بهداشت نیوز، ، هزینه های بهداشتی دولت به عنوان درصد تولید ناخالص داخلی کاهش می یابد

داده‌های تازه منتشر شده از حساب‌های سلامت ملی نشان می‌دهد که هزینه‌های دولت برای سلامت پس از افزایش پیوسته از 2004-05 تا 2017-2018 به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی، برای اولین بار در این دوره به کمتر از 1.3٪ در سال 19-2018 کاهش یافته است. کل مخارج سلامت، که شامل هزینه‌های خانواده‌ها و بیمه‌گران می‌شود، در این دوره 15 ساله از 4.2 درصد به 3.2 درصد تولید ناخالص داخلی کاهش یافته است.

مخارج مردم برای مراقبت های بهداشتی از جیب خود از تقریباً 70 درصد کل هزینه های بهداشتی در سال 2004-05 به 48 درصد در سال 19-2018 کاهش یافته است، در حالی که هزینه های بهداشتی دولت از 22.5 درصد به 40.6 درصد در مدت مشابه افزایش یافته است. بخش عمده ای از این هزینه ها توسط دولت های ایالتی به حساب می آید زیرا بهداشت عمدتاً موضوع ایالتی است.

تامین سلامت و آموزش دو رکن غیرقابل مذاکره هر دولت رفاهی است. هزینه های دولت با 3 درصد تولید ناخالص داخلی برای مراقبت های بهداشتی یک هنجار پذیرفته شده است. حتی نظرسنجی اقتصادی 2021 توصیه کرد که هزینه های دولت برای سلامت باید حداقل به 2.5٪ تا 3٪ افزایش یابد. دور بودن از این هدف نگران کننده است. دولت باید اطمینان حاصل کند که این روند معکوس شود.نمایش بار

ایالتی که بالاترین نسبت GSDP را برای سلامتی (1.7٪) و بالاترین هزینه سرانه دولت را برای سلامت (3604 روپیه) هزینه کرد، هیماچال پرادش و ایالتی با بالاترین هزینه از جیب به عنوان درصد تولید ناخالص داخلی (3.5٪) بود. و به عنوان درصدی از کل هزینه های بهداشتی (71.3%) افزایش یافت. مخارج دولت برای سلامت به ازای هر نفر 1815 روپیه بود در حالی که هزینه سرانه از جیب 2155 روپیه بود. اگرچه هزینه های کلی دولت با کاهش نسبت مخارج از جیب خود افزایش یافته است، به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی، هزینه های بهداشتی دولت در سال 19-2018 تنها 1.2 درصد بوده است که از 1.3 درصد در سال 18-2017 کاهش یافته است. مخارج بیمه درمانی خصوصی به عنوان درصدی از کل هزینه های سلامت از تنها 1.6 درصد در سال 2004-05 به 6.6 درصد در سال 19-2018 افزایش یافت.

بیمارستان های دولتی 17.3 درصد از هزینه های جاری سلامت یا هزینه های مکرر برای اهداف مراقبت های بهداشتی را بدون احتساب تمام هزینه های سرمایه ای به خود اختصاص داده اند، در حالی که بیمارستان های خصوصی 28.7 درصد را تشکیل می دهند. بیشترین بخش از هزینه های فعلی سلامت مربوط به داروها (33.8٪) از جمله داروهای تجویزی و همچنین داروهای بدون نسخه است. هزينه طب سنتي، مکمل و جايگزين 2/4 درصد از هزينه هاي سلامت جاري بوده است. مراقبت های درمانی بستری 34.6٪ و مراقبت های درمانی سرپایی 18.9٪ را به خود اختصاص داده است در حالی که مراقبت های پیشگیرانه فقط 9.4٪ را به خود اختصاص داده است.

ایالتی که بیشترین هزینه سرانه را داشت کرالا (9871 روپیه) بود که بیشتر آن توسط مردمی که از جیب خود خرج می کردند (6772 روپیه) بود. کمترین هزینه سرانه برای سلامت در بیهار با 1517 روپیه بوده است.