تغییر گوشت و شیر برای کپی های گیاهی باعث از بین رفتن مواد مغذی حیاتی می شود

کاهش تغییرات آب و هوایی یک چالش کلیدی زمان ما است. یکی از راه‌هایی که بسیاری از مردم برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود تلاش می‌کنند این است که کمتر غذای حیوانی مانند گوشت و لبنیات بخورند و در عوض بیشتر غذاهای گیاهی بخورند.

اما به جای انتقال به رژیم‌های غذایی سرشار از غلات درشت، حبوبات، میوه‌ها، سبزیجات، آجیل و دانه‌ها، مردم معمولاً شیر لبنیات را با «شیر» گیاهی و گوشت حیوانی را با «گوشت گیاهی» عوض می‌کنند.

در حدود یک دهه گذشته، رشد فوق‌العاده‌ای در محدوده و فروش «شیر» و «گوشت» گیاهی در استرالیا و بین‌المللی مشاهده شده است و پیش‌بینی می‌شود این روند ادامه یابد.

“گوشت” و “شیر” گیاهی از نظر ظاهری و عملکرد مشابه گوشت های اصلی حیوانی هستند، بنابراین جایگزینی آسان و راحت است. اکثر مصرف کنندگان “شیر” و “گوشت” گیاهی را سالم می دانند.

بنابراین، وقتی این تعویض های ساده انجام شود، چه اتفاقی برای دریافت مواد مغذی ما می افتد؟

شیر “شیر” نیست و گوشت “گوشت” نیست

متأسفانه، پیچیده است.

به عنوان مثال، “شیر” و “گوشت” گیاهی از نظر تغذیه ای معادل نسخه های حیوانی نیستند. علاوه بر این، غذاهای گیاهی که شبیه به هر یک به نظر می رسند، اغلب در مورد ترکیبات تغذیه ای متفاوت هستند.

به عنوان مثال، ترکیب تغذیه‌ای شیرهای گیاهی با توجه به ماده اصلی (مانند بادام، جو، برنج یا سویا)، و همچنین بر اساس نوع و سطح غنی‌سازی (مواد مغذی اضافه شده مانند کلسیم) و شیرین‌کننده‌ها متفاوت است. .

علاوه بر این، بیشتر غذاها حاوی مواد مغذی بسیار بیشتری نسبت به آنچه در برچسب آنها ذکر شده است، هستند، بنابراین ارزیابی پیامدهای کامل انتخاب های ما می تواند دشوار باشد.

برای دریافت تصویر کامل‌تر، به پایگاه‌داده ترکیب مواد غذایی منتشر شده توسط Food Standards Australia نیوزلند نگاه کردیم که شامل 53 ماده مغذی در بین 5740 غذا و نوشیدنی است.

مطالعه اخیر ما که در مجله منتشر شده است مواد مغذی، از یک شبیه‌سازی کامپیوتری به نام مدل‌سازی رژیم غذایی برای ارزیابی پیامدهای احتمالی تغذیه‌ای استرالیایی‌ها که محصولات حیوانی را با کپی‌های گیاهی مبادله می‌کنند، استفاده کرد.

ما سناریویی را مدل‌سازی کردیم که در آن جمعیت استرالیا به طور متوسط ​​تقریباً 2.5 وعده غذایی در هفته از گوشت حیوانی (گوشت گاو، مرغ و سوسیس) را با گوشت گیاهی و تقریباً یک لیتر شیر لبنی را با شیرهای گیاهی تعویض می‌کردند. (سویا، بادام، جو و برنج).

ما بر روی مواد مغذی اصلی تمرکز کردیم که این محصولات با منبع حیوانی “به راحتی قابل تعویض” در رژیم کلی ما نقش دارند و از طیف کاملی از مواد مغذی از پایگاه داده ملی ترکیبات غذایی ما استفاده می کنند و نه فقط موارد ذکر شده در برچسب های مواد غذایی.

مدل‌سازی ما نشان می‌دهد که تأثیر احتمالی تغییر از ماده‌ی مغذی به ماده‌ی مغذی دیگر متفاوت است—دریافت آهن 15 درصد افزایش می‌یابد و متأسفانه مصرف سدیم تا 7 درصد افزایش می‌یابد، اما بیشتر مواد مغذی دیگر کاهش می‌یابد.

نگران کننده ترین کاهش پیش بینی شده در دریافت ویتامین B12 (19٪)، ید (14٪)، اسید چرب امگا 3 با زنجیره بلند (8٪) و روی (7٪) بود. این مواد مغذی مهم هستند.

بدن و مغز سالم

ید جزء ضروری هورمون های تیروئید است و برای رشد مغز حیاتی است. ویتامین B12 برای مسیرهای عصبی و عملکرد طبیعی خون مهم است. روی یکی از اجزای مهم بسیاری از آنزیم های مورد نیاز برای حفظ سلامت ما است. و امگا 3 فواید سلامتی در طول زندگی دارد، از رشد جنین گرفته تا سالم نگه داشتن قلب و مغز با افزایش سن.

در حال حاضر، بسیاری از ما به اندازه کافی از این مواد مغذی دریافت نمی‌کنیم، و کاهشی که با یک حرکت ساده و مشابه از غذاهای حیوانی به غذاهای گیاهی مدل‌سازی کردیم، احتمالاً این نارسایی‌های رژیمی را بدتر می‌کند.

به عنوان مثال، سازمان بهداشت جهانی جمعیت استرالیا را به عنوان کمبود ید خفیف طبقه بندی کرده است و زنان در معرض خطر مداوم کمبود ید در دوران بارداری هستند.

شیر منبع مهمی از ید در استرالیا است، اما بدون غنی سازی، شیر گیاهی دارای ید بسیار کمی است. در نتیجه، در بریتانیا حدود 20 درصد از شیرهای گیاهی غنی شده با ید هستند، اما در استرالیا، تنها 1 درصد از شیرهای گیاهی که در سوپرمارکت ها فروخته می شوند حاوی ید هستند.

ویتامین B12 هم در گوشت و هم در لبنیات وجود دارد و بین 5 تا 8 درصد از زنان 14 ساله و بالاتر به اندازه کافی دریافت نمی کنند. تغییر به نسخه های گیاهی احتمالاً این نارسایی غذایی را تشدید می کند.

تقریباً از هر سه مرد جوان یک نفر و از هر سه مرد مسن دو نفر در رژیم غذایی خود روی کافی ندارند. و تغییر به نسخه‌های گیاهی یک مشکل دوگانه دارد. گوشت حاوی مواد شیمیایی است که جذب روی را افزایش می دهد در حالی که گیاهان اغلب حاوی عواملی هستند که جذب روی را کاهش می دهند.

بنابراین، ایجاد سوئیچ نه تنها منجر به کاهش مصرف روی می شود، بلکه روی تهیه شده توسط “گوشت” و “شیر” گیاهی احتمالا کمتر در دسترس بدن قرار می گیرد.

تقریباً 80 درصد از بزرگسالان استرالیایی کمتر از میزان توصیه شده اسیدهای چرب امگا 3 با زنجیره بلند مصرف می کنند. گوشت استرالیایی، به خصوص اگر با علف تغذیه شود، منبع مفیدی از اسیدهای چرب امگا 3 با زنجیره بلند است، به ویژه برای افرادی که ماهی کم مصرف می کنند یا اصلا ماهی مصرف نمی کنند.

“گوشت” گیاهی تمایل دارد اسیدهای چرب امگا 3 با زنجیره بلند کمی داشته باشد یا اصلا وجود نداشته باشد.

درک یک رژیم غذایی سازگار با محیط زیست

در حالی که توصیه های غذایی ما را تشویق می کند که گوشت و لبنیات کمتری بخوریم و غلات درشت، حبوبات، میوه ها، سبزیجات، آجیل و دانه ها بیشتر بخوریم، بازاریابی هوشمندانه و راحتی آشنایی به این معناست که گوشت و شیر اغلب با کپی های گیاهی جایگزین می شوند.

زمان آن فرا رسیده است که قوانینی را برای تقویت «گوشت» و «شیر» گیاهی با مواد مغذی که در غیر این صورت ممکن است در رژیم غذایی ما وجود نداشته باشند، بررسی کنیم. این ممکن است به کسانی که در حال گذار به رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه هستند کمک کند تا مصرف مواد مغذی کافی را حفظ کنند.

ما همچنین باید در نظر بگیریم که چگونه “گوشت” گیاهی و “شیر” گیاهی به بهترین وجه در راهنمای انتخاب غذای ملی استرالیا، راهنمای استرالیا برای تغذیه سالم، قرار می گیرند.

در حال حاضر، محتوای کلسیم عامل تعیین کننده اصلی برای گنجاندن شیرهای گیاهی در گروه غذایی مشابه شیر لبنیات است – آیا باید به مواد مغذی مانند ویتامین B12 و ید نیز توجه کنیم؟

“تحرکات سبز”، اقدامات سیاستی و پیام های بهداشت عمومی برای تشویق گذار به یک رژیم غذایی پایدارتر از نظر زیست محیطی حیاتی هستند. اما ما همچنین باید مصرف مواد مغذی را هنگام ایجاد آنها در نظر بگیریم، به ویژه برای جوانان، سالمندان و زنان در سنین باروری.