ناامنی مسکن سلامت را سخت تر می کند
در کار خود به عنوان یک محقق، بررسی میکنم که چگونه سلامت و رفاه تحت تأثیر ناامنی مسکن قرار میگیرد، که یک عامل اجتماعی تعیینکننده سلامت است. فقدان مسکن ایمن، پایدار، مناسب و مقرون به صرفه به طور مستقیم بر سلامت جوانان و بزرگسالان تأثیر می گذارد.
در جوانی با افسردگی، دستگیری و افزایش مصرف دخانیات همراه است. در بزرگسالان، با سلامت جسمی و روانی ضعیف، افزایش خطر مصرف مواد، خشونت، ناامنی غذایی و مشکلات مادی مرتبط است.
در طول همهگیری، خانوادههای سیاهپوست و اسپانیاییتبار بیشترین سطوح بیثباتی مسکن را در سطح ملی تجربه کردند، از جمله تهدید به اخراج.
علیرغم آنچه در مقیاس ملی درباره تفاوتهای قومی و نژادی در بیثباتی مسکن میدانیم، دادههای سیستماتیک کمی برای درک بافت فرهنگی، قومی و قانونی بیثباتی مسکن و پیامدهای مرتبط با سلامت آن برای خانوادههای اسپانیایی یا لاتین تبار وجود دارد.
من عضوی از یک تیم بین رشته ای از محققان هستم که اثرات بی ثباتی مسکن بر سلامت خانواده لاتین در نوادای شمالی را بررسی می کنند. کار ما که توسط جایزه تحقیقات بینرشتهای بنیاد رابرت وود (RWJF-IRL) تأمین میشود، به دنبال ابهام زدایی از چگونگی تأثیر ناامنی مسکن بر سلامت و رفاه خانوادههای لاتین است.
سلامت لاتین توسط عوامل سیاسی و اجتماعی مانند موانع زبانی/فرهنگی، عدم دسترسی به مراقبت های پیشگیرانه و فقدان بیمه درمانی شکل می گیرد. به عنوان مثال، لاتین تبارها بالاترین نرخ بیمه نشده را در بین هر گروه نژادی یا قومی در ایالات متحده دارند. در حالی که از هر 5 لاتین تبار، 4 نفر شهروند ایالات متحده هستند، افراد غیرشهروندی از تمام منابع کمک های فدرال و بسیاری از ایالت ها و محلی محروم هستند. این شامل حمایت از مسکن است.