افزایش فضای سبز شهری می توانست از مرگ حداقل 34000 آمریکایی در طی دو دهه جلوگیری کند.

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون انجام شد، افزایش فضای سبز در مناطق شهری ایالات متحده ممکن است به طور قابل ملاحظه ای مرگ و میر ناشی از همه علل را کاهش دهد.

منتشر شده در مجله مرزها در بهداشت عمومیاین مطالعه سراسری نشان داد که افزایش پوشش گیاهی سبز در نواحی بزرگ و کلان‌شهری بر اساس داده‌های سال‌های 2000-2019 می‌توانست از مرگ 34000 تا 38000 جلوگیری کند. این مطالعه همچنین نشان داد که سبزی کلی در مناطق مترو در 20 سال گذشته، نزدیک به 3 درصد بین سال های 2000-2010 و 11 درصد بین سال های 2010-2019 افزایش یافته است.

این مطالعه با ارائه یک ارزش کمی برای تأثیر بالقوه طرح‌های سبز شهری بر مرگ و میر، بر اساس تحقیقات تثبیت‌شده در مورد مزایای سلامتی سبزی است.

پیج بروچو، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «ما می‌دانیم که زندگی در مناطق سبزتر می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روانی ما داشته باشد، اما اطلاعات کافی در مورد اینکه چگونه تغییرات در توزیع سبزی می‌تواند بر میزان مرگ و میر در سراسر کشور تأثیر بگذارد وجود ندارد.» ، دکتری. دانشجوی گروه بهداشت محیط “مطالعه ما تأثیر گسترش فضای سبز در مناطق شهری را کمیت می کند و نشان می دهد که چگونه افزایش پوشش گیاهی سبز می تواند به طور بالقوه به امید به زندگی افراد بیافزاید. سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری می توانند از این اطلاعات برای حمایت از طرح های اقدام محلی اقلیم استفاده کنند و اطمینان حاصل کنند که این طرح ها شامل طرح های سبزسازی می شوند.” “

برای این مطالعه، بروچو و همکارانش از داده‌های جمعیتی در دسترس عموم از سرشماری ایالات متحده، داده‌های مرگ‌ومیر سیستم WONDER مرکز کنترل بیماری‌ها و داده‌های سبزی ماهواره‌های Landsat ناسا برای انجام یک ارزیابی تأثیر سلامت در سراسر کشور استفاده کردند که تأثیر افزایش پوشش گیاهی سبز را بر همه علل تخمین زد. مرگ و میر در میان بزرگسالان 65 سال و بالاتر در 35 منطقه بزرگ شهری ایالات متحده. دوره مطالعه بر سه دوره زمانی متمایز در یک بازه زمانی 20 ساله متمرکز بود: 2000، 2010، و 2019. با استفاده از شاخص تفاوت نرمال شده گیاهی (NDVI)، یک معیار پرکاربرد که مقدار پوشش گیاهی سبز را تخمین می زند، محققان محاسبه کردند که 34080 -38187 مرگ سالمندان – یا حدود 15 تا 20 مرگ به ازای هر 10000 سالمند – می‌توانست بین سال‌های 2000 تا 2019 با افزایش 0.1 در NDVI در تمام 35 منطقه شهری جلوگیری شود.

آنها برآورد کردند که سبزی کلی بین 2000-2010 2.86 درصد و از 2010-2019 11.11 درصد افزایش یافته است که بیشترین افزایش منطقه ای در جنوب مشاهده شده است (از 0.40 درصد در سال 2000 به 0.47 درصد در سال 2019).

بروشو خاطرنشان می کند که ممکن است به دلیل تفاوت در آب و هوا، منابع آب، شهرنشینی و چشم انداز، سبز کردن در همه شهرها امکان پذیر نباشد، اما برنامه ریزان شهری می توانند از یافته های مطالعه برای بررسی تغییرات محلی در سبزی در طول زمان و ایجاد یک اقدام مناسب و موثر در آب و هوا استفاده کنند. در شهرهای خود برنامه ریزی کنند.

بروچو می گوید: «افزایش سبزی در آب و هوای خشک در جنوب غربی با افزایش سبزی در یک منطقه شهری در شمال غربی اقیانوس آرام متفاوت است. “اگر آب و هوای یک منطقه کاشت درختان سرسبز را دشوار می کند، برنامه ریزان شهری می توانند از این داده های سرسبزی به عنوان نقطه شروع استفاده کنند و انواع دیگری از پوشش گیاهی را که ممکن است برای آب و هوای محلی آنها واقع بینانه تر باشد، در نظر بگیرند.”

دکتر کوین، نویسنده ارشد این مطالعه، می‌گوید: «یکی از سؤالات اصلی که برنامه‌ریزان شهری می‌پرسند این است که در کجا باید سبزسازی را اجرا کنند، و آیا می‌توانیم تأثیر طرح‌های سبزسازی را برای آن‌ها کمیت کنیم – زیرا برای کمپین‌های درختکاری یا کاشت درختچه‌ها هزینه دارد». لین، استادیار بهداشت محیط. “توانایی هدف قرار دادن مناطقی که بیشترین کاهش مرگ و میر را داشته باشند، می تواند این کمپین ها را نه تنها به عنوان یک اقدام کاهشی، بلکه به عنوان راهی برای بهبود مستقیم سلامت توجیه کند.”

یکی از اجزای این ارزیابی همچنین یک مطالعه موردی را در مورد تأثیرات سلامتی توزیع ناعادلانه سبزی در لوئیزویل، کنتاکی، که در گزارش 2020 منتشر شد، ارائه کرد. لانست شمارش معکوس برای آب و هوا و سلامت. مطالعه موردی تخمین زد که افزایش اندک در فضای سبز می تواند از مرگ 400 نفر در میان بزرگسالان 55 سال و بالاتر در منطقه متروی لوئیزویل جلوگیری کند.

محققان امیدوارند تغییرات محلی در توزیع سبزی در سایر مناطق شهری را بیشتر بررسی کنند و اینکه چگونه این تغییرات ممکن است برنامه‌های اقدام آب و هوایی شهرها را مطلع کرده باشد. لین می‌گوید: این تحلیل می‌تواند به لطف اندازه‌گیری‌های NDVI مبتنی بر ماهواره در سطح جهانی نیز تکرار شود.

لین می‌گوید: «یکی از مزایای بزرگ استفاده از اقدامات ماهواره‌ای این است که می‌توانیم ارزیابی‌های تأثیر سلامت مرگ و میر ایالات متحده را با ارزیابی‌های انجام شده در اروپا و سایر مناطق مقایسه کنیم تا بتوانیم تأثیرات جهانی مرگ و میر را درک کنیم.» “این کار ما را قادر می سازد تا تعیین کنیم که آیا یک استراتژی سازگاری بالقوه برای تغییرات آب و هوایی می تواند تأثیراتی نه تنها در مناطق شهری ما، بلکه در سراسر جهان داشته باشد.”

در SPH، این مطالعه توسط دکتر پاتریک کینی، پروفسور بورلی ای. براون، استاد بهداشت شهری و دکتر مارسیا پسکادور جیمنز، استادیار اپیدمیولوژی انجام شد. این مطالعه همچنین توسط دکتر پیتر جیمز از مراقبت های بهداشتی زائر هاروارد و دانشکده بهداشت عمومی هاروارد TH Chan انجام شده است.

ارائه شده توسط دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه بوستون