مطالعه مبتنی بر سینکروترون نشان می دهد که رژیم غذایی با ماهی زیاد ممکن است برای شما بد نباشد

چکیده گرافیکی اعتبار: ACS Chemical Neuroscience (2022). DOI: 10.1021/acschemneuro.2c00166

یک مطالعه مبتنی بر سنکروترون که توسط محققان دانشگاه ساسکاچوان (USask) انجام شد، نشان می‌دهد که شکل شیمیایی جیوه که در مغز افرادی که در طول زندگی ماهی زیادی مصرف می‌کنند، کاملاً متفاوت از شکل جیوه موجود در مغز افرادی است که مسموم شدند

دکتر گراهام جورج (D.Phil.)، پروفسور و کانادایی گفت: “نگرانی در مورد جیوه در رژیم غذایی انسان وجود دارد، زیرا نوع جیوه موجود در ماهی، متیل جیوه، زمانی که به مقدار زیاد داده شود، باعث مشکلات سلامتی شدید مرتبط با مغز می شود.” کرسی تحقیقاتی در طیف‌سنجی جذبی اشعه ایکس در کالج هنر و علم USask.

جورج، نویسنده مقاله‌ای در مورد یافته‌های روی جلد می‌گوید: “با این حال، قرار گرفتن در معرض زیاد با این گونه جیوه که منجر به مسمومیت می‌شود، بسیار متفاوت از قرار گرفتن در معرض سطح پایین از رژیم غذایی ماهی‌هایی است که به طور طبیعی حاوی سطوح پایین جیوه است.” ACS Chemical Neuroscience.

او گفت: «مطالعاتی که از قرار گرفتن در معرض حاد جیوه به عنوان نشانه‌ای برای اثرات سلامتی مصرف ماهی‌های حاوی سطوح پایین طبیعی جیوه استفاده می‌کنند، به سادگی گمراه‌کننده هستند.

جیوه و ترکیبات جیوه برای محیط زیست طبیعی هستند و همه ماهی های دریایی حاوی مقداری متیل جیوه هستند و قرن هاست که دارند. فعالیت های اخیر انسان که آلودگی جیوه ای تولید می کند مانند سوزاندن زغال سنگ در حال افزایش است و جیوه بیشتری آزاد می کند که می تواند مسافت های زیادی را در جو طی کند. در نتیجه، سطح جیوه محیطی در حال رشد است.

بنابراین، جورج گفت، از آنجایی که بسیاری از جمعیت ها در سراسر جهان به ماهی به عنوان منبع اصلی یا یگانه پروتئین متکی هستند، شفافیت در مورد عواقب مصرف سطوح پایین جیوه از ماهی موضوع مهمی برای امنیت غذایی جهانی است.

محققان این تیم که از تکنیک های نور سنکروترون برای تجزیه و تحلیل ترکیبات جیوه در بافت مغز استفاده کردند، شامل دکتر اشلی جیمز (دکتری) فارغ التحصیل اخیر USask، دکتر اینگرید پیکرینگ (Ph.D.) نویسنده USask و نویسنده کانادایی هستند. دکتر گوسیا کورباس، دانشمند ارشد منبع نور (CLS) به همراه دانشمندانی از دانشگاه استنفورد و دانشگاه روچستر در نیویورک.

آنها از منبع نور تابش سنکروترون استانفورد در کالیفرنیا و منبع فوتون پیشرفته در آزمایشگاه ملی آرگون در ایلینوی برای مقایسه شکل جیوه در نمونه‌های مغزی دو فرد از جمهوری سیشل که در طول عمر خود به طور منظم ماهی مصرف کرده بودند، استفاده کردند. دو نفر که بر اثر مسمومیت تصادفی با جیوه جان خود را از دست دادند.

یکی از محققین برجسته که 10 ماه پس از تماس مستقیم پوست با دی متیل جیوه جان خود را از دست داد و دیگری کودکی که در سن 8 سالگی مسموم شد و پس از خوردن گوشت خوک حیوانی که با دانه دانه تغذیه شده بود به مدت 21 سال در حالت ناتوانی زنده ماند. گرد و غبار با آفت کش جیوه آلی.

جورج می گوید: «شکل جیوه در مغز دو فرد مصرف کننده ماهی اساساً با شکل موجود در ماهی تغییری نکرده است. هیچ پیامد نوروپاتولوژیک آشکاری در سیشلو وجود نداشت و همچنین نقص عصبی شناخته شده ای وجود نداشت که بتواند با قرار گرفتن در معرض جیوه مرتبط باشد.

اما تفاوت های قابل توجهی در مغز افراد مسموم با جیوه آلی یافت شد که حاوی مخلوطی از ترکیبات جیوه بود، از جمله سطوح بالای سلنید جیوه به میزان قابل توجهی در مقایسه با مواجهه با سطوح پایین. سطح سلنیوم در مصرف کنندگان ماهی بالا با سطوح در مغز یک گروه کنترل بدون قرار گرفتن در معرض جیوه قابل مقایسه بود.

جورج گفت سلنیوم رابطه پیچیده ای با جیوه دارد. بسته به نوع جیوه و اینکه سلنیوم قبل یا بعد از قرار گرفتن در معرض وارد بدن می شود، می تواند سمیت جیوه را از بین ببرد یا افزایش دهد.

جورج می‌گوید: «مقالاتی وجود دارد که نشان می‌دهد اگر محتوای سلنیوم از جیوه بیشتر باشد، خوردن ماهی‌هایی با سطوح بالای جیوه بی‌خطر است، اما به نظر می‌رسد که این کار به این سادگی نیست.» من توصیه می کنم از خوردن هر چیزی که حاوی سطوح بالایی از جیوه است خودداری کنید.