به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO) لحظات تغییر دهنده زندگی مانند بارداری، تولد و والدین اولیه می تواند برای زنان و شریک زندگی آنها استرس زا باشد.
این می تواند دوره ای از سلامت روان ضعیف را آغاز کند یا منجر به بدتر شدن شرایط سلامت روان قبلی شود.
به گفته WHO، علاوه بر این، در میان زنان مبتلا به شرایط سلامت روان پری ناتال – درست قبل و اندکی پس از زایمان – حدود 20 درصد افکار خودکشی یا خودآزاری را تجربه می کنند.
هدایت با حساسیت فرهنگی
نادیده گرفتن آمادگی روانی نه تنها سلامت و رفاه کلی زنان را به خطر می اندازد، بلکه بر رشد جسمی و عاطفی نوزادان نیز تأثیر می گذارد.
راهنمای جدید آژانس بهداشت سازمان ملل متحد برای ادغام سلامت روان پری ناتال در خدمات بهداشتی مادر و کودک تاکید می کند که سلامت روان خوب می تواند نتایج سلامت و کیفیت خدمات بهداشتی مادر و کودک را برای همه زنان بهبود بخشد.
و خدمات دیگر، از جمله غربالگری، تشخیص و مدیریت شرایط PMH در سلامت مادر و کودک (MCH) را – که در چارچوب مراقبت پرورشی؛ توصیه های WHO در مورد مراقبت از مادر و نوزاد برای یک تجربه مثبت پس از زایمان. و دستورالعمل WHO در مورد بهبود رشد در دوران کودکی.
این راهنما بهترین اطلاعات موجود را با هدف حمایت از ارائه دهندگان MCH در شناسایی علائم مشکلات سلامت روان و پاسخگویی به روشی که با بافت محلی و فرهنگی آنها سازگار است ارائه می دهد.
راهنمای برنامه ریزی
آژانس بهداشت سازمان ملل گفت: “راهنما یک رویکرد مبتنی بر شواهد را برای برنامه ریزی ادغام مراقبت های بهداشت روان پری ناتال در خدمات MCH و ارزیابی تاثیر آن ارائه می دهد.”
سازمان جهانی بهداشت بیان کرد که یکپارچگی مؤثر به عنوان مثال به یک تیم اصلی مسئول نظارت بر آن، تجزیه و تحلیل وضعیت و نیازسنجی برای شناسایی بسته‌ای عملی از مداخلاتی که نیازهای زنان را در طول دوره پری ناتال برآورده می‌کند، و آموزش و نظارت کافی نیروی کار برای ارائه خدمات نیاز دارد.
آژانس بهداشت سازمان ملل گفت: “خدمات MCH در طول دوره پری ناتال فرصتی منحصر به فرد برای حمایت از زنان در محیطی محترمانه و عاری از انگ است.”
این به نوبه خود منجر به افزایش حضور و مشارکت بهتر در مراقبت از زنان و نوزادان آنها و رفاه و پیشرفت بیشتر جامعه می شود.