ترتیبات کاری انعطاف پذیر، سودی برای همه – گزارش ILO


فیلیپ مارکادنت، رئیس شعبه، در پیشگفتار ILO گفت: مسائل مربوط به ساعات و شرایط کار “در قلب اکثر اصلاحات و تحولات بازار کار است که در جهان امروز رخ می دهد”. زمان کار و تعادل بین کار و زندگی در سراسر جهان.

تعداد ساعات کار، نحوه سازماندهی آنها و در دسترس بودن دوره های استراحت نه تنها بر کیفیت کار، بلکه بر زندگی خارج از محل کار نیز تأثیر قابل توجهی دارد.

ساعت ضبط

این مطالعه که برای اولین بار بر روی تعادل بین کار و زندگی تمرکز دارد، تأثیراتی را که ساعات کاری و برنامه زمانی بر عملکرد مشاغل و کارمندان آنها می گذارد، بررسی می کند.

زنی از راه دور در بالی اندونزی کار می کند.

زنی از راه دور در بالی اندونزی کار می کند.

این گزارش با پوشش دوره‌های قبل و حین کووید-19 نشان می‌دهد که بیش از یک سوم کارمندان به طور منظم بیش از 48 ساعت در هفته کار می‌کنند، در حالی که یک پنجم نیروی کار جهانی کمتر از 35 ساعت در هفته کار می‌کنند. -مبنای زمانی

جان مسنجر، نویسنده اصلی این مقاله گفت: «پدیده موسوم به «استعفای بزرگ» تعادل بین کار و زندگی را در خط مقدم مسائل اجتماعی و بازار کار در دنیای پس از همه‌گیری قرار داده است.

ترتیبات مختلف

این گزارش برنامه‌های کاری مختلف و تأثیرات آن‌ها را بر تعادل بین کار و زندگی، از جمله شیفت‌ها، ترتیبات در تماس بودن، ساعت‌های فشرده و طرح‌های میانگین ساعت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد.

به گفته آقای مسنجر، ترتیبات نوآورانه زمان کار، مانند مواردی که در طول بحران COVID-19 معرفی شدند، می توانند مزایای بزرگی از جمله بهره وری بیشتر و بهبود تعادل بین کار و زندگی به همراه داشته باشند.

این گزارش نشان می‌دهد که اگر برخی از درس‌های بحران کووید-۱۹ را به کار ببریم و با دقت به نحوه ساختار ساعات کاری و همچنین طول کلی آن نگاه کنیم، می‌توانیم یک برد-برد ایجاد کنیم، هم عملکرد کسب‌وکار و تعادل بین کار و زندگی.»

با این حال، این گزارش هشدار داد که مزایای برخی از ترتیبات انعطاف‌پذیر، مانند گذراندن زمان بیشتر با خانواده، ممکن است با عدم تعادل جنسیتی و خطرات سلامتی بیشتر همراه باشد.

میانگین ساعات کار در هفته، تفکیک شده بر اساس جنسیت و منطقه جغرافیایی، بر اساس داده‌های سال 2019 از 160 کشور.

زمان کار و تعادل بین کار و زندگی در سراسر جهان، ILO

واکنش های همه گیر

این گزارش همچنین به اقدامات واکنش به بحران که دولت‌ها و کسب‌وکارها در طول همه‌گیری برای کمک به حفظ عملکرد سازمان‌ها و حفظ مشاغل انجام دادند، نگاه می‌کند که نشان می‌دهد کارگران بیشتر در ساعات کاهش‌یافته به جلوگیری از از دست دادن شغل کمک می‌کنند.

این مطالعه همچنین تغییرات طولانی مدت را برجسته می کند.

وی تاکید می کند: «اجرای کار از راه دور در مقیاس بزرگ تقریباً در همه جای دنیا که انجام آن امکان پذیر بود، ماهیت اشتغال را تغییر داد، به احتمال زیاد برای آینده قابل پیش بینی».

اقدامات بحران کووید-19 همچنین شواهد جدید قدرتمندی به دست آورد که نشان می‌دهد با دادن انعطاف‌پذیری بیشتر به کارگران در نحوه، مکان و زمان کار می‌تواند هم برای آنها و هم برای کسب‌وکار مثبت باشد و بهره‌وری قابل‌توجهی داشته باشد.

برعکس، محدود کردن انعطاف پذیری هزینه های قابل توجهی از جمله جابجایی بیشتر کارکنان را به همراه دارد.

در این گزارش آمده است: «مقدار قابل توجهی شواهد وجود دارد که نشان می‌دهد سیاست‌های تعادل بین کار و زندگی مزایای قابل‌توجهی را برای شرکت‌ها فراهم می‌کند، و این استدلال را تأیید می‌کند که چنین سیاست‌هایی هم برای کارفرمایان و هم برای کارکنان «برد-برد» هستند.

مشاهدات

این گزارش شامل تعدادی نتیجه‌گیری می‌شود، مانند اینکه ساعات کاری طولانی‌تر معمولاً با بهره‌وری کمتر مرتبط است، در حالی که ساعات کوتاه‌تر با بازده بیشتر مرتبط است.

همچنین تاکید می‌کند که قوانین و مقرراتی که حد بالایی برای ساعات کار و دوره‌های استراحت قانونی تعیین می‌کنند، به سلامت و رفاه درازمدت جامعه کمک می‌کنند.

Sebabatso Nchephe (راست)، 18 ساله، از راه دور با مربی خود، Pretty Jagivan (روی صفحه) در دفاتر Roche Pty Ltd در سندتون، آفریقای جنوبی چت می کند.

© یونیسف/کارین شرمبروکر

Sebabatso Nchephe (راست)، 18 ساله، از راه دور با مربی خود، Pretty Jagivan (روی صفحه) در دفاتر Roche Pty Ltd در سندتون، آفریقای جنوبی چت می کند.

توصیه ها

مطابق با زمان کار، کشورها باید به حمایت از ابتکارات دوران همه‌گیری مانند طرح‌های کار کوتاه‌مدت فراگیر، که نه تنها مشاغل را نجات می‌دهند، بلکه قدرت خرید را افزایش داده و به کاهش اثرات بحران‌های اقتصادی کمک می‌کنند، ادامه دهند.

همچنین از تغییر سیاست عمومی برای کاهش تعداد ساعات کار در بسیاری از کشورها و ترویج تعادل سالم بین کار و زندگی حمایت می کند.

و در نهایت، این گزارش دورکاری را برای کمک به حفظ اشتغال و دادن اختیار بیشتر به کارگران تشویق می کند.

با این حال، برای مهار اثرات منفی بالقوه، هشدار داد که این و سایر ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر باید به خوبی تنظیم شوند تا از آنچه اغلب «حق قطع ارتباط» از کار نامیده می‌شود حمایت شود.