به گزارش آسیای لایت اینترنشنال، دولت درمانده پکن اکنون در مورد شیوع “انفجاری” COVID-19 هشدار داده است. در همین حال، از آنجایی که ضربات ناکارآمد چین را فلج می کند، واکسیناسیون موفقیت آمیز حالت عادی را برای هند به ارمغان می آورد.
غولهای آسیایی – چین و هند برای یافتن واکسنی برای کووید-19 با یکدیگر رقابت کردند. چین اولین کشوری بود که واکسنهای کووید-19 را تولید کرد، با این حال، واکسنهای هندی موفقیت بزرگی را نشان دادند زیرا دهلی نو شهروندان خود را از قفلها و سایر محدودیتها آزاد کرده است.
دهلی نو برنامه واکسن خود را اجرا کرد و موفق شد واکسن را برای اکثریت جمعیت خود اجرا کند. اکنون تقریباً کل جمعیت واکسینه شده اند.
مشخص شد که اثربخشی جب هندی در افراد واکسینه کامل 99.30 درصد بود. سازمان بهداشت جهانی (WHO) می گوید، از سوی دیگر، قدرت واکسن های چینی نمی تواند از 79 درصد فراتر رود.
مطالعهای که توسط دانشگاه هنگ کنگ انجام شد، اثربخشی واکسنهای چینی را بیشتر کاهش داده و آن را به 60 درصد محدود کرده است. بر اساس گزارش Asian Lite International، این نشان داد افرادی که با Sinovac واکسینه شده بودند در مقایسه با واکسن آلمانی Pfizer-BioNTech سه برابر بیشتر در معرض خطر مرگ قرار داشتند.
پیش از این، کشورهایی مانند برزیل، بحرین، امارات متحده عربی و اندونزی که واکسن های چینی را تهیه کرده بودند، کارآیی واکسن ها در برابر کووید-19 را زیر سوال بردند.
به گزارش Asian Lite International، یک مطالعه چینی منتشر شده در مجله بیماریهای عفونی Lancet نشان میدهد که واکسنهای چینی قادر به شناسایی انواع فرعی Omicron نیستند.
مقامات چینی تمام اقدامات ممکن از جمله سیاست بحث برانگیز صفر کووید را برای کاهش انتقال ویروس امتحان کرده اند. اما همه چیز بیهوده است. تعداد مبتلایان به سرعت در حال افزایش است و زندگی عادی در چین را فلج می کند.
حدود 400 میلیون نفر در چین تحت تأثیر قرار گرفته اند که بیش از یک چهارم جمعیت این کشور را تشکیل می دهد. 45 شهر از جمله مرکز مالی شانگهای در چند وقت اخیر به دلیل شکست واکسن های چینی در مهار ویروس کرونا تحت قرنطینه شدید قرار گرفتند.
وخامت اوضاع در چین بر شرکت های جهانی و همچنین مشاغل محلی در این کشور تأثیر منفی گذاشته است. بسیاری از اقتصاددانان اکنون از رکود اقتصادی در چین بیم دارند.
رویکرد بلندپایه دولت پکن به مدیریت COVID-19 باعث ناراحتی زیادی برای افرادی که در خانه های خود گیر کرده اند، شده است. کمبود غذا و از دست دادن مشاغل به دلیل قرنطینه های اجباری باعث خشم آنها شده است.