ابزارهای جدید برای مدیریت سرطان نادر چشم

یافته‌های یک مطالعه تحقیقاتی بین‌المللی شامل بیماران ایرلندی و اسپانیایی یک دارو و نشانگر زیستی کاندید را نشان می‌دهد که می‌تواند برای مدیریت ملانوم uveal استفاده شود.

ملانوم Uveal (UM) یک سرطان چشم نادر است که در ملانوسیت ها شروع می شود – سلول های تولید کننده رنگدانه که به چشم ها رنگ می دهد و در پشت چشم نیز یافت می شود.

ایرلند یکی از بالاترین نرخ‌های ابتلا به این سرطان نادر چشم را در جهان دارد که با عوامل خطری مانند رنگ روشن، چشم‌های رنگ پریده و خطر بالاتر سوختن در معرض نور خورشید مرتبط است.

یکی از گزینه های فعلی درمان چشم برای بیماران UM شامل برداشتن کامل چشم است در حالی که سایر بیماران رادیوتراپی را مستقیماً روی چشم دریافت می کنند. با وجود این درمان، تومور در 1 از هر 2 بیمار گسترش می یابد (متاستاز)، معمولاً به کبد. بسیاری از بیماران تحت این عمل جراحی تغییر دهنده زندگی یا رادیوتراپی موضعی قرار می گیرند، اما همچنان در مورد خطر ابتلا به بیماری متاستاتیک خود مضطرب خواهند بود.

پس از گسترش بیماری به کبد، گزینه های درمانی محدودی وجود دارد و تنها 8 درصد از بیماران بیش از دو سال زنده می مانند. راه‌های جدیدی برای شناسایی یا پیش‌بینی بیمارانی که سرطان آنها گسترش یافته است و درمان‌های جدید برای UM متاستاتیک برای بهبود نتایج بیمار مورد نیاز است.

این تحقیق در ابتدا بر روی مولکول‌هایی به نام گیرنده‌های سیستینیل لوکوترین (CysLT) متمرکز شد تا پتانسیل آنها را به عنوان نشانگرهای زیستی و اهداف دارویی برای درمان UM بررسی کند. بیومارکرها به شناسایی بیمارانی که بیشتر در معرض ابتلا به UM متاستاتیک هستند کمک می کند. CysLT در التهاب نقش دارد و به دلیل نقش داشتن در بیماری های آلرژیک مانند آسم شناخته شده است. اخیراً، آنها در طیف گسترده ای از بیماری ها از جمله بیماری های سیستم عصبی مرکزی و سرطان نقش دارند.

این تیم به سرپرستی پروفسور Breandan Kennedy، دانشکده علوم زیست مولکولی و بیومدیکال UCD و همکار موسسه UCD Conway در دانشگاه کالج دوبلین، از نمونه‌های بیمار و مدل‌های تجربی استفاده کردند تا ببینند آیا سطوح این مولکول‌ها، گیرنده‌های CysLT، با بقای بیمار مرتبط هستند یا خیر. اثر داروی کاندید (1,4-dihydroxy quininib) روی آنها دارد.

دکتر Kayleigh Slater، همکار فوق دکترا و اولین نویسنده این مطالعه گفت: “این تحقیق بر اساس کار قبلی ما در مورد ارزیابی ترکیباتی است که می توانند با گیرنده های CysLT در سلول های UM در آزمایشگاه تداخل داشته باشند.”

ما یک مدل آزمایشگاهی از UM اولیه از نمونه‌های بیمار و یک مدل بالینی از UM متاستاتیک ایجاد کردیم. سپس از آزمایش‌های بیوشیمیایی و فارماکولوژیک برای جمع‌آوری طیف وسیعی از داده‌ها استفاده کردیم. این داده‌های پیش بالینی ابتدا به ما نشان می‌دهند که سطوح بالاتر گیرنده CysLT در تومورهای UM اولیه نشانه‌ای از پیش‌آگهی ضعیف است. ثانیاً، داروی کاندید ما بر علائم مولکولی بیماری تأثیر می‌گذارد که سرطان را قادر می‌سازد در مدل‌های UM رشد و گسترش یابد. ثالثاً، ما یک نشانگر زیستی شناسایی کردیم که به نظر می‌رسد پیش‌بینی می‌کند کدام بیماران به بیماری متاستاتیک مبتلا نمی‌شوند.»

پروفسور Breandan Kennedy گفت: “اینها یافته های مثبتی با استفاده از یک گروه ایرلندی از نمونه های بیمار در بیماری است که علت اصلی سرطان چشم در ایرلند است. ما نشان داده ایم که این داروی کاندید می تواند روی تومور اثر بگذارد و نشانگرهای زیستی می توانند ارزشمند باشند. ابزارهای پیش آگهی برای پزشکان برای ارزیابی اینکه کدام بیماران بعید است به بیماری متاستاتیک مبتلا شوند. ما از تیم بالینی در بیمارستان رویال چشم و گوش دوبلین و بیمارانی که موافقت کردند در این مطالعه در مقطع بسیار دشواری از زندگی خود شرکت کنند، بی نهایت سپاسگزاریم. ”

آقای نوئل هورگان، مشاور چشم پزشک، بیمارستان چشم و گوش رویال ویکتوریا و بیمارستان دانشگاه سنت وینسنت گفت: “ملانوم Uveal، اگرچه نادر است، اما در ایرلند بیشتر از سایر نقاط جهان رخ می دهد. متاسفانه، درمان موثر برای مراحل پیشرفته (متاستاتیک) ) ملانوم uveal در بسیاری از موارد گریزان باقی می ماند. تحقیقات برای پیشرفت درک ما از این نوع ملانوم ادامه دارد. تیم ما از همکاری با تیم تحقیقاتی UCD در تلاش برای پیشرفت در جستجوی درمان های جدید و موثرتر برای این امر خرسند است. بیماری.”

تیم تحقیقاتی از ابتدا مشارکت بیمار را در کار خود تعبیه کرده است. ملودی باکلی، یکی از اعضای گروه حمایت از بیماران، ملانوم چشمی ایرلند به همراه یکی از اعضای خانواده که بیمار ملانوم یووئال است، گفت: “خوشحالم که محققان ایرلندی تحقیقات جدیدی را منتشر کرده اند که ممکن است به درمان آینده برای این چشم نادر و کشنده منجر شود. سرطان.”

مطالعه آنها با همکاری محققان اسپانیایی و بریتانیایی بسیار ارزشمند است زیرا درمان‌های بالقوه را در مواردی که سرطان به کبد گسترش یافته است پیشنهاد می‌کند. چنین درمان هایی به ویژه برای بیمارانی که جایگزین های طولانی مدت زندگی مانند KIMMTRAK برای آنها نامناسب است، ضروری است.