گاز سولفید هیدروژن عفونت HIV را سرکوب می کند

محققان موسسه علوم هند (IISc) و همکارانشان نقش کلیدی سولفید هیدروژن (H) را شناسایی کرده اند.₂S) گاز در سرکوب ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV). افزایش H₂مشخص شد که S تأثیر مستقیمی بر کاهش سرعت تکثیر ویروس در سلول‌های ایمنی انسان آلوده به HIV دارد. این یافته راه را برای توسعه یک درمان ضدرتروویروسی جامع تر علیه HIV هموار می کند.

این تیم شامل محققانی از گروه میکروبیولوژی و زیست‌شناسی سلولی (MCB) و مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی (CIDR) در IISc، همراه با همکاران کالج پزشکی و موسسه تحقیقاتی بنگلور بود. نتایج در مجله منتشر شده است eLife.

درمان ترکیبی ضد رتروویروسی (cART) کنونی درمانی برای HIV نیست. فقط می تواند ویروس را سرکوب کند – باعث نهفته شدن آن شود. متأسفانه، در برخی موارد، cART حتی زمانی که بیماران به طور کامل از رژیم دارویی خود پیروی می کنند، شکست می خورد. برخی اثرات منفی نیز با cART مرتبط است، مانند تجمع مولکول‌های سمی، که منجر به استرس اکسیداتیو و از دست دادن عملکرد در میتوکندری، نیروگاه سلول می‌شود. این اثرات می تواند به التهاب و آسیب اندام کمک کند. توقف cART نیز یک گزینه نیست زیرا ویروس می تواند در غیاب درمان دوباره فعال شود – از حالت نهفته خود خارج شود.

دانشمندان اخیراً شروع به بررسی اثرات مفید حضور H₂به گفته آمیت سینگ، دانشیار در MCB/CIDR و نویسنده مربوطه این مطالعه، S در سلول های آلوده به HIV بر استرس اکسیداتیو و اختلال عملکرد میتوکندریایی تأثیر می گذارد.

در مطالعه قبلی، آزمایشگاه سینگ ابزاری برای اندازه گیری استرس اکسیداتیو در سلول های آلوده به HIV ایجاد کرد. او توضیح می‌دهد: «در آن کار، ما نشان دادیم که عامل شیمیایی N-acetylcysteine ​​قادر به سرکوب فعال‌سازی مجدد HIV از سلول‌های آلوده پنهان است. یک مطالعه آلمانی بعداً نشان داد که N-استیل سیستئین تا حدی با آزاد کردن H₂مولکول های S، زمانی که ما شروع به بررسی نقش آن کردیم.” کار قبلی از آزمایشگاه سینگ همچنین به اثرات مقابله با استرس اکسیداتیو توسط یک نانوزیم آنتی اکسیدانی در طول عفونت HIV پرداخته است. “از زمان H₂S همچنین به عنوان یک مولکول آنتی اکسیدانی عمل می کند، ما می خواستیم ببینیم که آیا بینش قبلی ما در مورد استرس اکسیداتیو و HIV می تواند برای نشان دادن سهم H ترجمه شود.₂S در مورد عفونت HIV.”

به عنوان نقش اچ₂S در HIV قبلاً مورد بررسی قرار نگرفته بود، نویسندگان مجبور بودند آزمایش‌هایی را از ابتدا انجام دهند. Virender Kumar Pal، دکترای تخصصی، می گوید: «مطالعه تأثیرات یک مولکول گازی بر HIV ما را ملزم به ساخت و تأیید سیستم های مدل جدید می کرد. دانشجوی MCB و اولین نویسنده این مطالعه. ما قبل از انتقال به سلول‌های اهدایی بیماران HIV در سال 2019، آزمایش‌هایی را روی خطوط سلولی ایجاد شده آغاز کردیم. همکاران ما در کالج پزشکی و موسسه تحقیقاتی بنگلور و گروه پروفسور آناپورنا ویاکارنام در CIDR کمک بزرگی کردند.» تشخیص H₂S داخل سلول ها نیز کار ساده ای نبود. «از آنجایی که اچ₂S را نمی توان با استفاده از تکنیک های بیوشیمیایی مرسوم تشخیص داد، ما مجبور شدیم از تکنیک های رنگ سنجی و فلورومتری استفاده کنیم.

محققان اثرات تولید طبیعی H₂S در سلول های آلوده به HIV و همچنین مکمل آن با یک اهدا کننده شیمیایی. ما یک اثر مستقیم H₂S در سرکوب فعال سازی و تکثیر HIV به همراه سایر اثرات مفید آن، مانند حفظ سلامت میتوکندری و دفع استرس اکسیداتیو در بدن ما [cellular] سینگ می گوید: «نتایج ما نشان می دهد که حفظ تأخیر و فعال شدن مجدد HIV ارتباط نزدیکی با H دارد.₂سطح S در سلول های آلوده.”

سینگ می افزاید: «این دری را برای تکمیل cART با اهداکنندگان شیمیایی H₂S برای قفل کردن HIV در یک وضعیت تأخیر عمیق، به طور بالقوه زندگی میلیون‌ها نفر آلوده به ویروس را بهبود می‌بخشد. از آنجایی که اچ₂اهداکنندگان S در حال حاضر تحت آزمایش‌های بالینی برای سایر بیماری‌ها هستند، آنها می‌توانند به سرعت برای درمان HIV تغییر کاربری دهند.”