تقویت آنتی بادی های ضد سرطان با کاهش چسبندگی آنها

تحقیقات جدید مرکز ایمونولوژی سرطان در دانشگاه ساوتهمپتون، که پیش از روز جهانی سرطان (4 فوریه) منتشر شده است، نشان داده است که تغییر نحوه اتصال محکم آنتی بادی به هدف می تواند درمان سرطان را بهبود بخشد.

آنتی بادی ها ویروس ها و باکتری ها را شناسایی و برچسب گذاری می کنند تا سیستم ایمنی بدن بتواند آنها را از بین ببرد. برای کمک به جلوگیری از عفونت دوم، سیستم ایمنی ما این آنتی‌بادی‌ها را به‌خوبی تنظیم می‌کند تا این هدف‌ها را محکم‌تر کند، که به عنوان میل ترکیبی بالاتر شناخته می‌شود.

درمان‌های ایمونوتراپی سرطان از همین مفهوم استفاده می‌کنند – آنتی‌بادی‌های هدف‌گیری مستقیم برای یافتن و اتصال محکم به سلول‌های سرطانی طراحی شده‌اند تا سیستم ایمنی بتواند آنها را از بین ببرد. این درمان‌های آنتی‌بادی در چند سال گذشته برای برخی سرطان‌ها موفقیت‌آمیز بوده است، اما بسیاری از بیماران سرطانی هنوز به آن‌ها پاسخ نمی‌دهند یا مقاوم می‌شوند.

در یک مطالعه جدید، منتشر شده در طبیعتمحققان ساوتهمپتون نشان داده‌اند که نوع متفاوتی از آنتی‌بادی‌های درمانی، به نام «آنتی‌بادی‌های تعدیل‌کننده ایمنی»، در درمان سرطان زمانی که چنگش شل‌تری دارند، موفق هستند.

تغییر سفتی اتصال به عنوان مهندسی تمایل شناخته می شود و تیم تحقیقاتی معتقد است که این می تواند فرصتی کارآمد و انعطاف پذیرتر برای درمان سرطان ارائه دهد.

آنتی‌بادی‌های تعدیل‌کننده ایمنی به‌جای سلول‌های تومور، به گیرنده‌های سلول‌های ایمنی متصل می‌شوند و با تغییر سیگنال‌هایی که به سلول‌های ایمنی منتقل می‌شوند کار می‌کنند تا آنها را فعال‌تر و در کشتن سلول‌های سرطانی بهتر کنند.

در این مطالعه، تیم سه گیرنده مجزا (CD40، 4-1BB و PD-1) را بررسی کردند و نشان دادند که خوشه بندی بهتری از گیرنده ها وجود دارد و سیگنال دهی به سلول های ایمنی هنگامی که اتصال ضعیف تر بود، بهبود می یابد. برای یکی از اینها، CD40، کشتن بهتر سلول های تومور را نشان داد.

پروفسور مارک کرگ، از مرکز ایمونولوژی سرطان، گفت: “اگرچه تعداد داروهای آنتی بادی تایید شده به طور مداوم در حال افزایش است، با بیش از 100 دارو در حال حاضر در کلینیک، برخی از بیماران به درمان پاسخ نمی دهند. بنابراین، در حال توسعه استراتژی های جدید برای شارژ فوق العاده ما آنتی بادی ها از طریق تکنیک هایی مانند مهندسی میل ترکیبی کلیدی برای ارائه درمان های بهتر برای بیماران است.”

“مطالعه ما نشان می دهد که با تغییر میل ترکیبی می توانیم به طور موثر آنتی بادی را در سطح و فعالیت مورد نظر تنظیم کنیم.”

مهمتر اینکه آنتی‌بادی‌های تعدیل‌کننده ایمنی همان گیرنده را روی سلول‌های ایمنی هدف قرار می‌دهند و بنابراین در تئوری می‌توان برای انواع مختلف تومورها استفاده کرد و فرصت‌های درمانی بیشتری را برای افراد بیشتری باز می‌کند. کاربردهای اصلی در حال حاضر در انکولوژی است، اما در اصل رویکرد یکسان است. می تواند برای آنتی بادی های درمان اختلالات خود ایمنی و بیماری های التهابی استفاده شود.

دکتر Xiaojie Yu، نویسنده اول این مطالعه و اکنون استادیار دانشکده علوم زیستی در دانشگاه Westlake، گفت: “پیوند میل ترکیبی بالا برای دهه ها شعار توسعه آنتی بادی درمانی بوده است. این یافته که میل ترکیبی کم باعث ایجاد آنتی بادی می شود سیگنال‌دهی سلولی با واسطه آنتی‌بادی‌های تعدیل‌کننده ایمنی، ابزاری قدرتمند برای تولید آنتی‌بادی‌های جدید و مؤثرتر برای درمان سرطان و خودایمنی است.

کاترین دو رتوئرتو، معاون مدیر توسعه در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت: “این کار هیجان انگیز دقیقاً همان چیزی است که ما امیدوار بودیم در هنگام جمع آوری کمک های مالی برای ساخت مرکز ایمونولوژی سرطان رخ دهد. از جمله کسانی که بودجه یک قطعه کلیدی از تجهیزات مورد استفاده در این آزمایش‌ها را تامین کردند، باید از پیشرفت تیم ساوتهمپتون احساس غرور کنند.”

دکتر ایین فولکز، مدیر اجرایی تحقیقات و نوآوری در تحقیقات سرطان انگلستان، گفت: “سرطان استاد هنر فرار از سیستم ایمنی است. ما باید تاکتیک های مختلفی را امتحان کنیم تا به بدنمان کمک کنیم نقاب تومورها را باز کند و به آنها حمله کند.”

آنتی‌بادی‌های تعدیل‌کننده ایمنی یکی از پایه‌های ایمونوتراپی هستند که به سرعت در حال تبدیل شدن به یک درمان اصلی در کلینیک هستند. اما ایمونوتراپی همیشه برای همه کار نمی‌کند و ما باید به اصلاح آن ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که بهترین شانس را برای بیماران فراهم می‌کند. نتیجه.”

“این تحقیق یک رویکرد جدید هیجان انگیز را برای بهتر کردن درمان های آنتی بادی ارائه می دهد و در آینده امیدواریم که آن را در کلینیک به پتانسیل کامل خود برسانیم.”