هیدراتاسیون خوب با پیری سالم مرتبط است

بر اساس مطالعه موسسه ملی بهداشت منتشر شده در سال 2018، به نظر می رسد بزرگسالانی که به خوبی هیدراته می شوند سالم تر هستند، به بیماری های مزمن کمتری مانند بیماری قلبی و ریوی مبتلا می شوند و بیشتر از افرادی که ممکن است مایعات کافی دریافت نکنند، زندگی کنند. eBioMedicine. محققان با استفاده از داده های بهداشتی جمع آوری شده از 11255 بزرگسال در یک دوره 30 ساله، پیوندهای بین سطح سدیم سرم – که با کاهش مصرف مایعات افزایش می یابد – و شاخص های مختلف سلامت را تجزیه و تحلیل کردند. آنها دریافتند که بزرگسالانی که سطح سدیم سرم آنها در سطح بالاتری از محدوده طبیعی قرار دارد، نسبت به افراد دارای سطح سدیم سرم در محدوده متوسط، بیشتر احتمال دارد به بیماری های مزمن مبتلا شوند و علائم پیری بیولوژیکی پیشرفته را نشان دهند. بزرگسالان با سطوح بالاتر نیز احتمال بیشتری برای مرگ در سنین پایین‌تر داشتند.

دکتر ناتالیا دمیتریوا، نویسنده و محقق در آزمایشگاه پزشکی احیا کننده قلب و عروق در قلب، ریه و خون ملی، گفت: «نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است پیری را کاهش دهد و زندگی عاری از بیماری را طولانی کند.» موسسه (NHLBI)، بخشی از NIH.

این مطالعه تحقیقاتی را که دانشمندان در مارس 2022 منتشر کردند، گسترش می‌دهد که بین محدوده‌های بالاتر سطح سدیم طبیعی سرم و افزایش خطرات نارسایی قلبی ارتباط وجود دارد. هر دوی این یافته‌ها از مطالعه خطر آترواسکلروز در جوامع (ARIC) به دست آمده است که شامل مطالعات فرعی است که شامل هزاران بزرگسال سیاه‌پوست و سفیدپوست از سراسر ایالات متحده است. اولین مطالعه فرعی ARIC در سال 1987 آغاز شد و به محققان کمک کرد تا عوامل خطر بیماری قلبی را بهتر درک کنند و در عین حال دستورالعمل های بالینی را برای درمان و پیشگیری از آن شکل دهند.

برای این آخرین تجزیه و تحلیل، محققان اطلاعاتی را که شرکت کنندگان در مطالعه در طول پنج بازدید پزشکی به اشتراک گذاشته بودند ارزیابی کردند – دو مورد اول در 50 سالگی و آخرین زمانی که بین 70 تا 90 سال بودند. برای مقایسه منصفانه بین نحوه ارتباط هیدراتاسیون با پیامدهای سلامتی، محققان بزرگسالانی را که سطوح بالای سدیم سرم در چک‌این‌های اولیه داشتند یا با شرایط زمینه‌ای مانند چاقی که می‌تواند بر سطح سدیم سرم تأثیر بگذارد، حذف کردند. آنها سپس چگونگی ارتباط سطح سدیم سرم با پیری بیولوژیکی را ارزیابی کردند که از طریق 15 نشانگر سلامتی ارزیابی شد. این شامل عواملی مانند فشار خون سیستولیک، کلسترول و قند خون بود که بینشی در مورد عملکرد سیستم قلبی عروقی، تنفسی، متابولیک، کلیوی و ایمنی هر فرد ارائه می کرد. آنها همچنین برای عواملی مانند سن، نژاد، جنسیت بیولوژیکی، وضعیت سیگار کشیدن و فشار خون بالا تنظیم شدند.

آنها دریافتند که بزرگسالان با سطوح بالاتر سدیم طبیعی سرم – با محدوده طبیعی بین 135-146 میلی‌اکی‌والان در لیتر (mEq/L) – احتمال بیشتری دارد که علائم پیری بیولوژیکی سریع‌تر را نشان دهند. این بر اساس شاخص هایی مانند سلامت متابولیک و قلبی عروقی، عملکرد ریه و التهاب بود. به عنوان مثال، بزرگسالان با سطوح سدیم سرم بالای 142 میلی‌اکی‌والان در لیتر، 10 تا 15 درصد احتمال افزایش سن از نظر بیولوژیکی بالاتر از سن تقویمی خود را در مقایسه با محدوده بین 137 تا 142 میلی‌اکی‌والان در لیتر داشتند، در حالی که سطوح بالای 144 میلی‌اکی‌والان در لیتر با افزایش 50 درصدی به همین ترتیب، سطوح 144.5-146 mEq/L با افزایش 21 درصدی خطر مرگ زودرس در مقایسه با محدوده بین 137-142 mEq/L همراه بود. به طور مشابه، بزرگسالان با سطوح سدیم سرم بالاتر از mEq/L 142 تا 64 درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند نارسایی قلبی، سکته مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی و بیماری شریان محیطی، و همچنین بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل را داشتند. برعکس، بزرگسالان با سطح سدیم سرم بین 138-140 میلی اکی والان در لیتر کمترین خطر ابتلا به بیماری مزمن را داشتند. محققان خاطرنشان کردند که یافته ها یک اثر علی را ثابت نمی کند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده برای تعیین اینکه آیا هیدراتاسیون بهینه می‌تواند پیری سالم را افزایش دهد، از بیماری جلوگیری کند و منجر به طول عمر طولانی‌تر شود، ضروری است. با این حال، انجمن ها هنوز هم می توانند اقدامات بالینی را اطلاع دهند و رفتار سلامت شخصی را هدایت کنند.

دیمیتریوا گفت: “افرادی که سدیم سرم آنها 142 میلی اکی والان در لیتر یا بالاتر است، از ارزیابی میزان مایعات دریافتی آنها سود می برند.” او خاطرنشان کرد که اکثر مردم می توانند با خیال راحت مصرف مایعات خود را افزایش دهند تا به سطوح توصیه شده برسند، که می تواند با آب و همچنین مایعات دیگر مانند آب میوه ها یا سبزیجات و میوه هایی با محتوای آب بالا انجام شود. به عنوان مثال، آکادمی ملی پزشکی پیشنهاد می کند که بیشتر زنان روزانه حدود 6-9 فنجان (1.5-2.2 لیتر) مایعات و برای مردان 8-12 فنجان (2-3 لیتر) مایعات مصرف کنند.

دیگران ممکن است به دلیل شرایط بهداشتی زمینه ای به راهنمایی پزشکی نیاز داشته باشند. مانفرد بوهم، نویسنده این مطالعه و مدیر آزمایشگاه پزشکی احیاکننده قلب و عروق، گفت: هدف این است که اطمینان حاصل شود که بیماران به اندازه کافی مایعات مصرف می کنند، در حالی که عواملی مانند داروها که ممکن است منجر به از دست دادن مایعات شوند، ارزیابی می شود. پزشکان همچنین ممکن است نیاز به برنامه درمانی فعلی بیمار مانند محدود کردن مصرف مایعات برای نارسایی قلبی داشته باشند. نویسندگان همچنین به تحقیقاتی اشاره کردند که نشان می‌دهد حدود نیمی از مردم در سراسر جهان توصیه‌های مصرف روزانه کل آب را که اغلب از 6 فنجان (1.5 لیتر) شروع می‌شود، برآورده نمی‌کنند.

دیمیتریوا گفت: «در سطح جهانی، این می تواند تأثیر زیادی داشته باشد. کاهش محتوای آب بدن رایج‌ترین عاملی است که سدیم سرم را افزایش می‌دهد، به همین دلیل است که نتایج نشان می‌دهد که هیدراته ماندن می‌تواند روند پیری را کند کرده و از بیماری‌های مزمن پیشگیری یا به تاخیر بیاندازد. این تحقیق توسط بخش تحقیقات درون دانشگاهی در NHLBI پشتیبانی شد. مطالعه ARIC توسط قراردادهای تحقیقاتی NHLBI، NIH و وزارت بهداشت و خدمات انسانی پشتیبانی شده است.