کوکتل آلاینده های شیمیایی مرتبط با کاهش کیفیت اسپرم در تحقیقات | آلودگی

براساس تحقیقات جدید، ترکیبی از آلاینده های شیمیایی که در بدن افراد اندازه گیری شده است، با کاهش کیفیت مایع منی مرتبط است.

تصور می‌شود که مواد شیمیایی مانند بیسفنول‌ها و دیوکسین‌ها با هورمون‌ها تداخل دارند و به کیفیت اسپرم آسیب می‌رسانند، و این مطالعه نشان داد که ترکیبی از این ترکیبات در سطوح “حیرت‌آور” وجود دارد که تا 100 برابر آن چیزی است که بی خطر است.

به گفته دانشمندان، بیسفنول A (BPA) مسئول بالاترین خطرات است. این ماده شیمیایی در شیر و مواد غذایی کنسرو شده یافت می شود زیرا از لایه های بسته بندی خارج می شود. به گفته محققان، گام‌های کلیدی برای رشد جنسی سالم مردان در دوران بارداری رخ می‌دهد، که نتایج این مطالعه را به ویژه برای مادران باردار مرتبط می‌سازد.

به گفته دانشمندان، تعداد و غلظت اسپرم در کشورهای غربی برای دهه ها کاهش نگران کننده ای داشته است و تعداد اسپرم ها در 40 سال گذشته به نصف کاهش یافته است. سایر اختلالات جنسی مردانه مانند ناهنجاری آلت تناسلی، سرطان سینه و بیضه های نزول نکرده افزایش یافته است. مواد شیمیایی مختل کننده هورمون مظنون اصلی هستند و این مطالعه نور جدیدی را بر پتانسیل ایجاد مضرات کوکتل های شیمیایی می اندازد.

تیم مطالعه به سرپرستی پروفسور آندریاس کورتنکمپ از دانشگاه برونل لندن، گفت که آنها «از بزرگی شاخص خطر»، معیار خطر ناشی از کوکتل‌های شیمیایی، شگفت زده شده‌اند. تیم همچنین از اینکه BPA نگران‌کننده‌ترین ماده شیمیایی است، شگفت‌زده شدند، زیرا کارهای قبلی بر روی فتالات‌ها متمرکز شده بود که در پلاستیک‌ها استفاده می‌شوند.

کورتنکمپ به گاردین گفت که این تحقیقات اجازه می دهد تا مطالعات اپیدمیولوژیک بهتری در افراد برای ارزیابی اثرات انجام شود. اما شخصاً فکر می‌کنم، با شواهدی که ارائه کرده‌ایم، دلیلی برای به تأخیر انداختن هرگونه اقدام نظارتی وجود ندارد.»

این تحقیق که در مجله Environment International منتشر شد، اندازه گیری نه ماده شیمیایی از جمله بیسفنول، فتالات و پاراستامول را در نمونه ادرار تقریباً 100 مرد دانمارکی 18 تا 30 ساله ارزیابی کرد. برای تخمین قرار گرفتن افراد در معرض 20 ماده شیمیایی دیگر.

این داده ها با سطوح قابل قبول قرار گرفتن در معرض، که همچنین از ادبیات علمی مشتق شده است، مقایسه شد. این یک اندازه گیری از تأثیر بالقوه هر ماده شیمیایی را نشان داد، که سپس با استفاده از یک روش تعیین شده برای تولید یک معیار خطر کلی برای کوکتل مواد شیمیایی در هر یک از مردان، با هم اضافه شدند.

همه مردان در معرض تماس های ترکیبی ناایمن قرار گرفتند و بیشترین میزان در معرض قرار گرفتن در این مطالعه 100 برابر بیشتر از مقادیر قابل قبول بود که میانگین آن 17 برابر بود. محققان نتیجه گرفتند: «ارزیابی ما بیش از حد نگران کننده از قرار گرفتن در معرض ترکیبی قابل قبول را نشان می دهد.

محققان همچنین توانستند مواد شیمیایی را رتبه بندی کنند که BPA بزرگترین عامل خطر است و پس از آن دیوکسین ها، پاراستامول و فتالات ها قرار دارند. با این حال، حذف BPA باعث کاهش قرار گرفتن در معرض ترکیبی به سطوح قابل قبول نشد.

نشان داده شده است که پاراستامول باعث کاهش کیفیت اسپرم در حیوانات آزمایشگاهی و افزایش خطر بیضه های غیر نزولی در پسرانی می شود که از مادرانشان در دوران بارداری از مسکن استفاده می کنند. در سال 2021، یک بررسی با حمایت 90 دانشمند گفت: “توصیه می کنیم که زنان باردار باید در ابتدای بارداری احتیاط کنند تا از آن صرف نظر کنند. [paracetamol] مگر اینکه استفاده از آن از نظر پزشکی توصیه شده باشد و در صورت عدم اطمینان با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

محققان پذیرفتند که در تجزیه و تحلیل آنها عدم قطعیت وجود دارد. به عنوان مثال، داده‌های مورد استفاده برای سال‌های 2009-2010 بود و در حالی که قرار گرفتن در معرض BPA از آن زمان کمی کاهش یافته است، قرار گرفتن در معرض سایر بیسفنول‌ها افزایش یافته است. همچنین ممکن است که زنان جوان مانند مردان جوان مورد مطالعه در معرض مواد شیمیایی قرار نگیرند.

اما محققان گفتند: “با توجه به مواد شیمیایی زیادی که انسان در معرض آنها قرار دارد، این محدودیت ها تقریباً به این معنی است که ما خطرات مخلوط را دست کم گرفته ایم.” به اصطلاح “مواد شیمیایی همیشه”، ترکیبات PFAS، ممکن است به اسپرم آسیب برساند، اما به دلیل محدود بودن داده ها، از مطالعه حذف شدند. آلودگی هوا نیز ممکن است بر کیفیت مایع منی تأثیر بگذارد.

علاوه بر تاثیر مواد شیمیایی، دلایل دیگری برای کاهش کیفیت اسپرم توسط دانشمندان پیشنهاد شده است، تحقیقات نشان می دهد که ارتباطی با وزن بدن، کمبود فعالیت بدنی و سیگار کشیدن دارد.

کورتنکمپ گفت: “ما نمی گوییم که مواد شیمیایی تنها عامل هستند.” اپیدمیولوژیست های تغذیه می گویند خوردن مقدار زیادی غذای چرب – پنیر، کره، چربی های ارزان قیمت، گوشت های چرب زیاد – برای کیفیت مایع منی خوب نیست.

پروفسور هاگای لوین، از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه عبری، اسرائیل، گفت: “این یک مطالعه منحصر به فرد است و به شواهد رو به رشد در مورد تأثیر نامطلوب برخی مواد شیمیایی بر تولید مثل انسان می افزاید. ما باید تلاش های جهانی را برای بررسی علل اختلال در تولید مثل مردان افزایش دهیم.”

پروفسور ریچارد شارپ، از دانشگاه ادینبورگ، گفت: «برخلاف نویسندگان مطالعه جدید، و بسیاری از جامعه علمی، من متقاعد نشده‌ام که قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی محیطی فعال غدد درون ریز نقش مهمی در پاییز دارد. تعداد اسپرم.» او گفت که شواهد مستقیمی مبنی بر اینکه بیشتر مواد شیمیایی ارزیابی شده توسط این مطالعه باعث آسیب به رشد بیضه انسان شده اند وجود ندارد، اگرچه شواهد خوبی برای پاراستامول وجود دارد.

شارپ گفت که او متقاعد شده است که کاهش تعداد اسپرم باید یک دلیل محیطی داشته باشد که به احتمال زیاد در اوایل بارداری تأثیر می گذارد. اما او گفت که یک رژیم غذایی پرچرب و فرآوری شده هم به خودی خود مضر است و هم منبع اصلی مواد شیمیایی است و تشخیص اینکه کدام یک ممکن است مقصر باشد را دشوار می کند. با این وجود، شارپ گفت که این احتمال وجود دارد که برخی از کوکتل های شیمیایی بر تعداد اسپرم مردان تأثیر منفی بگذارد.