مطالعه نشان می دهد رژیم غذایی و برنامه های ورزشی به تنهایی با چاقی دوران کودکی مقابله نمی کند

بر اساس یک مطالعه جدید که برای اولین بار مسیرهای پیچیده ای را که منجر به چاقی در دوران کودکی می شود، ترسیم می کند، تمرکز بر راه حل های فوری مانند رژیم غذایی و برنامه های ورزشی به تنهایی نمی تواند موج چاقی دوران کودکی را مهار کند.

این مطالعه که توسط مرکز چارلز پرکینز دانشگاه سیدنی هماهنگ شده است، نشان می‌دهد کودکانی که والدینشان دبیرستان را به پایان نرسانده‌اند و با آسیب‌های اجتماعی زندگی می‌کنند، در اواسط نوجوانی بیشتر در معرض ابتلا به اضافه وزن یا چاقی قرار دارند. اتمام دبیرستان یک شاخص قوی از وضعیت اجتماعی-اقتصادی است.

این عوامل بر روی رمپ‌هایی بودند که به سمت پایین جریان می‌یافتند تا بر شاخص توده بدنی (BMI) والدین تأثیر بگذارند، و به نوبه خود تأثیرات فوری سبک زندگی (رژیم غذایی، زمان کم تحرکی) را بر خطر ابتلای کودک به چاقی می‌گذارند.

پروفسور لوئیز باور، متخصص اطفال از دانشگاه سیدنی، گفت: این تحقیق توضیح می دهد که چرا اکثر سیاست های فعلی بهداشت عمومی برای جلوگیری از چاقی کودکان موفقیت محدودی داشته اند.

پروفسور باور، یکی از نویسندگان مرکز چارلز پرکینز دانشگاه، گفت: “ما تمایل داریم که علل اصلی چاقی کودکان را نادیده بگیریم که شامل آسیب های اجتماعی است، و البته، این چیزی نیست که والدین یا فرزندان خودشان انتخاب کنند.”

“در حالی که تغذیه سالم و مداخلات فعالیت مهم هستند، راه حل ها فقط در حوزه دپارتمان های بهداشتی نیستند. اگر می خواهیم مسیر فعلی استرالیا را تغییر دهیم، باید شاهد همکاری بسیاری از ادارات دولتی برای بررسی چگونگی ایجاد تغییرات ساختاری برای کاهش نابرابری اجتماعی باشیم. ”

از دیگر یافته‌های جالب این تحقیق می‌توان به نحوه عملکرد عوامل مختلف چاقی در مراحل مختلف زندگی، به‌ویژه تأثیر فعالیت اوقات فراغت پس از هشت سالگی اشاره کرد.

همچنین تأثیرات متفاوتی بر نحوه گذراندن و تأثیرگذاری اوقات فراغت برای پسران در مقابل دختران وجود دارد. برای پسران، بازی های الکترونیکی بیشتر منجر به زمان آزاد کمتری می شود. برای دختران، کیفیت خواب بهتر منجر به زمان خواب طولانی تر و زمان آزاد فعال تر می شود.

چاقی در کودکان

چاقی دوران کودکی زمانی رخ می دهد که کودک نسبت به سن و قد خود به میزان قابل توجهی اضافه وزن داشته باشد. این می تواند منجر به خطر بیشتر بیماری های قلبی عروقی، مقاومت به انسولین، اثرات روانی و حتی مرگ زودرس شود.

در استرالیا، از هر 4 کودک و نوجوان مدرسه‌ای، 1 نفر دچار اضافه وزن یا چاقی می‌شود و از هر 12 کودک، 1 نفر به چاقی مبتلا می‌شود. این بیماری در کسانی که در مناطق منطقه ای و دورافتاده زندگی می کنند، کسانی که از مناطق اقتصادی-اجتماعی پایین تر زندگی می کنند، آنهایی که از خانواده های تک والدی هستند و افراد دارای معلولیت بیشتر شایع است.

مطالعه چگونه انجام شد؟

این مطالعه، منتشر شده در BMC Medicine امروز، از داده‌های «بزرگ شدن در استرالیا: مطالعه طولی کودکان استرالیایی»، نمونه‌ای نماینده ملی از بیش از 10000 کودک استرالیایی استفاده کرد.

تیمی متشکل از دانشمندان و پزشکان برجسته – که زمینه‌های علم داده، زیست‌شناسی، اطفال و بهداشت عمومی را گرد هم می‌آورند – نزدیک به دو سال را با استفاده از مدل‌سازی آماری پیشرفته (مدل‌سازی شبکه بیزی) و تجزیه و تحلیل آگاهانه برای باز کردن یک پیچیده سپری کردند. شبکه ای از رمپ ها و عوامل علّی، که بسیاری از آنها با هم تأثیر می گذارند.

پروفسور سالی کریپس، نویسنده ارشد از دانشگاه فناوری سیدنی، گفت که دانش به دست آمده از این مطالعه برای سیاست گذاران در حال حرکت به سمت جلو حیاتی است و بدون این مجموعه مهارت های متنوع نمی توان به آن دست یافت.

“این یک تحقیق واقعا چند رشته ای است. داده ها به تنهایی هرگز برای کشف مجموعه پیچیده عوامل متقابل که منجر به چاقی کودکان می شود کافی نیست. اما با ترکیب مهارت های ریاضیدانان و دانشمندان رایانه با متخصصان چاقی و تغذیه توانسته ایم پیش بینی کنیم. کریپس، مدیر فناوری مؤسسه فناوری انسانی، گفت: و مدل‌سازی آنچه قبلاً هرگز به وضوح بیان نشده است – نشان دادن تأثیر متقابل پیچیده بین چندین عامل بالادستی، پایین‌دستی و علت و معلولی، و چگونگی انجام این عوامل در طول زمان برای کودکان و خانواده‌ها.

نویسنده اصلی و آمارگیر وانچوانگ ژو، همچنین از دانشگاه فناوری سیدنی و یکی از شعبه‌های مرکز چارلز پرکینز، گفت: «طبق اطلاعات ما، این اولین بار است که کسی از مدل‌سازی شبکه آماری پیشرفته برای تجزیه و تحلیل عوامل پیچیده‌ای که منجر به چاقی کودکان می‌شود استفاده می‌کند. تصویر بسیار کامل تری در اختیار ما قرار می دهد.”