[ad_1]

در 19 مه، در اعصاب خردکن‌ترین لحظه موج سوم همه‌گیری، بخش‌های مراقبت‌های ویژه منیتوبا برای درمان رکورد 131 بیمار تلاش کردند.

پیش از این هرگز ICU های منیتوبا مجبور نبودند از این همه انسان مراقبت کنند. به لطف تصمیم عملگرایانه آن هفته مبنی بر آغاز پرواز بیماران مبتلا به کووید-19 بدحال به بیمارستان‌های استان‌های دیگر، دیگر در آن موج سوم تکرار نمی‌شود.

با بهره مندی از آینده نگری، منیتوبا چاره ای نداشت. ثابت شد که سیاستمدارانی که روی عقب نشینی موج سوم سرمایه گذاری کردند اشتباه کردند. اپیدمیولوژیست‌ها و متخصصان پزشکی که خواستار محدودیت‌های سخت‌تر شده‌اند، حقشان ثابت شد.

وقتی به آن هفته ناراحت‌کننده فکر می‌کنید، اکثر منیتوبان‌ها با درک اتفاق وحشتناکی که در بیمارستان‌هایشان رخ داده بود، مشکلی نداشتند، پس از اینکه موج سوم تاخیری کووید-19 سرانجام نوع دلتا را به این استان آورد.

در خلال منزوی ترین آخر هفته طولانی روز ویکتوریا، رستوران ها و بسیاری از مشاغل دیگر بسته ماندند. معاشرت با افراد خارج از خانه ممنوع بود، حتی در فضای باز. برایان پالیستر، نخست‌وزیر سابق، جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده را به‌خاطر آرام کردن واکسیناسیون‌ها سرزنش می‌کرد.

به عبارت دیگر، بحران خارج از بیمارستان ها منعکس کننده بحران در داخل بخش های مراقبت های ویژه آنها بود.

اما این مورد در حال حاضر صدق نمی کند، زیرا ICU ها وارد یک بحران دیگر می شوند.

تقریباً همه مشاغل منیتوبا، حداقل برای افرادی که در برابر COVID-19 ایمن شده اند، باز است. رستوران ها و بارها با ترافیک تعطیلات شروع به سروصدا کرده اند. خریداران کریسمس به مراکز خرید و فروشگاه های بزرگ هجوم می آورند. سینماها فیلم‌های پرفروش زمستانی را نمایش می‌دهند. Canada Life Center دوباره میزبان بازی های هاکی است.

به نظر می رسد زندگی تقریباً به حالت عادی بازگشته است – به استثنای بیمارستان ها.

این به دلیل رکورد تعداد موارد COVID یا بیماران COVID نیست. موج چهارم این همه گیری به لطف واکسیناسیون ها قابل توجه است، اما کاملاً ویرانگر نیست.

در عوض، بیمارستان‌ها با مشکل مواجه هستند زیرا نمی‌توانند افراد کافی برای کار در ICU پیدا کنند.

این اتفاق می افتد حتی در حالی که بار کل بیماران ICU در روز دوشنبه به 90 نفر رسیده بود، که تنها دو سوم تعداد بیماران در آن روز وحشتناک ماه می است – و یکی از مجموع کمتری است که توسط Shared Health از زمان شروع همه گیری فاش شده است.

منیتوبا در مواجهه با افزایش ظرفیت ICU برای اطمینان از انتقال مجدد هیچ بیماری به خارج از استان، قادر به مدیریت حتی کاهش بار بیمار نبوده است.

هر روز تبدیل به تمرینی شده است در “تخت بعدی را کجا پیدا کنیم؟” دکتر اریک جاکوبسون، پزشک ICU بیمارستان سنت بونیفیس، روز دوشنبه گفت. تمام این صبح این بود که “چه کسی کجا می رود؟” “

موضوع کمبود فضا برای بیماران ICU نیست. تعداد افراد آموزش دیده برای کار در ICU کافی است.

صبح روز دوشنبه، آدری گوردون، وزیر بهداشت، گفت که این خبر برای او بود.

او گفت: “ما مطمئناً این توانایی را داریم که ظرفیت ICU خود را بسیار فراتر از آنچه در حال حاضر است افزایش دهیم.”

ساعاتی بعد، Shared Health پذیرفت که پرستار کافی برای کار در ICU ندارد و از هدف موج چهارم خود برای افزایش ظرفیت ICU به 110 تخت کوتاهی کرده است.

Shared Health در بیانیه‌ای اعلام کرد که پرستاران منیتوبا از مشوق‌های کار در ICU خودداری می‌کنند و از اعزام مجدد به آنجا خودداری می‌کنند.

اتحادیه پرستاران منیتوبا از پذیرش این توضیح خودداری کرد.

«به زبان ساده و ساده، یک وجود داشت [nursing] دارلین جکسون، رئیس اتحادیه پرستاران مانیتوبا در بیانیه‌ای گفت: کمبود قبل از همه‌گیری، و از آنجایی که کارفرما برای حفظ یا جذب پرستاران جدید کاری انجام نداده است، هیچ چیزی وجود ندارد که بتواند پرستاران را به شکل جادویی یک شبه ظاهر کند.

در همین حال، Wab Kinew، رهبر NDP، گفت که هیچ رمز و رازی وجود ندارد که چرا برخی از پرستاران دیگر مایل به کار در ICU نیستند.

او گفت: “آنها به دلیل استرس، نبود تعادل بین کار و زندگی و نحوه رفتار دولت با پرستاران و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی در طول همه گیری همه گیر، انتخاب کرده اند که بازنشسته شوند، حرفه را ترک کنند یا سیستم دولتی را ترک کنند.” گفت.

دکتر هدر اسمیت، مدیر پزشکی بیمارستان گریس، عصر دوشنبه در توییتر از این هم فراتر رفت.

پزشک آی‌سی‌یو در توییتی نوشت: فرض کنید شما کاری را انجام می‌دهید که به 14 فرد بسیار ماهر نیاز دارد، ناگهان فقط هفت نفر دارید و سه نفر از آنها آموزش ندیده‌اند.

“شرایط کاری شما ماه ها به همین شکل باقی می ماند. و مدام به شما می گویند که خوب هستید و در واقع می توانید کاری که انجام می دهید را افزایش دهید.”

جاکوبسون گفت که او و همکارانش در بخش آی‌سی‌یو دوست دارند بدانند چگونه منیتوبا می‌تواند ظرفیت ICU را افزایش دهد.

تعدادی از همکاران او به سی‌بی‌سی نیوز گفتند که می‌ترسند انتقال بیماران قلبی و کووید دوباره انجام شود.

گوردون اولین وزیر بهداشت نیست که باعث سردرگمی در مورد ظرفیت ICU می شود. هدر استفانسون، نخست‌وزیر کنونی، در ماه می گفت که استان می‌تواند در همان روزی که منیتوبا انتقال هوایی بیماران مبتلا به کووید را به استان‌های دیگر آغاز کرد، نزدیک به 50 تخت اضافه کند. (دیوید لیپنوفسکی/ مطبوعات کانادا)

باز هم این اتفاق می افتد که بار ICU 90 بیمار است در حالی که ظرفیت رسمی اعلام شده 104 است.

به نظر می رسد یک قطع ارتباط باشد، اما در آن هفته وحشتناک در ماه می مشابهی وجود داشت.

در روز سه‌شنبه قبل از تعطیلات آخر هفته طولانی، هدر استفانسون – وزیر بهداشت وقت – گفت که ظرفیت ICU می‌تواند به 173 بیمار افزایش یابد، حتی اگر مقامات بیمارستان قبلاً گفته بودند این غیرممکن است.

در همان روز در ماه مه، استان دو نفر اول از 57 بیمار کووید را به بیمارستان‌های دیگر منتقل کرد.

هفت ماه بعد، منصفانه است که از وزیر بهداشت فعلی و سابق بپرسیم که چرا تقریباً همه چیز در مانیتوبا در حال حاضر باز است و نسبتاً خوب کار می کند، به جز بیمارستان ها و بخش های مراقبت های ویژه ما.

[ad_2]