مطالعه فواید مکمل‌ها را برای کاهش دژنراسیون ماکولا مرتبط با افزایش سن تأیید می‌کند

مطالعات بیماری‌های چشمی مرتبط با سن (AREDS و AREDS2) نشان داد که مکمل‌های غذایی می‌توانند پیشرفت دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD)، شایع‌ترین علت نابینایی در آمریکایی‌های مسن‌تر را کاهش دهند. در گزارشی جدید، دانشمندان 10 سال داده های AREDS2 را تجزیه و تحلیل کردند. آنها نشان می دهند که فرمول AREDS2، که جایگزین آنتی اکسیدان های لوتئین و زآگزانتین به جای بتاکاروتن شده است، نه تنها خطر ابتلا به سرطان ریه را به دلیل بتاکاروتن کاهش می دهد، بلکه در کاهش خطر پیشرفت AMD نیز در مقایسه با فرمول اصلی موثرتر است. گزارشی در مورد این مطالعه، که توسط مؤسسه ملی بهداشت تامین شده است، منتشر شده در چشم پزشکی جاما.

امیلی جو گفت: «از آنجایی که بتاکاروتن خطر ابتلا به سرطان ریه را برای سیگاری‌های فعلی در دو مطالعه مورد حمایت NIH افزایش می‌دهد، هدف ما با AREDS2 این بود که یک فرمول مکمل به همان اندازه مؤثر ایجاد کنیم که برای هر کسی، خواه سیگار می‌کشد یا نه، قابل استفاده باشد.» ، MD، مدیر بخش اپیدمیولوژی و کاربرد بالینی در موسسه ملی چشم (NEI)، و نویسنده اصلی گزارش مطالعه. این داده های 10 ساله تایید می کند که فرمول جدید نه تنها ایمن تر است، بلکه در کاهش سرعت پیشرفت AMD نیز بهتر است.

AMD یک بیماری دژنراتیو شبکیه، بافت حساس به نور در پشت چشم است. مرگ پیشرونده سلول های شبکیه در ماکولا، بخشی از شبکیه که دید مرکزی واضحی را فراهم می کند، در نهایت منجر به نابینایی می شود. درمان می تواند کاهش بینایی را کند یا معکوس کند. با این حال، هیچ درمانی برای AMD وجود ندارد.

مطالعه اولیه AREDS، که در سال 1996 راه اندازی شد، نشان داد که فرمول مکمل غذایی (500 میلی گرم ویتامین C، 400 واحد بین المللی ویتامین E، 2 میلی گرم مس، 80 میلی گرم روی و 15 میلی گرم بتاکاروتن) می تواند به طور قابل توجهی پیشرفت AMD را کاهش دهد. بیماری متوسط ​​تا دیررس با این حال، دو مطالعه همزمان همچنین نشان داد که افرادی که سیگار می‌کشیدند و بتاکاروتن مصرف می‌کردند به طور قابل‌توجهی بیشتر از حد انتظار در معرض خطر ابتلا به سرطان ریه بودند.

در AREDS2 که در سال 2006 آغاز شد، جو و همکارانش فرمول بتاکاروتن را با فرمول 10 میلی گرم لوتئین و 2 میلی گرم زآگزانتین مقایسه کردند. مانند بتاکاروتن، لوتئین و زآگزانتین آنتی اکسیدان هایی با فعالیت در شبکیه هستند. ترکیبات حاوی بتاکاروتن فقط به شرکت‌کنندگانی داده شد که هرگز سیگار نکشیده‌اند یا سیگار را ترک کرده‌اند.

در پایان دوره پنج ساله مطالعه AREDS2، محققان به این نتیجه رسیدند که لوتئین و زآگزانتین خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش نمی‌دهند و این تشکیل جدید می‌تواند خطر پیشرفت AMD را تا حدود 26 درصد کاهش دهد. پس از اتمام دوره مطالعه پنج ساله، به همه شرکت کنندگان در مطالعه، تشکیل نهایی AREDS2 که شامل لوتئین و زآگزانتین به جای بتاکاروتن بود، ارائه شد.

در این گزارش جدید، محققان 3883 نفر از 4203 شرکت‌کننده اصلی AREDS2 را پنج سال دیگر پس از پایان مطالعه AREDS2 در سال 2011 پیگیری کردند و اطلاعاتی را در مورد اینکه آیا AMD آن‌ها به بیماری دیررس پیشرفت کرده است و اینکه آیا تشخیص داده شده است یا خیر، جمع‌آوری کردند. سرطان ریه. حتی اگر همه شرکت‌کنندگان پس از پایان دوره مطالعه به فرمول حاوی لوتئین و زآگزانتین روی آوردند، مطالعه پیگیری همچنان نشان داد که بتاکاروتن خطر ابتلا به سرطان ریه را برای افرادی که تا به حال سیگار کشیده‌اند تقریباً دو برابر افزایش می‌دهد. هیچ خطر افزایشی برای سرطان ریه در افرادی که لوتئین/زآگزانتین دریافت می کردند وجود نداشت. علاوه بر این، پس از 10 سال، گروهی که در ابتدا برای دریافت لوتئین/زآگزانتین تعیین شده بودند، در مقایسه با گروهی که در ابتدا برای دریافت بتاکاروتن تعیین شده بودند، 20 درصد کاهش خطر پیشرفت به AMD دیررس داشتند.

چو گفت: «این نتایج تأیید کرد که تغییر فرمول ما از بتاکاروتن به لوتئین و زآگزانتین انتخاب درستی بود.