[ad_1]
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که شیوع رو به افزایش آبله میمون در بیش از 50 کشور باید به دقت تحت نظر باشد، اما لزوم اعلام وضعیت اضطراری بهداشت جهانی را تضمین نمی کند.
کمیته اضطراری سازمان جهانی بهداشت در بیانیه‌ای روز شنبه گفت بسیاری از جنبه‌های شیوع این بیماری “غیرعادی” است و اذعان کرد که آبله میمون – که در برخی کشورهای آفریقایی بومی است – برای سال‌ها مورد غفلت قرار گرفته است.
سازمان جهانی بهداشت در بیانیه‌ای گفت: «در حالی که تعدادی از اعضا نظرات متفاوتی را بیان کردند، کمیته با اجماع تصمیم گرفت تا به مدیرکل سازمان بهداشت جهانی توصیه کند که در این مرحله باید تشخیص داده شود که شیوع بیماری یک وضعیت اضطراری بهداشت جهانی محسوب نمی‌شود.
با این حال، سازمان جهانی بهداشت به “ماهیت اضطراری” شیوع این بیماری اشاره کرد و گفت که کنترل شیوع آن نیازمند واکنش “شدید” است.
این کمیته گفت که شیوع بیماری باید “بعد از چند هفته به دقت بررسی و بررسی شود.” اما در صورت بروز برخی پیشرفت‌های جدید، مانند موارد در میان کارگران جنسی، گسترش به سایر کشورها یا در کشورهایی که قبلاً موارد ابتلا داشته‌اند، افزایش شدت موارد یا افزایش نرخ شیوع، قبل از آن ارزیابی مجدد را توصیه می‌کند.
سازمان جهانی بهداشت هشدار داده است که اگر شیوع فعلی بیماری را کنترل نکنند، ویروس آبله میمون در کشورهای غیر بومی نیز شیوع پیدا می کند.
تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت، روز پنجشنبه پس از ابراز نگرانی در مورد همه گیری آبله میمون در کشورهایی که قبلاً این بیماری را گزارش نکرده بودند، کمیته اضطراری را تشکیل داد.
رئیس سازمان جهانی بهداشت گفت: «آنچه شیوع کنونی را به‌ویژه نگران‌کننده می‌کند، گسترش سریع و مداوم به کشورها و مناطق جدید و خطر انتقال بیشتر و پایدار به جمعیت‌های آسیب‌پذیر از جمله افرادی که دارای نقص ایمنی، زنان باردار و کودکان هستند، است.
افزایش جهانی در موارد
آبله میمون ده‌ها سال است که مردم را در مرکز و غرب آفریقا مریض کرده است، اما تا ماه گذشته مشخص نشده بود که این بیماری به طور همزمان در چندین کشور شیوع قابل توجهی داشته باشد و افرادی را که هیچ ارتباطی با سفر به این قاره ندارند، درگیر کند.
اعلام وضعیت اضطراری بهداشت جهانی به این معنی است که یک بحران بهداشتی یک رویداد “فوق‌العاده” است که نیاز به یک واکنش مدیریت شده در سطح جهانی دارد و یک بیماری در معرض خطر بالای سرایت به آن سوی مرزها است. WHO قبلاً اعلامیه های مشابهی را برای بیماری هایی از جمله COVID-19، ابولا در کنگو و غرب آفریقا، زیکا در برزیل و تلاش مداوم برای از بین بردن فلج اطفال اعلام کرده بود.
اعلام اضطراری بیشتر به عنوان یک درخواست برای جلب توجه بیشتر منابع جهانی و توجه به یک شیوع عمل می کند. با توجه به اینکه WHO در تلاش برای متقاعد کردن کشورها به اقدام تا حد زیادی ناتوان است، اعلامیه های گذشته تأثیر متفاوتی داشته است.
.jpg?crop=1.777xh:h;*,*&downsize=510px:*510w)
مقامات بهداشتی در کبک در حال تلاش برای مهار شیوع آبله میمون در استان هستند، زیرا توجه به حفظ ایمنی مردم در طول تجمعات تابستانی معطوف شده است.
WHO در این هفته اعلام کرد که بیش از 3200 عفونت آبله میمون را در حدود 40 کشور که قبلاً این بیماری را گزارش نکرده بودند تأیید کرده است. بیش از 80 درصد موارد در اروپا است.
دانشمندان هشدار می‌دهند که هر فردی که با فرد مبتلا به آبله میمون یا لباس یا ملحفه‌های او تماس نزدیک و فیزیکی داشته باشد، بدون توجه به گرایش جنسی، در معرض خطر ابتلا به این بیماری است.
افراد مبتلا به آبله میمون اغلب علائمی مانند تب، بدن درد و بثورات پوستی را تجربه می کنند. اکثر آنها در عرض چند هفته بدون نیاز به مراقبت پزشکی بهبود می یابند.
تقسیم فقیر و غنی
آبله میمون در آفریقا بیشتر افرادی را که با حیوانات وحشی آلوده مانند جوندگان یا نخستی ها در تماس هستند، تحت تاثیر قرار می دهد. در کنگو، کامرون و جمهوری آفریقای مرکزی حدود 1500 مورد ابتلا به آبله میمون گزارش شده است که 70 مورد آن جان خود را از دست داده اند.
تا به امروز، دانشمندان هیچ جهشی در ویروس آبله میمون پیدا نکرده‌اند که نشان دهد بیشتر قابل انتقال یا کشنده است، اگرچه تعداد تغییرات شناسایی‌شده نشان می‌دهد که ویروس احتمالاً سال‌ها است که به‌طور ناشناخته منتشر شده است.
نوع انتقال بیماری به خارج از آفریقا معمولاً دارای نرخ مرگ و میر کمتر از یک درصد است، در حالی که نسخه مشاهده شده در آفریقا می تواند تا 10 درصد از افراد مبتلا را بکشد.
یکی از ساکنان تورنتو تجربه خود را از بهبودی از آبله میمون به اشتراک می گذارد، در حالی که مقامات و مدافعان می گویند در طول هفته های طولانی انزوا به حمایت بیشتری از بیماران نیاز است.
WHO همچنین در حال ایجاد یک مکانیسم اشتراک واکسن برای آبله میمون است، که می تواند واکسن ها را به کشورهای ثروتمندی مانند بریتانیا، که در حال حاضر بزرگترین شیوع فراتر از آفریقا را دارد، ببیند.
برخی از کارشناسان هشدار دادند که این می تواند نابرابری عمیقی را که بین کشورهای ثروتمند و فقیر در طول همه گیری ویروس کرونا مشاهده می شود، تثبیت کند.
دکتر ایروین ردلنر، کارشناس آمادگی و واکنش در برابر بلایا در دانشگاه کلمبیا گفت: «فرانسه، آلمان، ایالات متحده و بریتانیا در حال حاضر منابع و واکسن‌های فراوانی برای مقابله با این موضوع دارند و نیازی به واکسن سازمان بهداشت جهانی ندارند. .
او گفت: “کاری که ما باید انجام دهیم این است که به کشورهای آفریقایی کمک کنیم که آبله میمون در آنها بومی بوده و تا حد زیادی مورد غفلت قرار گرفته است.” آبله میمون کووید نیست، اما توجه ما نباید به قدری منحرف شود که تنها زمانی که در کشورهای ثروتمند دیده می‌شود مشکل ساز شود.»
[ad_2]