سیاست شهر ادمونتون اکثر کارمندان را از تجویز نالوکسان در ساعات کاری منع می کند

یک مشاور بهداشت و ایمنی که به مردم نحوه تجویز نالوکسان را آموزش می‌دهد، خط‌مشی اخیراً به‌روزرسانی شده شهر ادمونتون در مورد داروی نجات‌بخش را “یک شکست مطلق” می‌خواند.

به گفته سیندیل تیلور، مدیر شعبه ایمنی نیروی کار و سلامت کارکنان در شهر ادمونتون، فقط کارمندان آموزش دیده کافی که تجهیزات حفاظت فردی و نالوکسان در شهر تهیه کرده اند مجاز به تجویز دارو در ساعات کاری هستند. خط مشی به روز شده در اوایل این ماه اجرا شد.

تیلور گفت که تقریباً 170 کارمند مجوز تجویز نالوکسان را برای عموم دارند. این کمتر از دو درصد از تقریباً 12000 کارمند شهر است.

کاترین جیویک، صاحب شرکت مشاوره سلامت، ایمنی و محیط زیست، گفت: «من هرگز سیاستی را ندیده‌ام که به وضوح استقلال کارگران را سلب کند. Jevic همچنین رئیس لیگ جامعه شربروک است و مدیریت نالوکسان را با سازمان خیریه Water Warriors آموزش می دهد.

جیویک گفت که کارمندان شهر نسبت به این سیاست به او ابراز نگرانی کرده‌اند و نگران عواقب آن هستند اگر سعی کنند به کسی که مسمومیت با مواد افیونی را تجربه می‌کند کمک کنند.

از نظر بهداشت کانادا، نالوکسان دارویی است که برای معکوس کردن موقت اثرات مصرف بیش از حد مواد افیونی استفاده می شود و “نمی توان از آن به طور نادرست استفاده کرد.”

Jevic گفت که بسیاری از ساکنان ادمونتون، از جمله برخی از اعضای شورای شهر، از آموزش رایگان نالوکسان در جامعه استفاده کرده اند – و آنها باید بتوانند از آن استفاده کنند.

یک وب سایت شهری در زمینه پیشگیری از مسمومیت دارویی کیت های نالوکسون رایگان را از طریق خدمات بهداشتی آلبرتا تبلیغ می کند و می گوید: “علائم مسمومیت با مواد افیونی را بدانید”، “بدانید چگونه پاسخ دهید” و “اگر دارید از کیت نالوکسان استفاده کنید.”

تیلور در ایمیلی گفت که شهر باید بین حمایت از افراد معتاد و ایمنی کارمندان تعادل ایجاد کند.

او گفت که شهر برای شناسایی و کنترل خطرات محیط کار – و اجرای اقداماتی برای حذف یا کاهش قرار گرفتن در معرض این خطرات، تعهدات بهداشت و ایمنی شغلی دارد.

او گفت که خطرات مرتبط با مواد افیونی می تواند شامل قرار گرفتن در معرض احتمالی با مواد مخدر یا لوازم افیونی یا پاسخ به مسمومیت مشکوک به مواد افیونی باشد.

او گفت: «شهر رویکردی مبتنی بر ریسک را برای خطرات مرتبط با مواد افیونی و تجویز نالوکسان اتخاذ کرده است تا اطمینان حاصل شود که حفاظت‌هایی برای ایمنی فیزیکی و روانی کارکنان در هنگام انجام وظایفشان وجود دارد.

از کارمندان شهری که برای حمل و تجویز نالوکسان تأیید نشده اند، خواسته می شود در صورت برخورد با شخصی در املاک عمومی که به کمک پزشکی نیاز دارد، با 911 تماس بگیرند.

مسئولیت قانونی

سارا کودر، وکیل کار و کار در Bow River Law در کلگری، گفت که اگر کارمندان آنها نالوکسان را نادرست مصرف کنند یا اگر در این فرآیند به کارمندان آسیب وارد شود، شهرها ممکن است مسئول باشند.

او گفت: “من از اینکه ببینم کسی کاری انجام می دهد و فکر می کند که سامری خوبی است و سپس به خاطر آن مورد شکایت قرار می گیرند یا شغل خود را به خاطر آن از دست می دهند، متنفرم.”

Coderre گفت که او به کارفرمایان توصیه نمی کند سیاست هایی ایجاد کنند که به کارمندان غیرپزشکی اجازه می دهد نالوکسان را تجویز کنند.

کریس رندال، وکیل همکار مک دونالد و همکاران در تورنتو، گفت که خطر مسئولیت مالی برای کارفرما وجود دارد، اما این خطر نیز وجود دارد که اگر کارمند نتواند به کسی که مشکل دارد کمک کند، ممکن است آسیب روحی ببیند.

رندال گفت که نقشی برای کارفرمایان در پیشگیری از مرگ‌های ناشی از مواد افیونی وجود دارد و اینکه تحت قانون کمک‌های پزشکی اضطراری در آلبرتا، برخی از مسئولیت‌های کارکنان محافظت می‌شود.

او گفت: «مطمئناً کنترل‌ها و موازنه‌ها و سیاست‌هایی وجود دارد که باید برای اطمینان از اینکه هر آموزش به درستی انجام می‌شود و اینکه شما کارمندانی دارید که می‌خواهند و می‌خواهند مسئولیت‌های ناشی از آن آموزش را بر عهده بگیرند، وضع شوند».

رویکردهای دیگر

سیاست نالوکسان شهر کلگری شبیه سیاست ادمونتون است زیرا تنها کارکنان شهری که کمک های اولیه و آموزش نالوکسان را تکمیل کرده اند ممکن است مداخله کنند.

این کارمندان در مشاغلی هستند که احتمال بیشتری برای مواجهه با افرادی دارند که ممکن است به نالوکسان نیاز داشته باشند.

کتابخانه عمومی ادمونتون دارای نالوکسان در هر شعبه است و آموزش نحوه مدیریت آن در دسترس همه کارکنان است. این کتابخانه همچنین دارای افراد مشخصی است که هم در زمینه نالوکسان و هم در زمینه کمک های اولیه آموزش دیده اند.

کریسی هاجنز گفت: “کارکنان می توانند این اسپری بینی را در مواقع اضطراری در جهت 911 تجویز کنند، و تنها در صورتی انجام می شود که کارکنان احساس امنیت و راحتی داشته باشند و باید به عنوان بخشی از پاسخ اضطراری به مشتری در شرایط ناراحتی پزشکی انجام شود.” ، مدیر خدمات شعبه و مشارکت جامعه.

کاوش ادمونتون، که یک دفتر شرکتی در مرکز تجارت جهانی دارد و مرکز کنوانسیون ادمونتون و مرکز نمایشگاه ادمونتون را اداره می‌کند، امسال دو جلسه آموزشی اختیاری نالوکسون را به کارمندان ارائه کرد.

دانیل سنت پیر، مدیر ارتباطات استراتژیک و مشارکت، گفت که کارمندان درخواست آموزش کردند.

او گفت که میزهای پذیرش اکنون کیت های نالوکسان را در حالت آماده به کار دارند، اما آنها فقط برای کارکنانی هستند که آموزش را تکمیل کرده اند.

او گفت: “ما می خواستیم کارکنان خود را تجهیز کنیم تا در موقعیتی قرار بگیرند که در صورت انجام این کار راحت باشند.”

برخی از کسب‌وکارها سیاست‌های رسمی ندارند، اما کیت‌ها را ذخیره کرده‌اند و به کارکنان آموزش داده‌اند که چگونه از آنها استفاده کنند.

دارن مک گیون، صاحب شرکت آرکادیا بروینگ، می گوید: «شما با انجام ندادن این کار جان یک نفر را به خطر می اندازید.

چه کسی در محل کار نالوکسان تجویز می کند؟

اگرچه اکثر کارمندان شهری مجاز به تجویز نالوکسان در ساعات کاری نیستند، افسران صلح حمل و نقل ممکن است این کار را انجام دهند. شهر می‌گوید امسال ۲۵۱ بار نالوکسان تجویز کرده‌اند.

پلیس 50 بار نالوکسان و کارمندان خدمات نجات آتش نشانی ادمونتون بیش از 800 بار نالوکسون تجویز کردند.

Jevic از شهر می خواهد تا سیاست خود را بازنویسی کند.

او معتقد است که کارگران قوانین را نادیده می گیرند و به افرادی که جانشان در خطر است کمک می کنند.

او گفت: “چه قرار باشد اخراج شوند و چه تنبیه شوند، به هر حال این کار را خواهند کرد.”