مطالعه ممکن است توضیح دهد که چرا رژیم های غذایی با قند بالا می تواند IBD را بدتر کند

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط دانشمندان دانشگاه پیتسبورگ انجام شده است، قند اضافی سلول‌هایی را که پوشش روده بزرگ را در مدل موش مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) تجدید می‌کنند، مختل می‌کند.

یافته ها، منتشر شده در گوارش سلولی و مولکولی و کبد، می تواند به درک این نکته کمک کند که چرا محدود کردن غذاهای شیرین می تواند علائم را برای بیماران مبتلا به IBD کاهش دهد.

تیموتی هند، استادیار اطفال و ایمونولوژی، نویسنده ارشد این مقاله گفت: شیوع IBD در سراسر جهان در حال افزایش است و در فرهنگ‌هایی با سبک زندگی صنعتی و شهری که معمولاً رژیم‌های غذایی سرشار از قند دارند، سریع‌ترین افزایش را دارد. در دانشکده پزشکی پیت و بیمارستان کودکان UPMC در پیتسبورگ.

قند بیش از حد به دلایل مختلف خوب نیست، و مطالعه ما با نشان دادن اینکه چگونه قند ممکن است برای روده مضر باشد، به این شواهد اضافه می کند. ممکن است چیزی برای دوری از آن باشد.”

محققان به رهبری Ansen Burr، Ph.D.، دانشجوی برنامه آموزشی دانشمندان پزشکی پیت، با تغذیه موش ها با یک رژیم غذایی استاندارد یا با قند بالا شروع کردند. سپس آنها با درمان حیوانات با ماده شیمیایی به نام DSS که باعث آسیب به روده بزرگ می شود، علائم IBD را تقلید کردند.

در کمال تعجب آنها، تمام موش هایی که رژیم غذایی پر قند داشتند در عرض 9 روز مردند. در مقابل، تمام حیواناتی که رژیم غذایی استاندارد داشتند تا پایان آزمایش 14 روزه زنده ماندند.

برای اینکه بفهمند چه چیزی باعث مرگ قند در موش های مبتلا به علائم IBD شده است، تیم تحقیقاتی به کولون حیوانات نگاه کردند. روده بزرگ که به نام روده بزرگ نیز شناخته می شود، با لایه ای از سلول های اپیتلیال پوشیده شده است که در برجستگی های انگشت مانندی به نام کریپت ها قرار گرفته اند. در یک روده بزرگ سالم، این سلول ها به طور مداوم با تقسیم سلول های بنیادی در انتهای هر دخمه دوباره پر می شوند.

Hand که همچنین مدیر آزمایشگاه هسته حیوانات Gnotobiotic Pitt است، گفت: “اپیتلیوم روده بزرگ مانند یک تسمه نقاله است.” “پنج روز طول می کشد تا سلول ها در مدار از پایین به بالای دخمه حرکت کنند، جایی که آنها به روده بزرگ ریخته می شوند و مدفوع می شوند. شما اساساً هر پنج روز یک کولون جدید ایجاد می کنید.”

هند گفت: وقتی به موش‌هایی که رژیم غذایی با قند بالا داشتند DSS داده شد، این مدار از بین رفت. در برخی از حیوانات، لایه محافظ سلول های اپیتلیال به طور کامل از بین رفت و باعث شد روده بزرگ پر از خون و سلول های ایمنی شود.

به طور غیرمنتظره ای، رژیم غذایی با قند بالا در موش های بدون میکروب تحت درمان با DSS به طور مشابه کشنده بود و نشان داد که قند به طور مستقیم بر روده بزرگ تأثیر می گذارد و همانطور که محققان پیش بینی کرده بودند وابسته به میکروبیوم روده نیست.

سپس، این تیم آزمایش کردند که قند چگونه بر کلونوئیدهای موش و انسان، روده های مینیاتوری به اندازه دانه خشخاش که می توانند در ظرف آزمایشگاهی رشد کنند، تأثیر می گذارد. با افزایش غلظت گلوکز، ساکارز یا فروکتوز، کلونوئیدهای کمتری توسعه یافتند و رشد آنها کندتر شد، که نشان می دهد قند تقسیم سلولی را مختل می کند.

هاند گفت: «ما دریافتیم که سلول‌های بنیادی در حضور قند بسیار کندتر تقسیم می‌شوند – احتمالاً برای ترمیم آسیب به روده بزرگ بسیار کندتر از آن است. نکته عجیب دیگری که متوجه شدیم این بود که متابولیسم سلول‌ها متفاوت است. این سلول‌ها معمولاً ترجیح می‌دهند از اسیدهای چرب استفاده کنند، اما پس از رشد در شرایط با قند بالا، به نظر می‌رسد که در استفاده از قند قفل شده‌اند.

در شرایط شیرین، سلول‌ها مسیرهای متابولیک بسیار تغییر یافته‌ای داشتند و سطوح پایین‌تری از ATP، مولکول تأمین‌کننده انرژی که فرآیندهای سلولی را هدایت می‌کند، تولید کردند. محققان گمان می‌کنند که این سیم‌کشی مجدد مسیرهای سلولی، ظرفیت سلول‌های بنیادی را برای تقسیم مهار می‌کند و روند بازسازی پوشش روده بزرگ را کند می‌کند و آسیب روده را در IBD تسریع می‌کند.

به گفته Hand، این یافته‌ها می‌تواند به توضیح تحقیقات دیگری کمک کند که نوشیدنی‌های شیرین، از جمله نوشابه‌های گازدار، نوشابه‌ها و آب‌میوه‌ها را با پیامدهای منفی در بیماران IBD مرتبط کرده است.

اگر یک سیب یا یک پرتقال بخورید، مقدار زیادی شکر می خورید، اما این قند در سلول های میوه گیر کرده است، بنابراین زمان زیادی طول می کشد تا هضم شود و سلول ها باز شوند تا قند بدست آید. دست “در حالی که اگر یک نوشابه می نوشید، شکر تقریباً در ثانیه ای که به روده شما برخورد می کند در دسترس است و نوشیدن مقدار زیادی قند در مدت زمان بسیار کوتاه آسان است. تحقیقات ما نشان می دهد که مصرف سطوح بالای قند می تواند پیامدهای منفی داشته باشد. ترمیم کولون در بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده.”

Hand گفت که تحقیقات آینده، با همکاری همکار Semir Beyaz، دکترا، استادیار آزمایشگاه Cold Spring Harbor، بر درک چگونگی تأثیر رژیم غذایی و پاسخ ایمنی بر IBD متمرکز خواهد شد.

هاند گفت: «من فکر می‌کنم که ما باید عمیق‌تر بررسی کنیم که چه رژیم‌هایی برای بیمارانی که آسیب‌های روده‌ای دارند، چه از IBD باشد یا از پرتودرمانی برای درمان سرطان روده، مفید باشد.» “این در مورد یک رویکرد تغذیه ای برای آسیب روده بزرگ یا ایده یافتن رژیم غذایی مناسب برای یک بیمار خاص است.”