واکسن COVID-19 در افراد مبتلا به سرطان موثر است

بر اساس یک مطالعه سراسری روی جانبازان مبتلا به سرطان در دهه گذشته، واکسن‌های مبتنی بر mRNA COVID-19 در پیشگیری از عفونت در اکثر بیماران سرطانی مؤثر هستند.

اما محققان دریافتند که برخی از بیماران واکسینه‌شده، از جمله آن‌هایی که درمان‌هایی را دریافت کرده بودند که سیستم ایمنی آنها را در شش ماه قبل از واکسیناسیون سرکوب می‌کرد، در طول مدت مطالعه کمتر از همتایان خود در برابر عفونت COVID-19 محافظت می‌شدند.

جولی تسو یو وو، MD، Ph.D، محقق فوق دکترا، گفت: «ما می دانیم که به طور کلی، بیماران سرطانی مبتلا به COVID-19 نتایج ضعیفی دارند. “هدف ما شناسایی بیمارانی بود که ممکن است از مداخلات اضافی مانند واکسن تقویت کننده واکسن بهره مند شوند یا باید پس از قرار گرفتن در معرض مداخلات پیشگیرانه مانند داروهای ضد ویروسی خوراکی یا درمان های آنتی بادی مونوکلونال کاندید شوند. اما یافته اصلی مطالعه ما این است که واکسیناسیون COVID-19 یک راه موثر برای جلوگیری از عفونت در اکثر بیماران سرطانی است.”

وو نویسنده اصلی این مطالعه است که در 2 دسامبر منتشر شد JAMA انکولوژی، با جنیفر لا، دکترا، دانشمند اصلی داده در سیستم مراقبت های بهداشتی بوستون امور کهنه سربازان. نویسندگان ارشد این مطالعه آلبرت لین، MD، پزشک کارکنان در سیستم مراقبت بهداشتی VA Palo Alto هستند. Nikhil Munshi، MD، پزشک کارکنان در VA بوستون و استاد پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد. و ناتانیل فیلمور، دکترا، معاون مدیر مرکز انفورماتیک برنامه مطالعات تعاونی در VA بوستون و مدرس پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد.

فیلمور گفت: “این مطالعه نقاط قوت سیستم ملی مراقبت بهداشتی VA را برجسته می کند.” “دسترسی به داده های با کیفیت بالا از جانبازان در سراسر کشور برای فعال کردن رویکرد شبیه سازی آزمایشی دقیق این مطالعه بسیار مهم بود.”

COVID-19 برای بیماران سرطانی خطرناک است

بسیاری از بیماران سرطانی آلوده به COVID-19 نتایج ضعیفی دارند و میزان مرگ و میر آنها بین 13 تا 33 درصد برآورد شده است. اما از آنجایی که بیماران سرطانی از آزمایش‌های اولیه واکسن حذف شدند، مشخص نیست که آیا واکسن‌های مبتنی بر mRNA COVID-19 از افراد مبتلا به سرطان محافظت می‌کنند یا خیر.

محققان سوابق پزشکی بیش از 180000 بیمار VA را که از آگوست 2010 تا مه 2021 تحت درمان های سیستمیک یا کل بدن، از جمله شیمی درمانی یا هورمون درمانی قرار گرفتند، مورد مطالعه قرار دادند. میانگین سنی بیماران 73.7 بود و 94 درصد مرد بودند. از این تعداد، حدود 113000 نفر با یکی از دو واکسن مبتنی بر mRNA تایید شده توسط سازمان غذا و دارو – Pfizer BioNTech و Moderna – بین 15 دسامبر 2020 تا 4 مه 2021 واکسینه شدند. (افرادی که قبلاً تشخیص داده شده بود کووید-19 و کسانی که واکسن مبتنی بر آدنوویروس تولید شده توسط جانسون و جانسون را دریافت کردند، از مطالعه حذف شدند.)

برای هر روز از دوره مطالعه، محققان یک بیمار را که واکسینه شده بود با همتای خود با سابقه پزشکی مشابه و سابقه دموگرافیک که واکسینه نشده بود، مطابقت دادند و میزان عفونت COVID-19 را در هر جفت مقایسه کردند.

برای محاسبه اثربخشی واکسن، محققان تعداد تشخیص‌های COVID-19 را در گروه‌های واکسینه‌شده و واکسینه نشده مقایسه کردند. اگر 10 نفر از 100 نفر واکسینه نشده آلوده شوند در مقابل 1 نفر از 100 نفر واکسینه شده، واکسن از 9 مورد از 10 عفونت احتمالی جلوگیری می کند و اثربخشی واکسن 90٪ خواهد بود.

اثربخشی بستگی به زمان دارد

محققان دریافتند که به طور کلی، واکسن‌ها حدود 58 درصد در پیشگیری از عفونت از دو هفته پس از دوز دوم مؤثر بودند. اما این واکسن ها در افرادی که آخرین درمان سرطانشان شش ماه یا بیشتر قبل از اولین دوز آنها انجام شده بود، حدود 85 درصد مؤثر بود. واکسن ها در بین افرادی که درمان سرطان آنها سه تا شش ماه قبل از اولین دوز آنها به پایان رسیده بود، حدود 63٪ و در میان افرادی که درمان آنها در عرض سه ماه پس از اولین دوز آنها به پایان رسید، 54٪ مؤثر بود. (دو واکسن به طور مشابه مؤثر بودند.)

درمان‌های سرطان سیستمیک شامل شیمی‌درمانی است که می‌تواند سیستم ایمنی را سرکوب کند و هورمون درمانی که احتمال کمتری دارد این کار را انجام دهد. در میان افرادی که درمان سرطان آنها کمتر از سه ماه قبل از اولین دوز آنها به پایان رسیده بود، واکسن حدود 57 درصد در افرادی که شیمی درمانی دریافت کرده بودند، مؤثر بود. در افرادی که تحت درمان هورمونی قرار گرفته بودند، حدود 76 درصد مؤثر بود. (واکسن ها در زیرمجموعه کوچکی از بیماران مبتلا به انواع خاصی از سرطان های خون که می توانند سیستم ایمنی بدن را سرکوب کنند، به طور قابل ملاحظه ای کمتر موثر هستند.)

وو گفت: “این اولین مطالعه بر روی افراد مبتلا به سرطان است که به جای نشانگرهای جایگزین مانند سطوح تولید آنتی بادی، به یک پیامد بالینی مهم – عفونت مستند – نگاه می کند.” ما متوجه شدیم که اگرچه واکسن‌ها در برخی از زیرگروه‌های افراد کمتر مؤثر هستند، اما دلیلی برای اجتناب از واکسیناسیون وجود ندارد.»