توانایی جویدن صحیح ممکن است سطح قند خون را در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بهبود بخشد

اگر شما یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی هستید که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 (T2D) را درمان می کنید، محقق دانشگاه بوفالو Mehmet A. Eskan این پیشنهاد را برای شما دارد: دندان های بیماران خود را بررسی کنید.

در مطالعه ای که در PLOS ONE در 14 آوریل، اسکان نشان داد که بیماران مبتلا به T2D که عملکرد کامل جویدن دارند، سطح گلوکز خون به طور قابل توجهی کمتر از بیمارانی است که توانایی جویدن موثر آنها مختل است. اسکان استادیار بالینی در گروه پریودنتیکس و ریشه دندان در دانشکده پزشکی دندانپزشکی UB است.

این مطالعه گذشته نگر به داده های جمع آوری شده از 94 بیمار مبتلا به T2D که در یک کلینیک سرپایی در بیمارستانی در استانبول، ترکیه مراجعه کرده بودند، پرداخت. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول شامل بیمارانی بود که “عملکرد اکلوزالی” خوبی داشتند – دندان‌هایی که به اندازه کافی به درستی قرار می‌گرفتند و به گونه‌ای با هم تماس داشتند که فرد بتواند غذای خود را به خوبی بجود. سطح گلوکز خون آن گروه 7.48 بود. گروه دوم نمی توانستند خوب بجوند، اگر اصلاً نمی توانستند، زیرا برخی یا همه آن دندان ها را نداشتند. سطح گلوکز خون آنها تقریباً 2٪ بالاتر بود، در 9.42.

جویدن مهم است

وقتی با خانواده و دوستان سر یک میز پیک نیک می نشینید، جویدن – جویدن – آخرین چیزی است که به ذهنتان می رسد. با این حال، وقتی همبرگر خود را گاز می‌زنید، چندین اتفاق شروع می‌شود. هضم، فرآیندی که در آن بدن شما مواد مغذی را از غذا استخراج می‌کند، زمانی شروع می‌شود که جویدن باعث تحریک تولید بزاق می‌شود.

مواد مغذی که برای کاهش سطح گلوکز خون مهم هستند شامل فیبر است که تا حد زیادی از طریق جویدن غذاهای مناسب به دست می آید. همچنین گزارش شده است که جویدن واکنش هایی را در روده تحریک می کند که منجر به افزایش ترشح انسولین و هیپوتالاموس می شود که احساس سیری را تقویت می کند و در نتیجه غذای کمتری دریافت می کند. خوردن کمتر احتمال اضافه وزن را کاهش می دهد، که یک عامل خطر اصلی برای ابتلا به T2D است.

مراقبت از دندان و تصویر بزرگ

اسکان DDS خود را در دانشگاه Hacettepe، یک مرکز تحقیقات پزشکی برجسته در ترکیه دریافت کرد و دکترای خود را دریافت کرد. در دانشگاه لوئیزویل، جایی که او همچنین دوره رزیدنتی را در پریودنتولوژی به پایان رساند. وی گفت: “علاقه بالینی ویژه من درمان بیماران دندانپزشکی است که به طور سیستماتیک در معرض خطر هستند.” هدف تحقیق او کمک به تصویر بزرگ بهبود سلامت عمومی است. این تحقیق خاطرنشان می کند که تا سال 2019، تقریباً نیم میلیارد نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا بودند و حداقل 90 درصد از این بیماران مبتلا به دیابت دارای T2D هستند.

توجه به بهداشت دهان و دندان اخیراً به بخشی از رویکرد مدیریت دیابت همراه با تشویق بیماران به حفظ وزن سالم، رژیم غذایی سالم و ترک سیگار تبدیل شده است. اسکان گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که ارتباط قوی بین جویدن و کنترل سطح گلوکز خون در بیماران T2D وجود دارد. این مطالعه هیچ متغیر مستقلی را پیدا نکرد که بتواند بر سطح گلوکز خون در میان آزمودنی‌ها تأثیر بگذارد، زیرا هیچ تفاوت آماری در بین افراد از نظر شاخص توده بدنی (BMI)، جنسیت، وضعیت سیگار کشیدن، داروها یا عفونت وجود نداشت که با تعداد گلبول‌های سفید نشان داده شد. WBC) در ابتدا.

بهبود چشمگیر در مورد یک بیمار که در یک مطالعه در سال 2020 به رهبری Eskin توضیح داده شد، مزایای بالقوه بهبود عملکرد اکلوزال از طریق ایمپلنت‌های دندانی و ترمیم ثابت مناسب را نشان می‌دهد. یک بیمار T2D که عملکرد جویدنش به دلیل از دست دادن دندان ها به شدت مختل شده بود، ابتدا با سطح گلوکز خون 9.1 مراجعه کرد. بیمار تغذیه را با استفاده از شیشه شیر و خوردن غذای کودک به دست آورد. چهار ماه پس از درمان با ترمیم ثابت کامل با ایمپلنت دهان، سطح گلوکز بیمار به 7.8 کاهش یافت. پس از 18 ماه به 6.2 کاهش یافت.

عوارض می کشد

به گزارش اسکان، تحقیقات نشان داده است که افزایش تنها 1 درصدی سطح گلوکز خون با افزایش 40 درصدی مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی یا ایسکمیک قلب در میان افراد مبتلا به دیابت مرتبط است. سایر عوارض می تواند شامل بیماری کلیوی، آسیب چشم، نوروپاتی و بهبود آهسته زخم های ساده مانند بریدگی ها و تاول ها باشد.

اسکان گفت: من به تحقیقاتی که می تواند سلامت مردم را بهبود بخشد، علاقه مند هستم. او و یکی از نویسندگان Yeter E. Bayram، MD، گروه پزشکی داخلی، بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی Hamidiye Sisli Etfal در استانبول، مشتاقانه منتظر مطالعات بیشتری هستند که روابط علت و معلولی احتمالی بین حمایت اکلوزال و سطوح گلوکز خون را بررسی می کند.