آیا یک بیماری ویروسی می تواند شانس ابتلا به آلزایمر یا سایر بیماری های عصبی را افزایش دهد؟

برخی از بیماری های ویروسی ممکن است احتمال ابتلای فرد به بیماری آلزایمر یا اختلال عصبی دیگر را افزایش دهند. اگرچه ارتباط علی را نمی توان تأیید کرد، اما یک مطالعه NIH که در آن محققان سوابق پزشکی صدها هزار نفر در فنلاند و بریتانیا را استخراج کردند، ارتباط قابل توجهی یافت.

همانطور که در منتشر شده است نورونمحققان دریافتند که ممکن است حداقل 22 جفت بین تشخیص اختلال عصبی و عفونت ویروسی قبلی که منجر به مراجعه به بیمارستان شده است وجود داشته باشد. قوی ترین ارتباط خطر بین آنسفالیت ویروسی – التهاب مغز ناشی از یک ویروس – و بیماری آلزایمر بود. در همین حال، بستری شدن در بیمارستان به دلیل ویروس‌های آنفولانزای عامل ذات‌الریه با تشخیص چندین اختلال از جمله زوال عقل، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) مرتبط بود. نتایج مطالعه همچنین این احتمال را افزایش داد که واکسیناسیون های موجود ممکن است به برخی افراد کمک کند تا شانس تجربه این اختلالات را کاهش دهند.

اندرو بی. سینگلتون، دکترا، مدیر مرکز NIH برای زوال عقل های مرتبط با آلزایمر (CARD) گفت: «اختلالات عصبی مجموعه ای از بیماری ها هستند که درمان های مؤثر و عوامل خطر زیادی برای آن ها وجود دارد». محقق برجسته NIH؛ و یک نویسنده مطالعه “نتایج ما از این ایده حمایت می کند که عفونت های ویروسی و التهاب مرتبط در سیستم عصبی ممکن است عوامل خطر شایع – و احتمالاً قابل اجتناب – برای این نوع اختلالات باشند.”

اختلالات نورودژنراتیو به قسمت های مختلف سیستم عصبی آسیب می رساند. به طور معمول، این اتفاق بعداً در زندگی رخ می دهد و مشکلات مختلفی را ایجاد می کند، از جمله در مورد تفکر، یادآوری و حرکت. چندین مطالعه قبلی نشان داده اند که ویروس های خاصی ممکن است در هر یک از این اختلالات نقش داشته باشند. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 1991 بر روی بافت مغز کالبد شکافی نشان داد که ممکن است بین ویروس هرپس سیمپلکس و بیماری آلزایمر ارتباط وجود داشته باشد. اخیراً، دانشمندان با تجزیه و تحلیل نمونه خون بیماران و سوابق پزشکی شواهدی مبنی بر ارتباط بین ویروس اپشتین بار و ام اس پیدا کردند. مطالعه اخیر باعث شد تیم CARD این مطالعه جدید را انجام دهد.

دکتر مایکل نالز، رهبر NIH گفت: «پس از خواندن مطالعه ویروس اپشتین بار، متوجه شدیم که دانشمندان برای سال‌ها یک به یک به دنبال پیوند بین یک اختلال عصبی فردی و یک ویروس خاص بودند. CARD Advanced Analytics گروه متخصص و نویسنده ارشد مطالعه.

“در آن زمان بود که تصمیم گرفتیم یک رویکرد متفاوت و مبتنی بر علم داده را امتحان کنیم. با استفاده از سوابق پزشکی، ما توانستیم به طور سیستماتیک همه پیوندهای ممکن را در یک عکس جستجو کنیم.”

محققان به سرپرستی کریستین اس. لوین، ام اس و همپتون ال. لئونارد، دو دانشمند داده NIH CARD، سوابق پزشکی 300000 فرد ذخیره شده در FinnGen، یک بانک زیستی ملی فنلاند را استخراج کردند. آنها به طور خاص افرادی را جستجو کردند که یکی از شش تشخیص اختلال عصبی را داشتند: بیماری آلزایمر، ALS، زوال عقل عمومی، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون، یا زوال عقل عروقی. و سپس بررسی کرد که آیا عفونت ویروسی باعث شده است که آن افراد به بیمارستان مراجعه کنند. بستری شدن در بیمارستان به دلیل COVID-19 در این مطالعه لحاظ نشده است.

در ابتدا، آنها 45 ارتباط مهم بین تشخیص بیماری عصبی و عفونت ویروسی قبلی پیدا کردند. این تعداد پس از جستجوی دوم توسط دانشمندان در UKBiobank که شامل سوابق 500000 فرد از بریتانیا است، به 22 انجمن کاهش یافت.

از بین تمام اختلالات نورودژنراتیو، زوال عقل ژنرالیزه بیشترین ارتباط را با شش قرار گرفتن در معرض ویروس مختلف داشت. این مواجهه ها به عنوان آنسفالیت ویروسی، زگیل های ویروسی، سایر بیماری های ویروسی، همه آنفولانزا، آنفولانزا و ذات الریه، و پنومونی ویروسی طبقه بندی شدند. احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که آنسفالیت ویروسی داشتند حداقل 20 برابر بیشتر از افرادی بود که آن ویروس را تجربه نکردند.

موارد شدید آنفولانزا با گسترده ترین طیف خطرات مرتبط بود. مواجهه با آنفولانزا و ذات الریه با تمام تشخیص های اختلال عصبی به جز مولتیپل اسکلروزیس همراه بود.

دکتر نالز گفت: “به خاطر داشته باشید که افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتیم سرماخوردگی معمولی نداشتند. عفونت آنها آنها را به قدری بیمار کرد که مجبور شدند به بیمارستان بروند.” یا شدت بسیاری از بیماری های ویروسی مشاهده شده در این مطالعه، احتمال کاهش خطرات اختلالات عصبی را افزایش می دهد.

تجزیه و تحلیل بیشتر داده های FinnGen نشان داد که خطرات مرتبط با برخی ویروس ها ممکن است در طول زمان از بین بروند. در اینجا محققان 16 مورد از 22 ارتباط مشترک بین داده های FinnGen و UKBioBank را تجزیه و تحلیل کردند. برای همه 16 نفر، خطر تشخیص اختلال عصبی در عرض یک سال پس از عفونت بالا بود. با این حال، تنها شش مورد از این ارتباط در صورتی که عفونت 5 تا 15 سال قبل از تشخیص رخ دهد، قابل توجه باقی می ماند.

در نهایت مشخص شده است که حدود 80 درصد از ویروس های مشاهده شده در این مطالعه می توانند به سیستم عصبی حمله کرده و پاسخ التهابی سیستم ایمنی را تحریک کنند.

دکتر نالز گفت: «نتایج این مطالعه چندین قطعه حیاتی جدید از پازل اختلالات عصبی را در اختیار محققان قرار می دهد. ما قصد داریم در آینده از جدیدترین ابزارهای علم داده استفاده کنیم تا نه تنها قطعات بیشتری را بیابیم، بلکه به محققان کمک کنیم تا بفهمند این قطعات، از جمله ژن‌ها و سایر عوامل خطر، چگونه با هم تطابق دارند.»