آلودگی هوا با واکنش کمتر واکسن کووید-19 مرتبط است

بر اساس مطالعه‌ای که توسط مؤسسه بهداشت جهانی بارسلون (ISGlobal) با همکاری مؤسسه تحقیقاتی Trias i Pujol آلمان (IGTP) انجام شد، افرادی که قبل از همه‌گیری در معرض سطوح بالاتری از آلودگی هوا قرار داشتند، پاسخ آنتی‌بادی کمتری به واکسن‌های COVID-19 داشتند. . به ویژه، قرار گرفتن در معرض ذرات ریز (PM_2.5دی اکسید نیتروژن (NO₂) و کربن خالی (BC) با کاهش حدود 10 درصدی پاسخ آنتی بادی IgM و IgG در افراد بدون عفونت قبلی همراه بود.

یافته ها، منتشر شده در چشم انداز بهداشت محیط، شواهد بیشتری در مورد اثرات نامطلوب آلودگی هوا بر سیستم ایمنی ارائه کنید.

آلودگی هوا با پیامدهای نامطلوب سلامتی از جمله سرطان ریه، بیماری های قلبی عروقی و تنفسی و دیابت مرتبط است. اخیرا، محقق ISGlobal، Manolis Kogevinas و تیمش ارتباطی بین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا قبل از همه‌گیری و خطر بالاتر ابتلا به COVID-19 شدید نشان دادند.

کوگویناس می گوید: نشان داده شده است که آلاینده های هوا بر پاسخ های ایمنی تأثیر می گذارند، بنابراین در این مطالعه می خواستیم تعیین کنیم که آیا آلودگی هوا بر پاسخ آنتی بادی به واکسن های کووید-19 نیز تأثیر می گذارد یا خیر. پاسخ، به طور خلاصه، بله است.

پاسخ های آنتی بادی: کندتر و کمتر

کوگویناس و همکارانش داده‌های 927 شرکت‌کننده از گروه GCAT Genomes for Life (در سنین 40 تا 65 سال) را تجزیه و تحلیل کردند که در تابستان 2020 (درست پس از اولین قرنطینه) و در بهار 2021 به پرسش‌نامه‌ها پاسخ دادند و نمونه خون دادند. پس از شروع واکسیناسیون COVID-19). همه یک یا دو دوز از واکسن‌های اصلی کووید-19 را دریافت کرده بودند (ساخته شده توسط AstraZeneca، Pfizer یا Moderna).

تیم تحقیقاتی آنتی‌بادی‌های IgM، IgG و IgA را نسبت به پنج آنتی‌ژن ویروسی (سه مورد از آنها روی پروتئین Spike موجود در واکسن) اندازه‌گیری کردند. قرار گرفتن در معرض ذرات ریز (PM_2.5، کربن سیاه (BC)، دی اکسید نیتروژن (NO₂) و ازن (O₃) برای هر شرکت کننده بر اساس آدرس او قبل از همه گیری تخمین زده شد.

رافائل د سید، یکی از نویسندگان این مطالعه و GCAT|Genomes می‌گوید: «همکاری همه داوطلبان در گروه GCAT با بیش از ده سال داده، به ما این امکان را می‌دهد تا سطح قرار گرفتن در معرض محیطی همه شرکت‌کنندگان را به‌طور قابل اعتمادی تخمین بزنیم». مدیر پروژه برای زندگی (IGTP).

نتایج نشان می دهد که در افراد غیر آلوده، مواجهه قبل از همه گیری با PM_2.5، نه₂ و BC با کاهش 5 تا 10 درصدی آنتی بادی های سنبله ناشی از واکسن همراه بود. کاهش آنتی‌بادی‌ها هم برای پاسخ‌های اولیه IgM و هم برای پاسخ‌های دیررس اندازه‌گیری شده با IgG نشان داده شد. پاسخ IgG بعد از اولین دوز در شرکت‌کنندگانی که در معرض سطوح بالاتر آلودگی هوا قرار گرفتند، بعداً به اوج خود رسید و سطوح پایین‌تر IgG تا چند ماه پس از واکسیناسیون ادامه داشت. نتایج برای سه واکسن مشابه بود.

کارلوتا دوبانو، نویسنده ارشد این مطالعه، همراه با کاترین تون توضیح می‌دهد: «آلودگی هوا می‌تواند باعث التهاب مزمن شود، که با تأثیر منفی بر کارایی واکسن همراه است. او می افزاید: «یافته های ما با شواهدی مطابقت دارد که آلاینده های آلی پایدار پاسخ واکسن را در کودکان کاهش می دهند.

این واقعیت که عفونت‌های قبلی منجر به پاسخ‌های واکسن بالاتر می‌شود، می‌تواند توضیح دهد که چرا اثر آلاینده‌ها تنها در افرادی بدون عفونت قبلی مشاهده شده است. با این حال، نویسندگان هشدار می دهند که نقش قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی هوا بر ایمنی هیبریدی (عفونت به علاوه واکسیناسیون) مستحق بررسی بیشتر است.

این مطالعه به این موضوع توجه نکرد که آیا کاهش پاسخ های آنتی بادی منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت های جدید و شدت آنها می شود یا خیر. تون می‌گوید: «با این حال، یافته‌های ما به شواهد فزاینده‌ای در مورد اثرات نامطلوب آلودگی هوا حتی در سطوح نسبتاً پایین مشاهده شده در اروپای غربی اضافه می‌کند. آنها همچنین خواستار محدودیت‌های شدیدتر آلودگی هوا، همانطور که توسط WHO توصیه می‌شود، هستند.»

این مطالعه بخشی از COVICAT (کوهورت کووید در کاتالونیا) است، یک پروژه بین‌سازمانی مشترک توسط ISGlobal و IGTP برای ارزیابی تأثیر سلامتی بیماری همه‌گیر COVID-19 بر جمعیت کاتالونیا، که اکنون در سومین نسخه بعدی خود است.