سبک زندگی سالم با کاهش کندتر حافظه در افراد مسن مرتبط است

یک مطالعه ده ساله بر روی افراد مسن در چین نشان می دهد که سبک زندگی سالم، به ویژه رژیم غذایی سالم، با کاهش آهسته تر حافظه مرتبط است. BMJ.

حتی برای حاملان ژن آپولیپوپروتئین E (APOE) – قوی‌ترین عامل خطر شناخته شده برای بیماری آلزایمر و زوال عقل‌های مرتبط – یک سبک زندگی سالم از دست دادن حافظه را کاهش می‌دهد.

با افزایش سن افراد، حافظه به طور مداوم کاهش می یابد، اما شواهد به دست آمده از مطالعات موجود برای ارزیابی تأثیر یک سبک زندگی سالم بر حافظه در زندگی بعدی کافی نیست. و با توجه به بسیاری از علل احتمالی کاهش حافظه، ممکن است ترکیبی از رفتارهای سالم برای تأثیر بهینه مورد نیاز باشد.

برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان داده‌های 29000 بزرگسال حداقل 60 سال (میانگین سنی 72 سال؛ 49 درصد زن) با عملکرد شناختی طبیعی را که بخشی از مطالعه شناخت و پیری چین بودند، تجزیه و تحلیل کردند.

در شروع مطالعه در سال 2009، عملکرد حافظه با استفاده از آزمون یادگیری کلامی شنیداری (AVLT) اندازه‌گیری شد و شرکت‌کنندگان برای ژن APOE مورد آزمایش قرار گرفتند (20٪ ناقلین بودند). سپس ارزیابی‌های پیگیری در 10 سال آینده در سال‌های 2012، 2014، 2016 و 2019 انجام شد.

سپس یک نمره سبک زندگی سالم با ترکیب شش عامل محاسبه شد: رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، تماس اجتماعی فعال (مانند دیدن دوستان و خانواده)، فعالیت شناختی (مانند نوشتن، خواندن، بازی فال ماهجونگ)، سیگار نکشیدن، و هرگز نوشیدن الکل. .

شرکت کنندگان بر اساس امتیاز آنها از 0 تا 6 در گروه های سبک زندگی مطلوب (4 تا 6 عامل سالم)، متوسط ​​(2 تا 3 عامل سالم) یا نامطلوب (0 تا 1 عامل سالم) و در گروه ناقل APOE و غیر قرار گرفتند. -گروه های حامل

پس از در نظر گرفتن طیف وسیعی از عوامل بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی دیگر، محققان دریافتند که هر رفتار سالم فردی با کاهش آهسته‌تر از متوسط ​​حافظه در طی 10 سال مرتبط است.

یک رژیم غذایی سالم قوی ترین تأثیر را بر کاهش کاهش حافظه داشت، به دنبال آن فعالیت شناختی و سپس ورزش بدنی.

در مقایسه با گروهی که سبک زندگی نامطلوب داشتند، کاهش حافظه در گروه سبک زندگی مطلوب 0.28 امتیاز کمتر در طی 10 سال بر اساس نمره استاندارد شده (نمره z) AVLT بود، و کاهش حافظه در گروه سبک زندگی متوسط ​​0.16 امتیاز کندتر بود.

شرکت‌کنندگانی که دارای ژن APOE با سبک زندگی مطلوب و متوسط ​​بودند، نسبت به افرادی که سبک زندگی نامطلوب داشتند (به ترتیب 0.027 و 0.014 امتیاز در سال کندتر) کاهش حافظه کمتری داشتند.

علاوه بر این، افرادی که سبک زندگی مطلوب یا متوسطی داشتند، تقریباً 90 درصد و تقریبا 30 درصد کمتر احتمال داشت که به زوال عقل یا اختلال شناختی خفیف مبتلا شوند، نسبت به افرادی که سبک زندگی نامطلوب داشتند، و گروه APOE نیز نتایج مشابهی داشت.

این یک مطالعه مشاهده‌ای است، بنابراین نمی‌تواند علت را تعیین کند و محققان برخی محدودیت‌ها مانند احتمال خطاهای اندازه‌گیری به دلیل گزارش خود عوامل سبک زندگی، و احتمال سوگیری انتخاب را تأیید می‌کنند، زیرا برخی از شرکت‌کنندگان برای پیگیری مراجعه نکردند. بالا بردن ارزیابی ها

اما این یک مطالعه بزرگ با یک دوره پیگیری طولانی بود که امکان ارزیابی عوامل سبک زندگی فردی را بر عملکرد حافظه در طول زمان فراهم کرد. و یافته ها پس از تجزیه و تحلیل های بیشتر قابل توجه باقی ماندند و نشان می دهد که آنها قوی هستند.

به این ترتیب، محققان می گویند که نتایج آنها شواهد قوی ارائه می دهد که پیروی از یک سبک زندگی سالم با ترکیبی از رفتارهای مثبت با سرعت کمتری در کاهش حافظه مرتبط است، حتی برای افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد کاهش حافظه هستند.

آنها پیشنهاد می‌کنند که تحقیقات بیشتر می‌تواند بر روی تأثیرات یک سبک زندگی سالم بر کاهش حافظه در طول عمر متمرکز شود، و اذعان دارند که مشکلات حافظه می‌تواند بر افراد جوان‌تر نیز تأثیر بگذارد که در این مطالعه گنجانده نشده‌اند. آنها نتیجه گرفتند: “این نتایج ممکن است اطلاعات مهمی را برای ابتکارات بهداشت عمومی برای محافظت از افراد مسن در برابر کاهش حافظه ارائه دهد.”

محققان در یک سرمقاله مرتبط می‌گویند: «با توجه به عدم وجود درمان‌های مؤثر برای بیماری آلزایمر و زوال عقل‌های مرتبط، پیشگیری مهم است.

با این حال، آنها اشاره می کنند که این نتایج به تعیین اینکه کدام یک از شش رفتار سلامتی که در امتیاز (یا ترکیب خاص) گنجانده شده است، بهترین هدف برای پیشگیری از زوال عقل است، یا زمانی که در طول زندگی تمرکز تلاش های پیشگیری است، کمکی نمی کند. آنها می افزایند که برای تعیین اینکه آیا تفاوت در کاهش حافظه مشاهده شده در این مطالعه از نظر بالینی معنادار است یا خیر، بینش بیشتری لازم است.

آنها پیشنهاد می کنند رویکرد مشابهی که منجر به کاهش قابل توجه بیماری های قلبی عروقی می شود، با پیشگیری از زوال عقل انجام شود، «نه تنها عواملی که بیشترین اهمیت را دارند، بلکه آستانه ای که در آن اهمیت دارند و سنی که مداخله احتمالاً مؤثرترین است را شناسایی کند. ”