پیشگیری از بارداری، تکامل و حفظ ژنتیکی رفتار جنسی همجنس‌گرایان

تکامل بستگی به ژن‌هایی دارد که از طریق تولید مثل از طریق نسل‌ها منتقل می‌شوند و رفتار جنسی همجنس‌ها منجر به فرزندان نمی‌شود.

پس چرا بسیاری از ژن های مرتبط با رفتار جنسی همجنس، که به عنوان ژن های مرتبط با SSB شناخته می شوند، در طول زمان از ژنوم انسان پاک نشده اند؟ این سوالی است که دانشمندان را برای چندین دهه گیج کرده است، سوالی که در گزارش مختصری که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم توسط دو زیست شناس دانشگاه میشیگان.

یک توضیح احتمالی برای تداوم ژن‌های مرتبط با SSB این است که آنها بیش از یک عملکرد دارند، مفهومی به نام پلیوتروپی. شاید ژن های مرتبط با SSB به نوعی برای دگرجنس گرایان مفید باشد و به آنها کمک کند تا فرزندان بیشتری داشته باشند.

پشتیبانی از این ایده شامل 2021 است طبیعت رفتار انسان این مطالعه توسط برندان زیچ و همکارانش توسط زیست‌شناس دانشگاه کوئینزلند انجام شد. آنها شواهدی ارائه کردند مبنی بر اینکه دگرجنس‌گرایان حامل ژن‌های مرتبط با SSB، شرکای جنسی بیشتری نسبت به آن‌هایی که ژن‌ها را ندارند، دارند. بر اساس مطالعه Zietsch و همکاران، این می تواند یک مزیت تکاملی ایجاد کند، زیرا شرکای جنسی بیشتر می توانند به فرزندان بیشتری تبدیل شوند.

جیانژی ژانگ، پروفسور دپارتمان اکولوژی و زیست شناسی تکاملی UM می گوید: «ما بسیار مجذوب مقاله زیچ و همکاران شدیم و بلافاصله فکر کردیم که مکانیسم پیشنهادی آنها به دلیل پیشگیری از بارداری در جوامع مدرن بعید است کار کند.

در گزارش مختصری که به صورت آنلاین در 15 مه منتشر شد PNASژانگ و دانشجوی فارغ التحصیل UM سیلیانگ سونگ به این نتیجه رسیدند که مکانیسم نگهداری ژنتیکی SSB که توسط Zietsch و دیگران پیشنهاد شده بود در جوامع مدرن گم شده است.

بر اساس تجزیه و تحلیل Zhang و Song، از زمان در دسترس بودن گسترده داروهای ضد بارداری خوراکی در دهه 1960، داشتن شرکای جنسی بیشتر دیگر پیش بینی نمی کند که یک فرد فرزندان بیشتری داشته باشد.

در واقع، محققان UM – با استفاده از داده‌های بیش از 300000 فرد از اجداد اروپایی در پایگاه‌داده اطلاعات ژنتیکی و بهداشتی Biobank بریتانیا – برعکس را دریافتند.

از دهه 1960، همبستگی بین تعداد شرکای جنسی و تعداد فرزندان در افراد دگرجنسگرا از مثبت به منفی تغییر کرد. بر اساس این مطالعه، این بدان معناست که ژن‌های مرتبط با جنس مشابه، که به طور رسمی به عنوان آلل‌های مرتبط با SSB شناخته می‌شوند، اکنون به جای کودکان بیشتر، با کودکان کمتری مرتبط هستند.

“اگر مکانیسم اصلی مسئول حفظ تکاملی گذشته آلل های مرتبط با SSB انسانی، ارائه مزایای تولیدمثلی به OSB بود. [opposite-sex sexual behavior] نویسندگان نوشتند که افراد از طریق افزایش تعداد شرکای جنسی خود، این مکانیسم دیگر در جوامع مدرن کار نمی کند و احتمالاً حداقل نیم قرن است که به دلیل استفاده گسترده از پیشگیری از بارداری از بین رفته است.

ژانگ گفت: «ما از تأثیر شدید پیشرفت تکنولوژی بر خود تکامل انسان شگفت زده شدیم. “ما از بازگشت آشکار در نشانه همبستگی قبل و بعد از دسترسی گسترده به داروهای ضد بارداری خوراکی در بریتانیا شگفت زده شدیم.”

ژانگ و سونگ پیشنهاد می‌کنند که ژن‌های مرتبط با SSB-مطالعات گذشته نشان داده‌اند که این رفتار تحت تأثیر ژن‌های زیادی است که هر کدام اثر کمی دارند- به تدریج فرکانس آنها کاهش می‌یابد، مگر اینکه مکانیسم جدیدی برای حفظ آنها در ژنوم انسان ایجاد شود.

اما نویسندگان تاکید می کنند که آنها منحصراً در مورد انواع ژنتیکی مرتبط با رفتار جنسی همجنس صحبت می کنند و نه خود رفتار که تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و محیطی است.

در واقع، به گفته نویسندگان، نسبت شرکت‌کنندگان در Biobank بریتانیا که رفتار جنسی همجنس‌گرایان را گزارش می‌کنند، در دهه‌های اخیر رو به افزایش بوده است، احتمالاً به دلیل افزایش باز بودن جامعه نسبت به آن.

تکنیک های علمی و آماری مورد استفاده در مطالعه توسط سونگ و ژانگ شامل تجزیه و تحلیل ارتباط ژنومی، همبستگی ژنتیکی و رگرسیون فنوتیپی است.

افزایش قابل توجهی در پیشگیری از بارداری در بریتانیا پس از در دسترس قرار گرفتن داروهای ضد بارداری خوراکی برای زنان متاهل و مجرد به ترتیب در سال‌های 1961 و 1967 رخ داد. برای ارزیابی دقیق‌تر نقش بالقوه پیشگیری از بارداری در یافته‌های خود، محققان UM داده‌های Biobank را بر اساس سالی که هر یک از شرکت‌کنندگان برای اولین بار رابطه جنسی داشتند، به زیر گروه‌هایی تقسیم کردند.

آنها یک همبستگی مثبت بین ژن های مرتبط با SSB و تعداد کودکان در زیر گروه از سال 1950 تا 1959 پیدا کردند که از مکانیسم پیشنهادی قبلی برای حفظ آن ژن ها قبل از استفاده گسترده از داروهای ضد بارداری خوراکی حمایت می کند. اما به گفته نویسندگان، همبستگی ژنتیکی بین ژن های مرتبط با SSB و تعداد کودکان در دهه 1960 منفی شد.

سانگ گفت: «الل‌های مرتبط با SSB به طور کلی در جمعیت معاصر بریتانیا برای تولید مثل مضر هستند و اثر ترکیبی آنها کاهش تعداد کودکان است.

نویسندگان هشدار می دهند که نتایج آنها بر اساس افراد بریتانیایی با اصل و نسب اروپایی است و ممکن است یک الگوی کلی را در میان جمعیت هایی با محیط های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و/یا سیاسی متنوع نشان ندهد.