مطالعه شواهد ژنتیکی در مورد خطر حمله قلبی با داروهای جدید پوکی استخوان ارائه می دهد

تحقیقات جدید نگرانی‌های بالقوه ایمنی را در مورد زنانی که روموسوزوماب، یک داروی جدید ضد پوکی استخوان در دسترس در NHS مصرف می‌کنند، نشان می‌دهد. مطالعه به رهبری دانشگاه بریستول، منتشر شده در آرتریت و روماتولوژی، داده های ژنتیکی نزدیک به 34000 نفر را تجزیه و تحلیل کرد.

علیرغم اینکه روموسوزوماب به ویژه در کاهش خطر شکستگی در زنان مبتلا به پوکی استخوان شدید مؤثر است، نگرانی‌های ایمنی احتمالی پس از داده‌های کارآزمایی نشان می‌دهد که این دارو ممکن است باعث افزایش خطر حمله قلبی شود. با این حال، تحقیقات بعدی نتایج متناقضی را به همراه داشته است.

یک تیم بین المللی به رهبری محققان دانشکده پزشکی بریستول، به دنبال بررسی این موضوع بودند که آیا تمایل ژنتیکی به سطوح پایین تر گردش خون اسکلروستین – پروتئینی که از سلول های استخوانی بیان می شود و تشکیل استخوان را مهار می کند – ممکن است خطر حمله قلبی را افزایش دهد یا خیر. آنها پیشنهاد می‌کنند که این اثر دادن داروی روموسوزوماب را تقلید می‌کند، که با مسدود کردن اسکلروستین، تشکیل استخوان را تحریک می‌کند و تراکم استخوان را افزایش می‌دهد.

جان توبیاس، استاد روماتولوژی در دانشکده پزشکی بریستول: علوم بهداشت ترجمه در دانشگاه بریستول، و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، توضیح داد: «پوکی استخوان معمولاً افراد مسن‌تر، به ویژه زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، جایی که استخوان‌ها ضعیف‌تر می‌شوند و بیشتر در معرض شکستگی هستند. روموسوزوماب نوع جدیدی از دارو است که با مسدود کردن پروتئین اسکلروستین که توسط سلول‌های استخوانی تولید می‌شود و بر تراکم استخوان تأثیر منفی می‌گذارد، در درمان این بیماری بسیار مؤثر است. این دارو که به صورت تزریق ماهانه تجویز می‌شود، به افزایش تراکم استخوان و کاهش خطر شکستگی کمک می‌کند. ”

ما می‌خواستیم پیش‌بینی کنیم که آیا عملکرد روموسوزوماب در مسدود کردن اسکلروستین ممکن است منجر به افزایش خطر حمله قلبی شود، با بررسی اثرات تمایل ژنتیکی به سطوح پایین‌تر اسکلروستین، بر این اساس که این ممکن است برخی از اثرات تجویز دارو را بازتولید کند. ”

این تیم از یک تکنیک علمی به نام تصادفی سازی مندلی استفاده کردند. این رویکرد، که از انواع ژنتیکی به عنوان نماینده یک عامل خطر خاص استفاده می کند، نشان داد که آیا داشتن تمایل ژنتیکی به سطوح پایین تر اسکلروستین در گردش خون، خطر ابتلا به 15 بیماری و عوامل خطر مرتبط با آترواسکلروز (سخت شدن شریان ها) را در فرد افزایش می دهد. اینها شامل حمله قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2 و فشار خون بالا بود.

این تیم با استفاده از داده های ژنتیکی روی 33961 فرد اروپایی، چندین گونه ژنتیکی مرتبط با سطوح پایین تر اسکلروستین را شناسایی کردند. تجزیه و تحلیل آنها نشان داد که کاهش سطح اسکلروستین ممکن است منجر به افزایش 30 درصدی خطر حمله قلبی و همچنین افزایش خطر کلسیفیکاسیون عروق قلب، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 شود، در حالی که هیچ تاثیری بر خطر سکته مغزی مشاهده نشد. یک استعداد ژنتیکی برای کاهش اسکلروستین همچنین منجر به پروفایل های چربی شد که احتمال بیشتری برای ایجاد آترواسکلروز داشتند.

پروفسور جان توبیاس افزود: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد سطوح پایین‌تر اسکلروستین در گردش هستند، خطر حوادث قلبی عروقی را افزایش می‌دهند، که نیاز به استراتژی‌هایی را برای به حداقل رساندن هرگونه تأثیر بالقوه درمان با مهارکننده‌های اسکلروستین بر خطر حمله قلبی تقویت می‌کند. در حال حاضر وجود دارد، مانند اجتناب در بیماران مبتلا به مشکلات قلبی عروقی قبلی.”