فناوری تصویربرداری نقشه‌های سه بعدی بی‌درنگ از انقباضات رحم در حین زایمان تولید می‌کند

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس فناوری تصویربرداری جدیدی را توسعه داده اند که می تواند نقشه های سه بعدی تولید کند که بزرگی و توزیع انقباضات رحم را در زمان واقعی و در سراسر سطح رحم در طول زایمان نشان می دهد. این فناوری با تکیه بر روش‌های تصویربرداری که مدت‌ها بر روی قلب مورد استفاده قرار می‌گرفت، می‌تواند انقباضات رحم را به صورت غیرتهاجمی و با جزئیات بسیار بیشتر از ابزارهای موجود در حال حاضر، که فقط وجود یا عدم وجود انقباض را نشان می‌دهند، تصویر کند.

این مطالعه بالینی که شامل 10 شرکت کننده در زایمان از طریق زایمان بود، در 14 مارس در مجله منتشر شد. ارتباطات طبیعت.

یونگ وانگ، نویسنده ارشد، استادیار مامایی و زنان، می‌گوید: «همه انواع بیماری‌های زنان و زایمان وجود دارند که با انقباضات رحم مرتبط هستند، اما ما راه‌های دقیقی برای اندازه‌گیری آن‌ها نداریم.» مهندسی برق و سیستم، رادیولوژی، و مهندسی زیست پزشکی. “با این فناوری جدید تصویربرداری، ما اساساً روش استاندارد اندازه گیری انقباضات زایمان – به نام توکودینامومتری – را از ردیابی یک بعدی به نقشه برداری چهار بعدی ارتقا می دهیم. این نوع اطلاعات می تواند به بهبود مراقبت از بیماران با حاملگی های پرخطر و شناسایی کمک کند. راه‌های پیشگیری از زایمان زودرس که در حدود 10 درصد از بارداری‌ها در سراسر جهان رخ می‌دهد.

در طول زایمان و زایمان، رحم منقبض می شود تا نیرویی را که جنین را بیرون می راند، فراهم کند و رویکرد جدید برای اندازه گیری این انقباضات، تصویربرداری الکترومیومتر (EMMI) نامیده می شود. برای مثال، چنین فناوری می‌تواند به شناسایی انواع انقباضات اولیه که منجر به زایمان زودرس می‌شود کمک کند و به محققان کمک کند تا راه‌هایی را برای کاهش یا توقف این انقباضات زودرس شناسایی کنند. ناهنجاری در انقباضات همچنین می تواند منجر به ایست زایمان شود که می تواند به زایمان سزارین (سزارین) نیاز داشته باشد. زایمان زودرس و سزارین می تواند خطر آسیب های هنگام تولد یا مرگ را برای والدین و نوزاد افزایش دهد. چنین آسیب هایی می تواند شامل ناتوانی های عصبی رشدی طولانی مدت برای کودک باشد.

محققان دریافتند که انقباضات رحمی نسبت به انقباضات قلبی که معمولاً با فناوری مشابه اندازه گیری می شوند، قابل پیش بینی و سازگاری کمتری دارند. حتی با همان بیمار، انقباضات متوالی زایمان ممکن است در ناحیه شروع و جهت پیشرفت متفاوت باشد. علاوه بر این، محققان دریافتند که هیچ ناحیه ثابتی از رحم وجود ندارد که انقباضات در آن شروع می‌شود، که نشان می‌دهد مکان‌های شروع یا ضربان‌ساز انقباضات رحمی مانند قلب از نظر آناتومیک ثابت نیستند. این ملاحظات ارزش بیشتری به فناوری تصویربرداری تیم می‌افزاید، زیرا می‌تواند تغییرات را از طریق انقباضات پیشرونده ردیابی کند.

این مطالعه شامل بیمارانی بود که برای اولین بار زایمان می کردند و برخی که قبلا زایمان کرده بودند. محققان دریافتند که بیمارانی که قبلا زایمان نکرده بودند، در مقایسه با بیمارانی که قبلا زایمان کرده بودند، انقباضات طولانی‌تری با تنوع بیشتری داشتند. این نشان دهنده اثر احتمالی حافظه رحم است. در کسانی که قبلا زایمان کرده‌اند، به نظر می‌رسد که رحم تجربه زایمان گذشته خود را به یاد می‌آورد و انقباضات مؤثرتر و سازنده‌تری دارد.

استفاده های بالقوه بالینی EMMI که وانگ پیشنهاد می کند عبارتند از:

• تشخیص انقباضات مولد و غیرمولد برای پیش بینی زایمان زودرس در بیماران مبتلا به انقباضات زودرس
• نظارت بر انقباضات زایمان در زمان واقعی برای بهینه سازی درمان دارویی و جلوگیری از عوارض زایمان مانند ایست زایمان.
• نظارت بر انقباضات رحم برای جلوگیری از خونریزی پس از زایمان.
• توسعه درمان غیردارویی ممکن مانند مداخلات الکتریکی خفیف برای عادی سازی الگوهای انقباض.
• بررسی شرایط مربوط به رحم خارج از بارداری، مانند قاعدگی دردناک و اندومتریوز.

گام بعدی تحقیقات وانگ اندازه گیری انقباضات طبیعی رحم است که به کشف اینکه آیا انقباض سازنده و منجر به تولد می شود یا خیر کمک می کند. سال گذشته، تیم او از مؤسسه ملی بهداشت (NIH) کمک مالی دریافت کرد تا اطلسی ایجاد کند که مشخص کند انقباضات در طول زایمان طبیعی چگونه است.

وانگ گفت: “هدف این کمک هزینه تصویربرداری از زایمان سالم در 300 بیمار است تا ما بدانیم که محدوده طبیعی برای اولین بار و برای بار دوم یا سوم به نظر می رسد.” “این یک اندازه گیری جدید است، بنابراین ما انباشت قبلی دانش نداریم. ابتدا باید یک اطلس پایه عادی تولید کنیم.”

در مناطق فقیر از منابع، این نوع تصویربرداری دقیق می تواند به ایمن تر کردن زایمان و زایمان کمک کند. برای دسترسی بیشتر به این فناوری، وانگ قصد دارد به جای اسکن‌های پرهزینه MRI، که در بسیاری از نقاط جهان به طور گسترده در دسترس نیست، از تصویربرداری اولتراسوند ارزان‌تر و قابل حمل‌تر استفاده کند. علاوه بر این، تیم Wang در حال تولید الکترودهای یکبار مصرف و فرستنده‌های بی‌سیم با همکاری نزدیک با همکاران دانشگاه واشنگتن، Chuan Wang، Ph.D.، استادیار مهندسی برق و سیستم‌ها هستند. و Shantanu Chakrabartty، Ph.D.، استاد Clifford W. Murphy در مهندسی برق و سیستم ها، با حمایت بنیاد بیل و ملیندا گیتس.

یونگ وانگ گفت: “ما می خواهیم یک سیستم EMMI کم هزینه ایجاد کنیم که می تواند در تنظیمات با منابع کم و متوسط ​​قابل اجرا باشد.” ما در تلاش هستیم تا با استفاده از الکترودهای چاپی، یکبار مصرف و یک فرستنده بی سیم، الکترودها را بسیار ارزان‌تر کنیم.»