کالری اضافی در طول رشد ممکن است مغز را تغییر دهد و باعث پرخوری بزرگسالان شود

بر اساس مطالعه راتگرز، افرادی که مادرانشان در دوران بارداری و شیردهی دارای اضافه وزن هستند، ممکن است در بزرگسالی چاق شوند، زیرا تغذیه زودهنگام باعث می شود مغزهای در حال رشد به دنبال غذای ناسالم بخواهند. متابولیسم مولکولی.

محققان Rutgers با آزمایشی که با اجازه دادن به برخی از موش‌ها با استفاده از غذای نامحدود پرچرب در دوران بارداری و شیردهی چاق می‌شوند، در حالی که دیگران را با غذاهای سالم بی‌حدود لاغر نگه می‌دارند، این ارتباط را از مادر به فرزند در موش‌ها ردیابی کردند. آنها دریافتند که موش هایی که از مادران چاق متولد می شوند در بزرگسالی با غذای نامحدود سالم لاغر می شوند، اما در مقایسه با موش هایی که از مادران لاغر به دنیا آمده اند، وقتی به غذای ناسالم دسترسی پیدا می کنند، پرخوری می کنند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که در حالی که افرادی که مادرانشان در دوران بارداری و شیردهی دارای اضافه وزن بوده‌اند، ممکن است در تعدیل مصرف خوراکی‌های خود دچار مشکل شوند، می‌توانند با خیال راحت از غذاهای سالم استفاده کنند.

این مطالعه همچنین ممکن است به توسعه داروهای تغییر دهنده مغز کمک کند که میل به غذای ناسالم را کاهش می دهد.

مارک روسی، استاد دانشگاه گفت: “افراد متولد شده از مادران دارای اضافه وزن یا چاق در بزرگسالی نسبت به افرادی که از مادران لاغرتر به دنیا می آیند وزن بیشتری دارند، و آزمایش هایی مانند این نشان می دهد که این توضیح فراتر از عوامل محیطی مانند یادگیری عادات غذایی ناسالم در دوران کودکی است.” روانپزشکی در دانشکده پزشکی راتگرز رابرت وود جانسون و نویسنده ارشد این مطالعه.

به نظر می رسد که تغذیه بیش از حد در دوران بارداری و شیردهی مغز کودکان در حال رشد و احتمالاً نسل های آینده را دوباره سیم کشی می کند.

در این آزمایش، محققان غذای پرچرب را به سه موش خواهر و غذای سالم را به سه خواهر دیگرشان دادند. هنگامی که شیردهی کامل شد، محققان توجه خود را به نزدیک به 50 توله سگ معطوف کردند که به طور پیش‌بینی‌شده بسته به رژیم غذایی مادرشان، وزن‌های سنگین‌تر یا سبک‌تر را شروع کردند.

پس از اینکه همه توله ها چندین هفته غذای سالم نامحدود دریافت کردند، وزن آنها (در سطوح سالم) همگرا شد، اما زمانی که محققان به آنها اجازه دسترسی دائمی به رژیم غذایی پرچرب را دادند، دوباره از هم جدا شدند. همه موش ها پرخوری می کنند، اما فرزندان مادران دارای اضافه وزن به طور قابل توجهی بیش از بقیه پرخوری می کنند.

تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که رفتارهای متفاوت احتمالاً از اتصالات متفاوت بین دو قسمت مغز – هیپوتالاموس و آمیگدال – ناشی می شود که به دلیل تغذیه متفاوت مادر در دوران بارداری و شیردهی به وجود آمده است.

این مطالعه پیامدهای متفاوتی برای افرادی که از مادران دارای اضافه وزن متولد شده اند و با وزن خود دست و پنجه نرم می کنند، دارد. از یک طرف، احتمال لاغر ماندن در حین خوردن غذای سالم را تا سیر سیری و پرهیز کامل از مواد زائد نشان می دهد. از سوی دیگر، نشان می دهد که تلاش برای خوردن مقادیر متوسط ​​از غذاهای ناسالم ممکن است باعث مصرف بیش از حد و چاقی شود.

با نگاه به آینده، یافته های این مطالعه در مورد اختلال در مدارهای مغزی در دو گروه موش ممکن است به ایجاد داروهایی کمک کند که میل بیش از حد به مصرف غذاهای ناسالم را مسدود می کند.

روسی گفت: “هنوز کار بیشتری برای انجام دادن وجود دارد، زیرا ما هنوز به طور کامل نمی دانیم که این تغییرات چگونه اتفاق می افتد، حتی در موش ها.” اما هر آزمایش کمی بیشتر به ما می‌گوید، و هر نکته‌ای که در مورد فرآیندهایی که باعث پرخوری می‌شوند، می‌آموزیم ممکن است راهبردی را برای درمان‌های بالقوه آشکار کند.»