات کنترل جمعیت داشته است. نرخ باروری کل (TFR)، تعداد متوسط ​​فرزندان به ازای هر زن، از 2.2 به 2.0 در سطح ملی بین NFHS-4 و 5 کاهش یافته است. تنها پنج ایالت در هند وجود دارد که بالاتر از سطح جایگزینی باروری هستند. 2.1. آنها بیهار (2.98)، مگالایا (2.91)، اوتار پرادش (2.35)، جارکند (2.26) مانیپور (2.17) هستند.

NFHS-5 بهبود کلی در شاخص های SDG در همه ایالات/UT را نشان می دهد.

کار نظرسنجی NFHS-5 در حدود 6.37 هزار خانوار نمونه از 707 منطقه (تا مارس 2017) کشور از 28 ایالت و 8 دانشگاه انجام شده است، که 724115 زن و 101839 مرد را پوشش می دهد. تا سطح منطقه برآورد می کند. گزارش ملی همچنین داده‌ها را بر اساس ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی و سایر ویژگی‌های زمینه ارائه می‌کند. برای تدوین سیاست و اجرای موثر برنامه مفید است.

NFHS-6، که قرار است در طول سال‌های 2023-24 انجام شود، پیشنهاد می‌کند حوزه‌های مختلف جدیدی از جمله بستری شدن در بیمارستان کووید-19 و تامین مالی پریشانی، واکسیناسیون کووید-19 را پوشش دهد. حوزه های دیگری که باید تحت پوشش قرار گیرند عبارتند از: استفاده از خدمات بهداشتی – مرکز سلامت و تندرستی، بیمه درمانی/ تامین مالی سلامت، سواد دیجیتال، مشاوره در زمینه تنظیم خانواده پس از سقط جنین و مشوق ها تحت روش های جدید تنظیم خانواده، بهداشت قاعدگی، انتقال خون (ماه و سال). شمول مالی زنان، آگاهی از کم خونی، هپاتیت B&C، سیفلیس و غیره.

دکتر مانسوخ مانداویا، وزیر بهداشت و رفاه خانواده، گزارش ملی پنجمین دور بررسی ملی سلامت خانواده (NFHS-5) را با حضور بوپندرای پاتل، وزیر ارشد، گجرات و دکتر بهاراتی پروین پاوار، وزیر امور خارجه منتشر کرد. برای سلامتی و رفاه خانواده، در ‘Swasthya Chintan Shivir’ در Vadodara، گجرات، در 5 مه آغاز به کار کرد.

برخلاف دورهای قبلی، NFHS-6 بررسی چارچوب شهری (UFS، 2012-2017) از NSO، MoSPI را به عنوان یک چارچوب نمونه برای مناطق شهری اتخاذ خواهد کرد. این استراتژی خطاهای غیر نمونه برداری را تا حد زیادی به حداقل می رساند زیرا مشکلات شناسایی مرز با استفاده از چارچوب سرشماری 2011 حل خواهد شد. در حالی که برای مناطق روستایی، لیست به روز شده روستاها از NSO به عنوان یک چارچوب استفاده خواهد شد، که برای دریافت اطلاعات کمکی با PCA از سرشماری مطابقت داده می شود.