برنامه ای برای پیشگیری از بیماری آلزایمر

از دست دادن حافظه، تغییرات رفتاری، نقایص شناختی: بیماری آلزایمر منجر به از دست دادن شدید استقلال برای افراد مبتلا می شود و تأثیر زیادی بر هزینه های سلامتی دارد. پیشگیری از آن به یک چالش اجتماعی واقعی تبدیل شده است. یک کارگروه بین‌المللی به رهبری دانشگاه ژنو (UNIGE) و بیمارستان‌های دانشگاه ژنو (HUG)، در حال تنظیم دستورالعمل‌هایی برای خدمات نوآورانه برای پیشگیری از بیماری آلزایمر است. اینها به زودی بخشی جدایی ناپذیر از کلینیک های حافظه نسل دوم خواهند بود. این دستورالعمل‌ها در مقاله‌ای که در آن منتشر شده است به تفصیل آمده است سلامت منطقه‌ای Lancet-اروپا.

با 10 میلیون نفر در اروپا، بیماری آلزایمر شایع ترین بیماری تخریب کننده عصبی است. این بیماری با از دست دادن تدریجی حافظه و نقص های شناختی ناشی از تجمع پروتئین های سمی در مغز مشخص می شود. تاثیر اجتماعی و اقتصادی آن قابل توجه است. در مقیاس جهانی، ارزش آن در حدود 1500 میلیارد دلار در سال و در سوئیس 11.8 میلیارد فرانک فرانک در سال برآورد شده است.

پروتکل پیشگیرانه در مقیاس بزرگ

بهبود سبک زندگی (فعالیت بدنی، توجه به تغذیه، پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی) خطر ابتلا به بیماری آلزایمر یا اشکال مرتبط با آن را کاهش داده است. با این حال، شیوع زوال عقل با پیر شدن جمعیت همچنان در حال افزایش است. امروز، یک کارگروه بین‌المللی به رهبری UNIGE و HUG، و متشکل از دانشمندان بیست و هشت مؤسسه، پایه‌های یک پروتکل پیشگیرانه را ایجاد می‌کند که می‌تواند در مقیاس وسیع مستقر شود.

جووانی فریزونی، پروفسور کامل علوم اعصاب بالینی در این مرکز توضیح می دهد: “ما این پروتکل را بر اساس تجربه همه اعضای گروه ضربت استوار کردیم. برخی از مداخلات توصیه شده آماده استفاده هستند یا در حال حاضر اعمال می شوند. برخی دیگر هنوز در دست توسعه هستند.” دانشکده پزشکی UNIGE و مدیر مرکز حافظه HUG. پروفسور فریسونی و نویسندگان همکار مقاله چهار ستون این مفهوم جدید را در زمینه زوال عقل و آلزایمر شناسایی کرده اند: ارزیابی خطر. ارتباط ریسک؛ کاهش خطر و تقویت شناختی

I. ارزیابی ریسک

عوامل خطر برای بیماری آلزایمر یا اختلالات مرتبط و وزن آنها در یک شبکه ارزیابی با هم گروه بندی شده اند. اینها شامل عوامل مرتبط با ژن‌ها مانند APOE4 یا عوامل مرتبط با سبک زندگی یا شرایطی مانند فشار خون بالا، دیابت، مصرف الکل، انزوای اجتماعی، چاقی، کاهش شنوایی، افسردگی یا ضربه به سر است.

II. ارتباط ریسک

این رکن دوم – که در رابطه ای که با بیمار برقرار می شود بسیار مهم است – این امکان را فراهم می کند که شاخص خطر را به دقیق ترین و قابل درک ترین روش منتقل کند. در واقع، درک خطر ابتلا به یک بیماری پیچیده تر از درک اینکه واقعاً تحت تأثیر یک بیماری قرار می گیرد، است. مجموعه ای از توصیه ها بر اساس شخصیت و سوابق بیمار این امکان را فراهم می کند که بهترین ابزار برای ارائه وضعیت به بیمار به شکلی قابل درک انتخاب شود.

III. کاهش خطر

مداخلات دارویی و غیر دارویی برای کاهش خطر پیشنهاد شده است. این موارد از بهبود شیوه زندگی گرفته تا آموزش شناختی و تجویز داروهای ضد آمیلوئید، در صورتی که این داروها در بازار موجود شوند، متغیر است. مداخلات روی میکروبیوتای روده نیز ممکن است در آینده در نظر گرفته شود.

IV. تقویت شناختی

انواع مختلف حافظه (ذهنی، عینی، متا) را می توان از طریق تمرینات کاغذی یا بازی های رایانه ای تقویت یا تحریک کرد. تحریک الکتریکی یا مغناطیسی ترانس کرانیال نیز ابزار مهمی برای فعال کردن سیناپس ها در مناطق کلیدی مغز و در نتیجه بهبود حافظه خواهد بود.

این چهار رکن به تفصیل در سلامت منطقه‌ای Lancet-اروپا این مقاله کلینیک‌های حافظه نسل دوم را قادر می‌سازد تا به بخشی از جمعیت دسترسی پیدا کنند که حافظه آنها هنوز به خوبی کار می‌کند و مایل به حفظ یا بهبود آن هستند. این جمعیت در کلینیک های فعلی پاسخی نمی یابد.