سطح بالای کافئین خون ممکن است میزان چربی بدن و خطر دیابت نوع 2 را کاهش دهد

تحقیقات منتشر شده در مجله دسترسی آزاد نشان می دهد که سطح بالای کافئین خون ممکن است میزان چربی بدن فرد و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. BMJ Medicine.

به گفته محققان، با توجه به این یافته‌ها، نقش بالقوه نوشیدنی‌های کافئین‌دار بدون کالری برای کاهش خطر چاقی و دیابت نوع 2 احتمالا اکنون ارزش بررسی دارد.

تحقیقات منتشر شده قبلی نشان می دهد که نوشیدن 3 تا 5 فنجان قهوه در روز، منبع غنی کافئین، با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. یک فنجان قهوه به طور متوسط ​​حدود 70 تا 150 میلی گرم کافئین دارد.

محققان خاطرنشان می کنند، اما بیشتر تحقیقات منتشر شده تا به امروز مربوط به مطالعات مشاهده ای بوده است که به دلیل سایر عوامل بالقوه تأثیرگذار دخیل، نمی توانند به طور قابل اعتمادی اثرات علی را تعیین کنند. علاوه بر این، جدا کردن اثرات خاص کافئین از سایر ترکیبات موجود در نوشیدنی ها و غذاهای کافئین دار دشوار است.

برای غلبه بر این مسائل، محققان از تصادفی‌سازی مندلی استفاده کردند تا بفهمند سطوح بالای کافئین خون چه تأثیری بر چربی بدن و خطرات طولانی‌مدت دیابت نوع 2 و بیماری‌های عمده قلبی عروقی – بیماری عروق کرونر، سکته مغزی، نارسایی قلبی، و قلب نامنظم دارد. ریتم (فیبریلاسیون دهلیزی).

تصادفی سازی مندلی تکنیکی است که از انواع ژنتیکی به عنوان نماینده یک عامل خطر خاص – در این مورد سطح کافئین خون – برای به دست آوردن شواهد ژنتیکی در حمایت از یک نتیجه خاص – در این مطالعه، وزن (BMI) و خطر دیابت نوع 2 استفاده می کند.

محققان نقش دو گونه ژنتیکی مشترک ژن‌های CYP1A2 و AHR را در نزدیک به 10000 نفر از اجداد عمدتا اروپایی که در 6 مطالعه طولانی‌مدت شرکت داشتند، بررسی کردند. ژن های CYP1A2 و AHR با سرعت متابولیسم کافئین در بدن مرتبط هستند.

افرادی که دارای انواع ژنتیکی مرتبط با متابولیسم کندتر کافئین هستند – به طور متوسط ​​- قهوه کمتری می نوشند، اما سطوح کافئین بیشتری در خونشان نسبت به افرادی که به سرعت آن را متابولیزه می کنند تا به سطوح مورد نیاز برای اثرات محرک آن برسند یا حفظ کنند، دارند.

نتایج آنالیز نشان داد که سطوح کافئین خون بالاتر از نظر ژنتیکی با وزن (BMI) و چربی بدن کمتر مرتبط است. سطوح بالای کافئین خون که از نظر ژنتیکی پیش بینی شده بود نیز با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط بود.

سپس محققان از تصادفی‌سازی مندلی استفاده کردند تا میزان تأثیر کافئین بر خطر دیابت نوع 2 عمدتاً به دلیل کاهش وزن همزمان باشد.

نتایج نشان داد که کاهش وزن تقریباً نیمی (43 درصد) از تأثیر کافئین بر خطر دیابت نوع 2 را به همراه داشت.

هیچ ارتباط قوی بین سطوح کافئین خون پیش‌بینی‌شده ژنتیکی و خطر هر یک از پیامدهای بیماری قلبی عروقی مورد مطالعه مشاهده نشد.

محققان محدودیت‌های مختلفی را برای یافته‌های خود تأیید می‌کنند، از جمله استفاده از تنها دو نوع ژنتیکی، و شامل تنها افرادی از اجداد اروپایی.

اما کافئین برای افزایش متابولیسم، افزایش چربی سوزی و کاهش اشتها شناخته شده است. و تخمین زده شده است که مصرف روزانه 100 میلی گرم باعث افزایش مصرف انرژی تا حدود 100 کالری در روز می شود که در نتیجه می تواند خطر ابتلا به چاقی را کاهش دهد.

محققان می نویسند: «یافته تصادفی سازی مندلی ما نشان می دهد که کافئین ممکن است، حداقل تا حدی، ارتباط معکوس بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را توضیح دهد.

آنها نتیجه گیری می کنند: “کارآزمایی های تصادفی کنترل شده برای ارزیابی اینکه آیا نوشیدنی های حاوی کافئین بدون کالری ممکن است نقشی در کاهش خطر چاقی و دیابت نوع 2 داشته باشند، ضروری است.”