هزاران ویروس ناشناخته کشف شده در مدفوع نوزاد – چرا این لزوما چیز بدی نیست

یک تیم بین المللی از دانشمندان که پنج سال را صرف مطالعه مدفوع 647 نوزاد دانمارکی کردند، به چیزی شگفت انگیز دست یافتند. نمونه های پوشک حاوی 10000 گونه ویروس بود که ده برابر تعداد گونه های باکتریایی در همان کودکان بود. بسیاری از ویروس ها قبلا هرگز شرح داده نشده بودند.

این ممکن است بسیاری از خوانندگان را نگران کند. ویروس ها دقیقاً در سال های اخیر شهرت خوبی نداشته اند. اما چیزی که بسیاری از مردم متوجه نمی شوند این است که اکثریت قریب به اتفاق ویروس ها افراد را بیمار نمی کنند و به هیچ وجه انسان یا حیوانات را آلوده نمی کنند.

ویروس هایی که من به آنها اشاره می کنم باکتریوفاژها هستند. آنها منحصراً باکتری ها را آلوده می کنند و بخش بزرگی از میکروبیوم انسان را تشکیل می دهند. این باکتریوفاژها هستند که محققان به وفور در مدفوع نوزاد یافتند. در واقع، حدود 90 درصد از ویروس‌هایی که در پوشک نوزادان دانمارکی یافت می‌شوند، این باکتری‌ها هستند.

میکروبیوم روده انسان مجموعه پیچیده ای از میکروارگانیسم ها از جمله باکتری ها، باستانی ها، یوکاریوت های میکروبی و ویروس ها است. جزء ویروسی میکروبیوم روده یا ویروم عمدتاً از باکتریوفاژها تشکیل شده است که به حفظ یک میکروبیوم سالم و متنوع کمک می کنند.

نقشه اطلس

محققان این جدید میکروبیولوژی طبیعت مطالعه – یک تیم مشترک از دانمارک، کانادا و فرانسه – بررسی کرد که چه تعداد از این 10000 ویروس جدید هستند و چگونه می توان همه این تنوع ویروسی جدید را به شکل قابل دسترس توصیف کرد.

قرار دادن همه آنها در یک میز بزرگ خواندن نسبتاً خسته کننده خواهد بود. در عوض، آنها «اطلس تنوع ویروس DNA روده نوزاد» را ایجاد کردند، جایی که ویروس‌ها را در خانواده‌های ویروسی جدید و ترتیب‌هایی بر اساس شباهت ژنوم‌ها به یکدیگر دسته‌بندی کردند. آنها 248 خانواده را پیدا کردند که تنها 16 خانواده قبلاً شناخته شده بودند.

محققان 232 خانواده ویروسی جدید شناسایی شده باقیمانده را به نام کودکانی که در این مطالعه شرکت کردند، مانند Sylvesterviridae، Rigmorviridae و Tristanviridae نامگذاری کردند.

یک نسخه تعاملی از اطلس به صورت آنلاین در دسترس است.

ویروم های منحصر به فرد

نکته جالب در مورد باکتریوفاژها و سایر ویروس های روده این است که هر فردی مجموعه منحصر به فرد خود را دارد که تقریباً هیچ همپوشانی بین دو فرد مختلف وجود ندارد.

در حالی که هر ویروس روده منحصر به فرد است، در بزرگسالان نیز در طول زمان پایدار است، به این معنی که با افزایش سن شما همان مجموعه ای از ویروس ها را با خود حمل می کنید. اما درست پس از تولد نوزاد، این ویروس بسیار متفاوت از یک فرد بالغ است و تنها پس از چند سال تثبیت می شود.

هنگام مقایسه تقریباً 10000 ویروس این مطالعه جدید با مجموعه‌های مرجع گسترده ویروسوم بزرگسالان سالم، محققان دریافتند که تنها حدود 800 مورد از این ویروس‌ها قبلاً یافت شده بود.

این بدان معناست که وقتی نوزادان متولد می شوند و اولین باکتریوفاژها در دستگاه گوارش آنها مستعمره می شوند، این “باکتریوفاژهای نوزاد” همه در آنجا باقی نمی مانند، بلکه به تدریج با “باکتریوفاژهای بالغ” جایگزین می شوند.

این جایگزینی می تواند تا حدی با میزبان های باکتریایی که این باکتریوفاژها را آلوده می کنند مرتبط باشد. به عنوان مثال، باکتری‌ها، فاکالی‌باکتریوم و بیفیدوباکتریوم برجسته‌ترین میزبان‌هایی بودند که برای باکتریوفاژهای نوزاد پیش‌بینی شده بودند.

مایلم در اینجا به گونه های بیفیدوباکتریوم اشاره کنم که برای سلامت نوزاد بسیار مهم هستند. این باکتری ها به هضم شیر مادر کمک می کنند و به همین دلیل در اوایل زندگی مهم هستند، اما با افزایش سن، فراوانی آنها کمتر می شود. بنابراین منطقی است که ویروس هایی که بیفیدوباکتریوم را آلوده می کنند بیشتر در نوزادان و کمتر در بزرگسالان یافت می شوند.

برعکس، فراوان ترین گروه باکتریوفاژهای روده بالغ، اعضای راسته کراسویرالس، در مدفوع نوزاد شایع نبودند، به این معنی که کودکان با افزایش سن، این باکتریوفاژها را به دست می آورند.

با اضافه شدن این 10000 گونه ویروس جدید و بسیاری از خانواده های جدید، تنها از یک گروه از چند صد نوزاد دانمارکی، مشخص می شود که چیزهای بیشتری نسبت به آنچه می دانیم در مورد ویروم وجود دارد. اما جامعه علمی روی آن کار می کند، یک نمونه مدفوع نوزاد در یک زمان.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. مقاله اصلی را بخوانید.