زنان در هر سن و جنس نسبت به مردان فشار خون حساس به نمک بیشتری دارند

شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد زنان در هر قومیت و سنی نسبت به مردان به نمک حساس‌تر هستند و این تمایل به نگه داشتن نمک بیشتر، که فشار خون را بالا می‌برد، پس از یائسگی افزایش می‌یابد.

نکته مهم دیگری که در حال ظهور است این است که فشار خون سالم ممکن است بین جنس‌ها متفاوت باشد، به این معنی که زنان ممکن است از مداخلات قبلی و متفاوت برای جلوگیری از آسیب به قلب و عروق خود بهره ببرند.

دکتر اریک بلین د شانتمله، فیزیولوژیست در مرکز زیست شناسی عروقی در کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستا، می گوید: واقعیت ها این است که زنان و مردان فشار خون ما را به طور متفاوتی تنظیم می کنند و فشار خون ما در ابتدا متفاوت است.

به طور کلی تصور می شود که زنان تا زمان یائسگی بهتر از مردان در برابر بیماری های قلبی عروقی محافظت می شوند، زمانی که تصور می شود خطر کاهش می یابد. مطالعات آزمایشگاهی در مدل‌های سنتی موش‌های پرفشاری خون، مانند موش‌های حساس به نمک دال، به طور کلی از این ایده‌ها پشتیبانی کرده‌اند، از جمله برابری خطر در دو جنس پس از برداشتن تخمدان‌ها.

اما در انسان‌های ماده و برخی از مدل‌های موش، محافظت کمتر مطلق به نظر می‌رسد: از آنجایی که زنان بیشتر قبل از یائسگی به نمک حساس هستند و یائسگی هم شدت و هم شیوع آن را تشدید می‌کند، دانشمندان MCG در یک مقاله مروری که روی جلد مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده گزارش می‌دهند. فشار خون.

این مفهوم نوظهور دیگری را پشتیبانی می‌کند که کروموزوم جنسی XX زنان را مستعد حساسیت به نمک می‌کند، احتمالاً به این دلیل که زنان باید حجم مایعات خود را در دوران بارداری تقریباً دو برابر کنند و استروژن به کاهش برخی از افزایش خطر مرتبط کمک می‌کند، حداقل تا زمانی که سطح آن پس از یائسگی کاهش یابد. Belin de Chantemele می گوید.

Belin de Chantemele و همکارانش دکتر جسیکا فاکنر، فیزیولوژیست عروقی در بخش فیزیولوژی MCG و دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه AU Candee T. Barris می نویسند، کار عمدتاً روی انسان های مرد و مدل های حیوانی این تصور غلط را تغذیه می کند که زنان کمتر به نمک حساس هستند.

Belin de Chantemele می گوید: “حساسیت به نمک یکی از عوامل اصلی فشار خون بالا است. و اگر به افرادی که فشار خون مقاوم به درمان دارند، که بیشتر مردم هستند، نگاه کنید، بیشتر آنها به نمک حساس هستند.” دانستن علت آن بسیار مهم است.

حساسیت به نمک به این معنی است که بدن شما تمایل طبیعی آشکاری به نگه داشتن نمک به جای دفع اضافی در ادرار دارد. دانشمندان می گویند: حساسیت فشار خون به نمک زمانی است که فشار خون در پاسخ به میزان نمک مصرفی شما بیش از 10 درصد کاهش یا افزایش می یابد.

حساسیت به نمک در حدود نیمی از مواردی که علت فشار خون بالا مشخص نیست، مانند مشکل کلیوی، عاملی است. این همچنین یک عامل معمول فشار خون مقاوم در برابر درمان است و طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، تنها از هر 4 بزرگسال، 1 نفر فشار خون خود را تحت کنترل دارد.

Belin de Chantemele می‌گوید همچنین اطلاعات خوبی برای انسان وجود دارد مبنی بر اینکه کاهش مصرف نمک باعث کاهش حساسیت به نمک و حتی بیشتر در زنان می‌شود.

او درباره رفتار متمایز زنانه با نمک می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم که عمدتاً آرام نشدن عروق در پاسخ به مصرف سدیم است که منجر به افزایش فشار می‌شود. مطالعات حیوانی در مورد حساسیت نمک به طور کلی نشان می‌دهد که کلیه‌ها، که در صورت مصرف بیش از حد باید سدیم بیشتری دفع کنند، در ماده‌ها خوب کار می‌کنند. او می‌گوید در واقع، شواهد انسان و حیوان آزمایشگاهی نشان می‌دهد که کلیه‌های زنان در دفع نمک بهتر عمل می‌کنند. به نظر می رسد مشکل مربوط به عروق است، زیرا نمک همچنین باید رگ های خونی را شل کند.

Belin de Chantemele می‌گوید: «اگر رگ‌های خونی‌تان را بیشتر منبسط کنید، می‌توانید فشار خون خود را ثابت نگه دارید، اما اگر رگ‌هایتان شل نشوند، فشار خون بالا می‌رود.» بعداً برای کاهش حجم خون خود سدیم نیز دفع می کنید، اما اولین واکنش باید شل شدن رگ های خونی باشد. و این روشی است که در آن دسته از ما که به نمک مقاوم هستند کار می کند. اما ظاهراً در بسیاری از زنان چندان خوب نیست.

یکی از عوامل منحصر به فرد دیگری که در مورد زنان Belin de Chantemele و سایرین مهم به نظر می رسد این است که به احتمال زیاد به دلیل اینکه بدن آنها برای تولید مثل آماده است، سطح بالایی از هورمون آلدوسترون در آنها وجود دارد. آلدوسترون توسط غده فوق کلیوی تولید می شود و با تنظیم تعادل آب نمک در بدن تأثیر مستقیمی بر فشار خون دارد. خانم‌ها همچنین تمایل دارند گیرنده‌های بیشتری برای آلدوسترون به نام گیرنده‌های معدنی کورتیکوئید داشته باشند.

سطوح بالای آلدوسترون به چیزهای بدی برای بدن مانند التهاب گسترده، رگ‌های خونی سفت و زخمی، حتی بزرگ شدن قلب کمک می‌کند. در زنان، دانشمندان فکر می‌کنند و شواهدی دارند مبنی بر اینکه آلدوسترون بیشتر برای رگ‌های خونی مضر است، از جمله توانایی مهم آن‌ها در گشاد شدن برای تطبیق حجم خون بیشتر در پاسخ به نگه داشتن نمک بیشتر. دانشمندان این تاثیر را در موش های آزمایشگاهی خود و در زنان مشاهده کردند.

Belin de Chantemele می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم اتفاقی که در حال رخ دادن است این است که زنان حساس به نمک نمی‌توانند تولید آلدوسترون خود را به اندازه کافی کاهش دهند و فکر می‌کنیم که آنها را مستعد حساسیت به نمک می‌کند.»

فعال شدن بیشتر کانال سدیم اپیتلیال، که بدن را وادار به نگه داشتن نمک بیشتری می کند، یکی دیگر از موارد منفی برای زنان است. و سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون که کار قلب، رگ های خونی و کلیه ها را برای تنظیم تعادل مایعات و الکترولیت ها در بدن هماهنگ می کند، در زنان نیز تمایل دارد که سرکوب شود.

داروهایی وجود دارند که آلدوسترون را هدف قرار می دهند، از جمله داروی قدیمی فشار خون اسپیرونولاکتون، و همچنین داروهای جدیدتری مانند افلرنون و فیرننون، که Belin de Chantemele آنها را در آزمایشگاه مطالعه کرده است و او از آنها حمایت می کند که خط اول درمان خوبی برای زنان است. زیرا اثر آلدوسترون را کاهش می دهند. او خاطرنشان می کند که داروها اخیراً کشش بهتری پیدا کرده اند.

یکی از تحقیقات فعال بسیاری از دانشمندان MCG، بررسی این است که آیا سطح آلدوسترون و استروژن با هم ارتباط دارند یا خیر، اما آنها در حال حاضر شواهدی مبنی بر وجود این ارتباط ندارند.

نکته مهم برای ترکیبی از درک بهتر تفاوت‌های جنسی در نحوه تنظیم فشار خون مردان و زنان، این واقعیت نوظهور است که در حالی که فشار خون زنان کمتر از مردان است، لزوماً به این معنی نیست که فشار خون آنها خوب است. از آنجا که در حالی که دستورالعمل های فعلی دارای یک محدوده فشار خون سالم برای هر دو جنس هستند، به نظر می رسد که زنان در آستانه یا فشار پایین تر آسیب می بینند.

خانم‌ها معمولاً با فشار پایین‌تری شروع می‌کنند، بنابراین تصور می‌شود که فشار خون بالا ندارند، اما به‌ویژه بعد از یائسگی، افزایش فشار برای زنان می‌تواند بسیار بیشتر باشد.

او می گوید: «من می گویم آستانه فشار خون بالا در زنان باید کمتر باشد. “اگر آستانه متفاوتی داشتیم، تغییرات فشار را سریعتر متوجه می شدیم، بنابراین امیدواریم بتوانیم سریعتر مداخله کنیم.” او می گوید و هنگامی که فشار خون شروع به افزایش می کند، درمان برای زنان احتمالاً باید با فشار پایین تر شروع شود.

در حالی که حساسیت به نمک در هر دو جنس و قومیت های مختلف شایع است، مطالعات جمعیتی گسترده در سراسر جهان نشان می دهد که این حساسیت در زنان بیشتر است. به عنوان مثال، مطالعات گسترده در چین نشان می‌دهد که زنان بیشترین واکنش فشار خون – بالا و پایین – را به تغییرات در میزان نمک در رژیم غذایی دارند. مطالعات بزرگ در افراد از ایالات متحده، فرانسه، اسپانیا و مکزیک نیز نشان می‌دهد که حساسیت به نمک به طور قابل توجهی در زنان شایع‌تر است. آنها خاطرنشان می کنند که افراد آفریقایی-آمریکایی اصالتاً شیوع کلی بالاتری را بدون توجه به جنسیتشان در 70 درصد دارند.

دو کروموزوم جنسی، XX که یک زن را می‌سازد و XY که به معنای مرد است، و همچنین هورمون‌های جنسی مانند استروژن، احتمالاً کلید گرایش زنان به این بیماری رایج هستند. ژنتیک، مانند تغییرات در گیرنده استروژن، احتمالاً نیز نقش دارد.

Belin de Chantemele می گوید، شواهد همچنین نشان می دهد که زنان بیشتر از مردان نمک را دوست دارند. مانند بسیاری از تفاوت‌های مرتبط با جنسیت، تمایل به نمک احتمالاً به نیاز فیزیولوژیکی به حفظ سدیم و مایعی که به دنبال سدیم است، مربوط می‌شود که برای حفظ زندگی دیگر در بارداری کافی است. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد هورمون مردانه تستوسترون اشتهای نمک را سرکوب می کند.

آنها می نویسند، مدل های موش هایی که به طور خود به خود به فشار خون حساس به نمک مبتلا می شوند، ممکن است برای مطالعات آینده این وضعیت در ماده ها بهتر از مدل های مسن تر مانند موش های صحرایی حساس به نمک دال باشد. بلین د شانتمله می‌گوید، زیرا آنچه که بسیاری در موش‌ها بارها و بارها نشان داده‌اند، آنچه را که در مورد ماده‌ها اتفاق می‌افتد بازتولید نمی‌کند.

او همچنین پیشنهاد می کند که همه ما از مصرف نمک خودداری کنیم. او خاطرنشان می کند: هیچ چیز بهتر از این نیست.