محققان دریافتند عفونت لثه ممکن است یک عامل خطر برای آریتمی قلبی باشد

پریودنتیت، یک بیماری لثه، می تواند منجر به مشکلات متعدد دندانی از بوی بد دهان تا خونریزی و از دست دادن دندان ها شود. اکنون، محققان دانشگاه هیروشیما دریافته‌اند که می‌تواند با مشکلات شدیدتری در سایر نقاط بدن یعنی قلب مرتبط باشد.

در مطالعه ای که در JACC: الکتروفیزیولوژی بالینیاین تیم ارتباط معنی داری بین پریودنتیت و فیبروز (که زخمی در زائده دهلیز چپ قلب است که می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم به نام فیبریلاسیون دهلیزی شود) در نمونه ای از 76 بیمار مبتلا به بیماری قلبی پیدا کرد.

Shunsuke Miyauchi، نویسنده اول، استادیار مرکز خدمات بهداشتی دانشگاه هیروشیما گفت: “پریودنتیت با یک التهاب طولانی مدت همراه است و التهاب نقش کلیدی در پیشرفت فیبروز دهلیزی و پاتوژنز فیبریلاسیون دهلیزی ایفا می کند.” او همچنین به دانشکده تحصیلات تکمیلی علوم زیستی و بهداشتی دانشگاه وابسته است. “ما فرض کردیم که پریودنتیت فیبروز دهلیزی را تشدید می کند. این مطالعه بافت شناسی زائده های دهلیز چپ با هدف روشن کردن رابطه بین وضعیت پریودنتیت بالینی و درجه فیبروز دهلیزی انجام شد.”

زائده های دهلیز چپ با جراحی از بیماران برداشته شد و محققان بافت را تجزیه و تحلیل کردند تا ارتباط بین شدت فیبروز دهلیزی و شدت بیماری لثه را مشخص کنند. آنها دریافتند که هر چه پریودنتیت بدتر باشد، فیبروز بدتر است و این نشان می دهد که التهاب لثه ممکن است التهاب و بیماری در قلب را تشدید کند.

یوکیکو ناکانو، استاد پزشکی قلب و عروق در دانشکده فارغ التحصیل علوم زیست پزشکی و بهداشت دانشگاه هیروشیما، می گوید: «این مطالعه شواهد اساسی را ارائه می دهد که پریودنتیت می تواند فیبروز دهلیزی را تشدید کند و می تواند یک عامل خطر جدید قابل اصلاح برای فیبریلاسیون دهلیزی باشد.

به گفته ناکانو، علاوه بر بهبود سایر عوامل خطر مانند وزن، سطح فعالیت، مصرف تنباکو و الکل، مراقبت های پریودنتال می تواند به مدیریت جامع فیبریلاسیون دهلیزی کمک کند. با این حال، او هشدار داد که این مطالعه یک رابطه علت و معلولی ایجاد نکرد، به این معنی که در حالی که شدت بیماری لثه و فیبروز دهلیزی مرتبط به نظر می رسد، محققان متوجه نشده اند که یکی به طور قطعی به دیگری منجر شود.

ناکانو گفت: “شواهد بیشتری برای اثبات این امر لازم است که پریودنتیت به شیوه ای علی به فیبروز دهلیزی کمک می کند و مراقبت های پریودنتال می تواند فیبروز را تغییر دهد.” یکی از اهداف ما این است که تأیید کنیم که پریودنتیت یک عامل خطر قابل اصلاح برای فیبریلاسیون دهلیزی است و مشارکت متخصصان دندانپزشکی در مدیریت جامع فیبریلاسیون دهلیزی را ارتقا دهیم. پریودنتیت یک هدف آسان قابل اصلاح با هزینه کمتر در میان عوامل خطر شناخته شده فیبریلاسیون دهلیزی است. دستاورد این مجموعه مطالعاتی ممکن است برای بسیاری از مردم در سرتاسر جهان سودمند باشد.”

در مرحله بعد، محققان گفتند که امیدوارند آزمایش‌های بالینی آینده را برای روشن شدن اینکه آیا مداخله پریودنتال باعث کاهش وقوع فیبریلاسیون دهلیزی و بهبود نتایج بیمار می‌شود، انجام دهند.