تفنگ سیگار کشیدن در بیماری های قلبی عروقی

بیماری های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. اگرچه ایجاد این اختلالات معمولاً با عوامل سبک زندگی مانند چاقی مرتبط است، شواهد فزاینده نشان می‌دهد که رویدادهای خیلی زودتر در زندگی فرد نیز می‌تواند نقش داشته باشد. در مقاله اخیر منتشر شده در BMC Medicineتیمی به سرپرستی محققان دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو (TMDU) بررسی کردند که چگونه وزن کم هنگام تولد و محدودیت رشد جنین ممکن است ناشی از داشتن انواع خاصی از ژن‌های مرتبط با فشار خون توسط مادر باشد. جالب اینجاست که این عواقب با وجود نداشتن فشار خون مادر در دوران بارداری ممکن است رخ دهد.

عوامل ژنتیکی از سوی مادر می‌توانند از طریق انتقال مستقیم برخی آلل‌ها بر فرزندش تأثیر بگذارند، اما می‌توانند به‌طور غیرمستقیم از طریق محیط داخل رحمی نیز این کار را انجام دهند. مطالعاتی که به بررسی چنین پدیده‌هایی می‌پردازند اخیراً نشان داده‌اند که زنانی که دارای ژن‌های مرتبط با خطر فشار خون هستند، احتمال بیشتری دارد که بچه‌هایی با وزن کم هنگام تولد به دنیا بیاورند. بنابراین محققان و پزشکان تصور کردند که مادرانی که فشار خون سیستولیک بالاتری دارند، نوزادان وزن کمتری خواهند داشت. با این حال، چنین ارتباطی مشاهده نشد. این امر باعث شد تا گروه TMDU بر این باور باشند که محیط داخل رحمی در این مورد نقش بیشتری دارد. آنها فرض کردند که همه این مشاهدات ناشی از اثرات روی جفت است.

نوریکو ساتو، دانشیار دپارتمان اپیدمیولوژی مولکولی، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، می‌گوید: «ما روی جفت تمرکز کردیم زیرا یک اندام بسیار عروقی است. وزن جفت نیز اغلب با وزن هنگام تولد مرتبط است. “مطالعات ارتباط گسترده ژنوم نشان داده است که بسیاری از ژن های مرتبط با فشار خون در توسعه و عملکرد سیستم عروقی نقش دارند.”

محققان رشد جنین را در گروهی از افراد ژاپنی بررسی کردند. آنها از خطر ژنتیکی فرد برای ابتلا به فشار خون بالا در طول زندگی استفاده کردند که به آن نمره خطر چند ژنی گفته می شود تا بررسی کنند که چگونه نمره ژنتیکی مادر بر وزن جفت و وزن هنگام تولد تأثیر می گذارد. سپس نقش میانجی جفت در رابطه با تأثیر بر وزن هنگام تولد به طور رسمی با روشی به نام تحلیل واسطه‌ای علّی تأیید شد.

نائویوکی میاساکا، نویسنده ارشد، پروفسور طب جامع تولید مثل توضیح می‌دهد: «ما همچنین بر روی انواع ژنتیکی ژن‌های فشار خون مرتبط با عروق تمرکز کردیم تا ببینیم آیا تأثیر بر وزن هنگام تولد می‌تواند در نهایت از طریق تأثیر بر رشد جفت باشد یا خیر». “نزدیک به 100٪ از تاثیر امتیاز ژنتیکی “مرتبط با عروق” بر وزن هنگام تولد در واقع با واسطه وزن جفت بود.”

این تیم همچنین یک ارتباط معکوس بین امتیاز خطر ژنتیکی فشار خون سیستولیک مادر و سرعت رشد جنین در پایان بارداری، به ویژه در حدود هفته 36 بارداری پیدا کردند.

ساتو توضیح می‌دهد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ژن‌های مرتبط با فشار خون مادر با تأثیرگذاری بر رشد جفت، با کاهش نامطلوب رشد جنین مرتبط هستند». “محیط داخل رحمی ساخته شده توسط عروق جفتی عامل اصلی در اینجا به جای فشار خون مادر در زمان بارداری است.”

این مطالعه شواهد قوی ارائه می دهد که ژن های مادری که با خطر فشار خون بالا مرتبط هستند می توانند به طور غیرمستقیم بر رشد جنین تأثیر بگذارند و از طریق تأثیرات روی جفت تأثیرات طولانی مدتی بر روی کودک ایجاد کنند. محدودیت رشد جنین در اواخر بارداری در بیش از چند درصد از بارداری ها اتفاق می افتد و عمدتاً علت ناشناخته و پیش بینی آن دشوار است. با این حال، ترکیب اطلاعات خطر ژنتیکی مادر در عمل بالینی می‌تواند غربالگری و مدیریت پری ناتال را برای سلامت مادر-کودک بهبود بخشد. علاوه بر این، نتایج به توسعه اهداف درمانی جدید برای درمان و پیشگیری از فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی کمک می کند. این نتایج شگفت‌انگیز هستند، زیرا داده‌هایی را ارائه می‌دهند که می‌تواند به جلوگیری از پیشرفت بیماری چندین دهه قبل از شروع احتمالی کمک کند.

ارائه شده توسط دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو