[ad_1]
شیوع آبله میمون چندین نفر را در سراسر جهان نگران کرده است.
هند تاکنون شش مورد آبله میمون را گزارش کرده است – چهار مورد از کرالا و دو مورد از دهلی. اولین مرگ ناشی از آبله میمون در روز شنبه (30 ژوئیه) در کرالا گزارش شد که آزمایش آن در امارات مثبت شد و در 22 جولای وارد هند شد.
موارد در پایتخت ملی هیچ سابقه اخیر سفر خارجی را گزارش نکردند.
از ماه مه تاکنون بیش از 21000 مورد در نزدیک به 80 کشور و 75 مورد مرگ مشکوک در آفریقا – بیشتر در نیجریه و کنگو – وجود داشته است که در آن نوع کشنده‌تر آبله میمون نسبت به غرب در حال گسترش است. اسپانیا و برزیل نیز مرگ و میر مرتبط با آبله میمون را گزارش کرده اند.
هفته گذشته سازمان بهداشت جهانی آن را یک وضعیت اضطراری بهداشت جهانی اعلام کرد. پدیده پزشکی نادری که توسط ویروس آبله میمون ایجاد می شود از همان خانواده ویروس ها، یعنی ویروس Variola که مسئول ایجاد آبله نیز می باشد، می آید.
اخیراً یک مطالعه جدید که توسط مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شده است، توجه زیادی را به دلیل یافته های شگفت انگیز خود جلب کرده است. این تحقیق نشان داد که نوع جدید آبله میمون علائمی مانند درد رکتوم و تورم آلت تناسلی (ادم) را در بیماران نشان داده است که قبلاً دیده نشده بود که با مواردی که در شیوع قبلی مشاهده شده بود متفاوت است.
برای کمک به چک لیست، دکتر سوبراتا داس، مشاور ارشد – داخلی و دیابت در بیمارستان جهانی ساکرا، برخی از شایع ترین علائم آبله میمون را که قبلاً گزارش شده است به اشتراک گذاشته است – سردرد حاد، تب، بثورات پوستی یا ضایعات/تاول روی پوست، ماکول ها (لکه های پوستی کوچک غیر برجسته) تا پاپول ها (تکه های جامد بالا)، خستگی، لرز و تورم. غده لنفاوی زیر بغل، گردن و کشاله ران، دردهای عضلانی، کمردرد.
آبله میمون همچنین می تواند با کسالت، لنفادنوپاتی، وزیکول، پوستول و تشکیل دلمه تظاهر کند. می تواند صورت را نیز درگیر کند و باعث ایجاد کف دست و غشاهای مخاطی شود که شبیه آبله است اما ضایعات بزرگتری دارد.
دکتر Bindumathi PL، مشاور ارشد، داخلی در بیمارستان Aster CMI، گفت که شیوع اخیر در بریتانیا بیشتر در افرادی دیده می شود که به دلیل عفونت HIV نقص ایمنی داشتند. این بیماران با ویژگی های آتیپیک مانند فقط ضایعات پوستی همراه با آبسه و آبسه لوزه مراجعه کردند. مرگ و میر گزارش نشد، اما درد و رنج در ناحیه تناسلی و اطراف تناسلی ناشی از ضایعات پوستی بیشتر بود.
او توصیه کرد: «بیماران می‌توانند به تخصص‌های مختلف مانند بیماری‌های عفونی، جراح، کلینیک بیماری‌های جنسی، و پزشکان گوش و حلق و بینی مراجعه کنند تا مدیریت بیماری مناسب مورد نیاز خود را دریافت کنند.»
این مطالعه شامل 197 مرد مبتلا به آبله میمون‌های تایید شده در یک مرکز بیماری‌های عفونی در لندن بین ماه‌های مه تا ژوئیه 2022 بود. از مجموع، 196 مرد همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا یا سایر مردانی بودند که با مردان رابطه جنسی داشتند.
به طور کلی، 20 (10 درصد) از شرکت کنندگان برای مدیریت علائم جدید در بیمارستان بستری شدند. محققان توصیه می کنند که پزشکان عفونت آبله میمون را در بیمارانی که این علائم را نشان می دهند، در نظر بگیرند.
همه بیماران با ضایعاتی در پوست یا غشاهای مخاطی خود مراجعه کردند که بیشتر در ناحیه تناسلی یا ناحیه پری مقعدی قرار داشتند. بیشتر (86 درصد) بیماران بیماری سیستمیک (در کل بدن) را گزارش کردند. شایع ترین علائم سیستمیک تب (62 درصد)، تورم غدد لنفاوی (58 درصد) و درد و درد عضلانی (32 درصد) بود.
و برخلاف گزارش‌های موردی موجود که نشان می‌دهند علائم سیستمیک مقدم بر ضایعات پوستی است، 38 درصد از بیماران پس از شروع ضایعات پوستی مخاطی علائم سیستمیک داشتند، در حالی که 14 درصد با ضایعات بدون ویژگی‌های سیستمیک مراجعه کردند. در مجموع 71 بیمار درد رکتوم، 33 گلو درد و 31 ادم آلت تناسلی را گزارش کردند، در حالی که 27 بیمار ضایعات دهانی، 22 بیمار ضایعه انفرادی و 9 نفر دارای لوزه های متورم بودند.
محققان همچنین خاطرنشان کردند که ضایعات منفرد و لوزه‌های متورم قبلاً به عنوان ویژگی‌های معمول عفونت آبله میمون شناخته نشده بودند و می‌توان آن را با شرایط دیگر اشتباه گرفت.
بیش از یک سوم (36 درصد) از شرکت کنندگان نیز عفونت HIV داشتند و 32 درصد از افرادی که از نظر عفونت های مقاربتی غربالگری شدند، عفونت مقاربتی داشتند. با این حال، هیچ مورد مرگ و میر گزارش نشد و هیچ بیمار نیاز به مراقبت های ویژه بیمارستانی نداشت.
آبله میمون می تواند از سه راه منتقل شود – تماس جنسی، تماس پوست به پوست و عفونت قطرات.
دکتر بیندوماثی گفت: افرادی که اخیراً سابقه سفر به هر یک از کشورهای آلوده یا تماس با مسافران از آن کشورها در هنگام ابتلا به تب، میالژی، گلودرد یا ضایعات پوستی دارند، باید با مراقبت‌های مناسب پزشک جدا شده و مورد ارزیابی قرار گیرند. وی افزود: “تهدید در پتانسیل آن است که به دلیل افزایش سفر به کشورهای مختلف به یک بیماری همه گیر تبدیل شود. از این رو، آگاهی از این بیماری بسیار مهم می شود.”
دکتر داس گفت که بیمارانی که از آبله میمون رنج می برند باید به مدت سه هفته ایزوله شوند زیرا یک فرد جدید که با فرد آلوده در تماس است می تواند علائم را طی 5 تا 21 روز بروز دهد. وی تاکید کرد: دو تا سه هفته قرنطینه ضروری است.
افراد دچار نقص ایمنی مانند بیماران HIV، سایر سندرم های نقص ایمنی و نوزادان باید محتاط باشند زیرا مستعد ابتلا به عفونت هستند.
پس از ابتلا به بیماری، روند بهبود بثورات در مراحل انجام می شود. دکتر داس افزود: “این (راش ها / لژیون ها) حدود دو تا چهار هفته قبل از فروکش کردن ادامه می یابد.”
افرادی که از فرد مبتلا مراقبت می کنند باید بهداشت را رعایت کنند. دکتر داس گفت: “فردی که از بیمار مراقبت می کند باید مرتباً دست های خود را بشوید و باید از PPE محافظت شود و اقدامات احتیاطی لازم را مانند Covid-19 رعایت کند.”
در همین حال، مراقبان باید در هنگام لمس یا دست زدن به ظروف، ملافه، حوله یا لباس های فرد مبتلا به آبله میمون نیز مراقب باشند. دفع زباله و ضدعفونی وسایل بیمار باید با احتیاط انجام شود.
از آنجایی که ویروس های آبله میمون و آبله از نظر ژنتیکی یکسان هستند، دکتر داس پیشنهاد کرد که داروی ضد ویروسی برای آبله می تواند برای پیشگیری و درمان افراد مبتلا به آبله میمون استفاده شود. آبله میمون می تواند تاثیری جدی و کشنده داشته باشد و میزان مرگ و میر آن بین 0.5 تا 10 درصد باشد.
از این رو، در صورت مشاهده هر گونه علائم آبله میمون، مهم است که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
[ad_2]